23 Mart 2025, 00:07 Pazar
Vigo, Kasım 1975. Yirmi Kasım, daha kesin olmak gerekirse. Şehir, çocuklardan geri alınması için rahatsız oldu: Franco'nun ölümü için dersleri iptal ettiler ve bir Alberto Torrado bir Julián Hernández ile acil temasa geçiyor. On beş yaşındalar ve söyledikleri neredeyse diktatörün ölümünden daha önemli: sadece bir elektro gitar verdiler. Julian hemen itirazda bulunmaktan çekinmiyor ve dünyanın en sevilen gadget'ına hayran kalıyorlar, ilk kayıtlarını yapıyorlar. Orijinal toplam uğursuz embriyo. Franchistic yaratıcılığının patlaması hakkında konuşurken nadiren çok doğru olabilir, “İspanyollardan sonra Franco öldü.” Ama öyleydi.
Bu bölümle birlikte Gazeteci Kitabı Sara Morales, Efe EME Yayınevi tarafından yayınlanan 'Burada Yemek Yemek: Büyük Total Sinister Blow' adlı kitabına başlar. Kitap bir albüme odaklanıyor – çıkış – ama hediye olarak bize tüm kökenleri anlatıyor (evet, otomobil uğursuzluğu dahil). Morales, müzikal gazetecilikte uzun bir kariyere sahiptir ve bu dönemi araştıran deneyime sahiptir: Pegamoidlerin ve kalıcı felçin efsanevi üyesinin yıkıcı tarihini anlatmak için ilk kez açıldığı 'Ana Curra ile konuşmaların' mimarıydı. Morales için bu önemli bir deneyim oldu: «Kayanımızın büyük bir muamesi idi, çünkü hiç konuşmamıştı, yeraltı dünyası için, gerçeklik ve wizink merkezlerinin bir Alaska'sının önünde çok rahat hareket etti. Kitap her ikisine de yardımcı olur ve ikisi arasında değerli bir dostluk kurar ve kesinlikle acımasız bir canlılık ve bize bin veren bir mizah anlayışı vardır.
Şimdi ilk aşamasında tam bir uğursuzun tarihine – ve zihniyete – gitmek zorunda kaldı. Ve Curra Kitabı'nda olduğu gibi, doğrudan stil kullanılır: Morales her bölümü tanıtır, ancak daha sonra serbest mahkemeden ayrılır ve aylarca toplanan tanıklıkları çok iyi emir ederek ilgili tüm taraflara sorar. «Her zaman onların bunu anlatmak zorunda oldukları oldukları için açıktım. Hayatımın albümlerinden biri, kalbi biliyorum ve sayfaları ve sayfaları yazabilirdim, ancak bu durumda güzel şey, farklı yerlerde ve anlarda olsalar bile hepsini toplamak ve hikayeyi sesleri ve anıları aracılığıyla oluşturmaktı ». Böylece nasıl konuştuklarını, neden daha güçlü hatırladıklarını, hala komik olan ve olmayan şeyler için bile biliyoruz.
Total Hanister zaten 1998'de bir promosyon görüntüsünde
DV
Bir tabur koleksiyonu olmaktan çok, anlatı uçtan kuyruğa büyüleyici. Buna ek olarak, açık olmaması durumunda, 'İskeletlerin Pylilat yok' yazma pırıltısı olanlar hala gerçekten komik ve metinde gösteriliyor. Örneğin, en görünür yüz: «Julian muazzam bir zihinsel hıza, zarif bir hafızaya sahiptir ve çok ıslanır. Mizahı siyahlık ve asit arasında hareket eder, ama her zaman zekaya doğru ilerler ». Bu biraz çarpışabilir, ancak anahtarlardan biri, bu çocukların kültür ve etkilerden rahatsız olmaları ve gönüllü olarak saçmalık seçmesidir, çünkü bu onlar için de ilginç görünüyordu (eşit olabilir, mesafeleri kurtarmak, Chicada Nui'nin kızlarına). “Julian ile herhangi bir şey hakkında konuşuyorsunuz ve hepsi kültürel, sinematografik, müzikal, elbette edebi referanslar … Tarih hakkında konuşabilirsiniz, çünkü o seviyor … o büyük bir bilge.” Evet, gençlerin kültürel yenilik için açlığının doyumsuz göründüğü çok hızlandırılmış bir dönemde olayları sipariş etmek zordu.
'Burada ne zaman yenildi?', Sara Morales'in Efe Eme'deki kitabı
CGF
“Anlıyorsun? Zaten putlaştırıyorsunuz ”diyor ona hem Curra hem de Hernández'e söyleyen Sara Morales. “Çok fazla nostaljisi yok, bu zordu, hiçbir şey yapmamıza izin vermediğimiz bir dönemden geldik ve yapabildiğimiz zaman yoktu.” Ancak, sabit hat (Madrid-Vigo) ile besteleme, sokakta zulüm görme, ya da toplam doğallık ile, bir barda size şunu söyleyen bir adam olduğunu söyler. İyi gidiyorsun »ve şarkıcınızı bul.
