“Restorasyon ve Naiplik döneminin büyük grafik tarihçisiydi. “Onların görüntüleri olmadan tarihimizin o dönemi anlaşılamaz.” Akademisyen ve fotoğraf tarihçisi Publio López Mondéjar, 19. yüzyılın sonunda Madrid'e yerleşen ve zamanının büyük portre ressamı olarak tanınan fotoğrafçı Álex Christian Franzen y Nissen'den (1864-1923) bu şekilde bahsediyor. Bir ışık sihirbazı ve bir kraliyet fotoğrafçısı, hükümdarlar, en rafine aristokrasi ve dönemin entelektüelleri kamerasının önünden geçti.
Franzen'in yüzüncü yıldönümünün bir uzantısı olarak San Fernando Kraliyet Güzel Sanatlar Akademisi'nin ev sahipliğinde 24 Eylül'e kadar açık kalacak sergide Emilia Pardo Bazán ve Benito Pérez Galdós'un portreleri yer alıyor. Bu, olağanüstü kalitede ve önemde yalnızca on iki fotoğraftan oluşan bir 'kamera' sergisidir.
Kraliçe Victoria Eugenia, Infantas Beatriz ve María Cristina ile Caridad de Santa Victoria'nın gardırobu için tığ işi yapıyor, h.1920.
CHRISTIAN FRANZEN VE NISSEN
Kopenhag'daki bir stüdyoda eğitim gören Franzen, 1890'da, 26 yaşındayken Madrid'e geldi ve işi iyi öğrenmişti. Şehre ve şehrin insanlarına aşık oldu ve mesleğinde diğer Avrupa şehirlerine göre daha geniş bir alana sahip olduğunu anladı. 1894 yılında, zamanının ünlülerinin portrelerinden oluşan en iyi koleksiyonunu bir araya getirdiği ünlü Fotoğraf Galerisini kurdu.
Akademinin fotoğraf sorumlusu López Mondéjar, “O, şüphesiz zamanının en önemli fotoğrafçısıdır” diye tekrarlıyor. “Saray kroniklerini salonlarda, tiyatrolarda, kumarhanelerde ve gazete bürolarında yazdı” diyor. Pérez Galdós'un Kraliyet İspanyol Akademisi'nin asil bir salonda giriş konuşmasını okuduğu fotoğrafın önüne, “Sosyal ve kültürel anlamda yaşamın çok önemli bir tanığıydı” diye ekliyor. Franzen aynı zamanda Emilia Pardo Bazán ve José María de Pereda'nın da arkadaşıydı ama her şeyden önce 'Ulusal Bölümler'in yazarı ve unutulmaz çekimlerde sayısız kez canlandırdığı ressam Joaquín Sorolla'ydı.
Alfonso XIII, Rusya Prensi Boris ile birlikte, h. 1905.
CHRISTIAN FRANZEN VE NISSEN
López Mondéjar, “Kraldan başlayarak her şeyi o yaptı” diye özetliyor. Naipliğin kim kimdir ünlü 'Franzen sandalyesinden' geçti. Akademisyen, “Sanırım naip María Cristina, fotoğraflarına ve çok yakışıklı ve hem kadınlar hem de erkekler için fazlasıyla çekici olan fotoğrafçıya aşık oldu” diyor.
«Zamanındaki toplumun göz kamaştırıcı bir frizini besteledi; López Mondéjar şöyle özetliyor: “Bu, o zamanın tarihini ve bizzat İspanyol fotoğrafçılığının tarihini anlamamızı sağlıyor.” Franzen'in öne çıkan özelliği “yenilenmiş, zarif ve bilge vizyonudur.” «Herhangi bir alandaki aydınlatmaya hakim oldu. O gelene kadar toplantının başlamadığı söylendi. “O, gölgeler olmadan mükemmel aydınlatmayı başaran bir magnezyum sihirbazıydı; bu, meslektaşlarının erişemediği bir şeydi.”
Ticaretin kralı
'Fotoğrafçıların kralı ve kralların fotoğrafçısı' Franzen'in sloganıydı. Eylül 1923'te Madrid'de öldü, ancak ailesi 1970 yılına kadar Madrid'in merkezi Calle del Príncipe'deki stüdyosunu açık tuttu. Arşivi ve içindeki tüm materyal, bugün 37.000'den fazla orijinali saklayan, dijitalleştirilmiş ve web sitesinden erişilebilen Radiotelevisión Española tarafından satın alındı. (https://www.rtve.es/coleccion-christian-franzen/).
Alcalá ve Gran Vía caddelerinin köşesindeki La Unión y el Fénix Binası, 1910.
CHRISTIAN FRANZEN VE NISSEN
Sergilenen on iki resim, farklı arşivlerdeki cam negatiflerden yapılmış kopyalardır. Güzel Sanatlar, Franzen'in hiçbir fotoğrafını alamadı ve sergilediği fotoğraflar bağışların sonucudur. «Biz muhtacız. Fonumuz yok. López Mondéjar, “Gördüğümüz tek şey José María Olmedo ve Pedro Melero gibi koleksiyonerlerden gelen bağışlar” diyor. “Bu ülkede arşivlere çok az önem verildiğinden” üzüntü duyuyor.
Franzen'in katıldığı hemen hemen tüm yayınları (albümler, kitaplar ve dergiler) orijinal heliogravürler ve platinotiplerle birlikte, “muhteşem bir koleksiyonun sahibi olan Pedro Melero'nun cömertliği sayesinde” bir vitrinde sergileyebildiği için büyük gurur duyuyor. İspanya'nın bol ve değerli.
Habsburglu Kraliçe Anne María Cristina ve Kral Alfonso XIII'ün portresi, c. 1905.
CHRISTIAN FRANZEN VE NISSEN
Stüdyoda onun yerine fotoğrafçının kuzeni ve kızı olan Paul ve Mimí Franzen geçti ve onlar stüdyoyu 1970 yılına kadar aktif tuttu. Aylar sonra RTVE onun arşivini aldı. Prado del Rey'in bodrumlarında saklandı, ta ki 1984 yılında yüzlerce kutu cam negatif Arganda del Rey'in depolarına nakledilene kadar, yıllarca bozulmaya ve unutulmaya maruz kaldı. López Mondéjar, “TVE negatiflerinin kataloglanmasının sona erdiğini açıkladığında, bazıları en iyi eserlerini kaçırdı, uzun yıllar süren resmi kayıtsızlığın ardından kaybolup mahvoldu” diye kınadı.
Akademi, 2023'teki ölümünün birinci yüzüncü yılı münasebetiyle, yönetmenliğini Carmen Bonet'nin üstlendiği, yapımcılığını RTVE'nin üstlendiği 'Kral Alfonso'nun Sarayında Bir Danimarkalı' belgeselini gösterime soktu ve Masters of Photography koleksiyonunun altıncı cildinin editörlüğünü yaptı. San Fernando Güzel Sanatlar Akademisi.
Franzen'in yüzüncü yıldönümünün bir uzantısı olarak San Fernando Kraliyet Güzel Sanatlar Akademisi'nin ev sahipliğinde 24 Eylül'e kadar açık kalacak sergide Emilia Pardo Bazán ve Benito Pérez Galdós'un portreleri yer alıyor. Bu, olağanüstü kalitede ve önemde yalnızca on iki fotoğraftan oluşan bir 'kamera' sergisidir.
Kraliçe Victoria Eugenia, Infantas Beatriz ve María Cristina ile Caridad de Santa Victoria'nın gardırobu için tığ işi yapıyor, h.1920.
CHRISTIAN FRANZEN VE NISSEN
Kopenhag'daki bir stüdyoda eğitim gören Franzen, 1890'da, 26 yaşındayken Madrid'e geldi ve işi iyi öğrenmişti. Şehre ve şehrin insanlarına aşık oldu ve mesleğinde diğer Avrupa şehirlerine göre daha geniş bir alana sahip olduğunu anladı. 1894 yılında, zamanının ünlülerinin portrelerinden oluşan en iyi koleksiyonunu bir araya getirdiği ünlü Fotoğraf Galerisini kurdu.
Akademinin fotoğraf sorumlusu López Mondéjar, “O, şüphesiz zamanının en önemli fotoğrafçısıdır” diye tekrarlıyor. “Saray kroniklerini salonlarda, tiyatrolarda, kumarhanelerde ve gazete bürolarında yazdı” diyor. Pérez Galdós'un Kraliyet İspanyol Akademisi'nin asil bir salonda giriş konuşmasını okuduğu fotoğrafın önüne, “Sosyal ve kültürel anlamda yaşamın çok önemli bir tanığıydı” diye ekliyor. Franzen aynı zamanda Emilia Pardo Bazán ve José María de Pereda'nın da arkadaşıydı ama her şeyden önce 'Ulusal Bölümler'in yazarı ve unutulmaz çekimlerde sayısız kez canlandırdığı ressam Joaquín Sorolla'ydı.
Alfonso XIII, Rusya Prensi Boris ile birlikte, h. 1905.
CHRISTIAN FRANZEN VE NISSEN
López Mondéjar, “Kraldan başlayarak her şeyi o yaptı” diye özetliyor. Naipliğin kim kimdir ünlü 'Franzen sandalyesinden' geçti. Akademisyen, “Sanırım naip María Cristina, fotoğraflarına ve çok yakışıklı ve hem kadınlar hem de erkekler için fazlasıyla çekici olan fotoğrafçıya aşık oldu” diyor.
«Zamanındaki toplumun göz kamaştırıcı bir frizini besteledi; López Mondéjar şöyle özetliyor: “Bu, o zamanın tarihini ve bizzat İspanyol fotoğrafçılığının tarihini anlamamızı sağlıyor.” Franzen'in öne çıkan özelliği “yenilenmiş, zarif ve bilge vizyonudur.” «Herhangi bir alandaki aydınlatmaya hakim oldu. O gelene kadar toplantının başlamadığı söylendi. “O, gölgeler olmadan mükemmel aydınlatmayı başaran bir magnezyum sihirbazıydı; bu, meslektaşlarının erişemediği bir şeydi.”
Ticaretin kralı
'Fotoğrafçıların kralı ve kralların fotoğrafçısı' Franzen'in sloganıydı. Eylül 1923'te Madrid'de öldü, ancak ailesi 1970 yılına kadar Madrid'in merkezi Calle del Príncipe'deki stüdyosunu açık tuttu. Arşivi ve içindeki tüm materyal, bugün 37.000'den fazla orijinali saklayan, dijitalleştirilmiş ve web sitesinden erişilebilen Radiotelevisión Española tarafından satın alındı. (https://www.rtve.es/coleccion-christian-franzen/).
Alcalá ve Gran Vía caddelerinin köşesindeki La Unión y el Fénix Binası, 1910.
CHRISTIAN FRANZEN VE NISSEN
Sergilenen on iki resim, farklı arşivlerdeki cam negatiflerden yapılmış kopyalardır. Güzel Sanatlar, Franzen'in hiçbir fotoğrafını alamadı ve sergilediği fotoğraflar bağışların sonucudur. «Biz muhtacız. Fonumuz yok. López Mondéjar, “Gördüğümüz tek şey José María Olmedo ve Pedro Melero gibi koleksiyonerlerden gelen bağışlar” diyor. “Bu ülkede arşivlere çok az önem verildiğinden” üzüntü duyuyor.
Franzen'in katıldığı hemen hemen tüm yayınları (albümler, kitaplar ve dergiler) orijinal heliogravürler ve platinotiplerle birlikte, “muhteşem bir koleksiyonun sahibi olan Pedro Melero'nun cömertliği sayesinde” bir vitrinde sergileyebildiği için büyük gurur duyuyor. İspanya'nın bol ve değerli.
Habsburglu Kraliçe Anne María Cristina ve Kral Alfonso XIII'ün portresi, c. 1905.
CHRISTIAN FRANZEN VE NISSEN
Stüdyoda onun yerine fotoğrafçının kuzeni ve kızı olan Paul ve Mimí Franzen geçti ve onlar stüdyoyu 1970 yılına kadar aktif tuttu. Aylar sonra RTVE onun arşivini aldı. Prado del Rey'in bodrumlarında saklandı, ta ki 1984 yılında yüzlerce kutu cam negatif Arganda del Rey'in depolarına nakledilene kadar, yıllarca bozulmaya ve unutulmaya maruz kaldı. López Mondéjar, “TVE negatiflerinin kataloglanmasının sona erdiğini açıkladığında, bazıları en iyi eserlerini kaçırdı, uzun yıllar süren resmi kayıtsızlığın ardından kaybolup mahvoldu” diye kınadı.
Akademi, 2023'teki ölümünün birinci yüzüncü yılı münasebetiyle, yönetmenliğini Carmen Bonet'nin üstlendiği, yapımcılığını RTVE'nin üstlendiği 'Kral Alfonso'nun Sarayında Bir Danimarkalı' belgeselini gösterime soktu ve Masters of Photography koleksiyonunun altıncı cildinin editörlüğünü yaptı. San Fernando Güzel Sanatlar Akademisi.