Ve elbette, kitapta sahnenin gerçek bir canavarı olarak tasvir edilen Germán Coppini (2013'te ölen) idi. Albümden kısa bir süre sonra, farklı endişeleri keşfedebildiği düşük darbeler lehine kaldı (yeni grup Teo Cardalda ve Pablo Novoa'nın arkadaşları da kitapta bolca katılıyor). Sara Morales'in anlattığı gibi, doğal bir adımdı: “Coppini 'Uçan Pussies' ve 'Zíes'te Jipis'i öldürdü', biraz daha yoğun bir şey istedi. Onlar [Siniestro Total] O sırada Chungo Live, elbette, başladıkları için herkes onlara dikkat etmeye başladı ve 'ön adamdan' ayrılıyorlar. Ve üstünde herkesin çok iyi dokunduğu bir yere gider ». Ancak bu son değildi: tarihte çok az grup ayrıldı ve her ikisi de büyük bir başarı (ve bu tür farklı stillerle) devam etmeyi başardı. Ve kısmen Coppini biraz sonra geldi ve en çok dahil olanlar diğerleri idi. Yıldızlığa takıntılı görünmüyordu ve albümün tüm şarkılarını bile söyledi, çünkü Miguel Costas, Morales “The Great Punk'a göre, o doğuştan gelen hooigrarizm” sesi çok sayıda içine koyuyor. Costas ve Alberto Torrado – Morales'e göre “daha ihtiyatlı” – ardışık yıllarda grubu terk ediyorlardı, ancak 2022'de 40. yıldönümünün son konserlerine ve elbette bu kitapta katıldı.
Madrid'deki Antonio Machado Kütüphanesi'nde sunum
CGF
Madrid'deki sunumda, bu Ocak ayında Antonio Machado Kitabevi'nde, grubun başarısını sağlayan bağlantıların çoğu. Óscar Mariné, büyük başarılardan biri olan Lucky Luke'dan esinlenen bir kapak tasarımcısı olarak (birçok çocuğun, evinde onu delerken mutlak dehşet için albüm için albüm istediğini söyledi), Carballar, büyük havacı dro ve Radyo Başlangıçta, Jesús Ordovás'ın büyük bir dehası ve Jesús Ordovás'ı, Jesús Ordová. İspanya'nın her yerinden yüzlerce kayıt toplamı taklit ediyor). Mizah dolu bir öğleden sonra, Julián Hernández, Ana Curra ve elbette Sara Morales mevcut ile birlikte, efsanevi spiker kocaman bir gülümsemeyle söyledi: “Birlikte bir fotoğraf çekin, yakında kaçırmaya başlayacağımızı.”
İlk Total Sinister albümünün tanıtım posteri
Total PancoCa / uğursuz / ilaç diskleri
Albüm bir başarıydı çünkü Morales'in dediği gibi yıldızlar hizalandı. Bazı haydutlar tarafından yürütülen zamanın dekorumuna karşı, kendiliğindenlik ve bilinçsizlik zamanlarında “ikinci albüme beklemeyen veya ulaşmayan” ve arzulanan zamanın “harika bir darbe” dir. Bununla birlikte, dinlenme dinleme, göründüğünün ve aynı zamanda beklenmedik bir iç tutarlılıkla daha karmaşık ve çeşitli bir albüm ortaya koyuyor. «Bunu göstermiyorlar, ancak müzik yoluyla çok daha fazlası olduğu ipuçları bırakıyorlar. Sayfayı koymaktan daha zarif. Costas bunu çok iyi söylüyor: 'Her şeyin bir zorluk ve talihsizlik olduğundan bıktık. Eğleneceğiz, iki gün süren hayatı yaşayacağız. Proust veya Kafka hakkında konuşmadılar, ancak Kafka'dan Julian ile konuşabilirsiniz, Larra'nın kıyılarıyla konuşabilirsiniz … ». Kitap ayrıca şarkıların yaşlanmasını ve her biri için hatırladıklarını ve hala Grace'i görüyorlarsa (neredeyse hepsi evet) yansıtır. Herkesin bugün yapılamayacağını söyleyeceği tipik bir ürün: «Bugün albüm sansürlenmeyecek çünkü sansür yoktu, ancak çok yeraltında gömülecekti, çünkü toplardan yanlış yönlendiriliyor. Ve bugün her şey sınırlı, kısıtlanmış, çok doğru ”diyor Morales.
Bugün o kadar da çılgın zamanlar
Kitabı okurken ve zamana daldırılırken, süreçlerin, müzik ve fikirlerin dağılımının nasıl değiştiğini çatışır. Çok az kanal olmadan önce, daha fazla ödenmişlerdi, bugün ya çok az sayıda kanaldan (Spotify, Instagram …) geçmezseniz ve acımasız rekabetle kimsesiniz. Sara Morales müzikal bir gazeteci – ve Efe Eme dergisinin direktörü – ve konuşmamızda iyimser olmaya çalışıyoruz, ancak bize mal oluyor. «Endüstri ağ temasına dönüştü. Şu anda çok fazla gürültü var ve vidalarımıza, egomuza ve makyajımıza dahil oluyoruz, bu atalet fark ediyorum. Görüyorum ki, eğer dikkatli değilsek, sosyalleşmeyi durdurmak için birçok tecrit, endişe, depresyonlara yöneldiğimizi görüyorum. Birçok eksiklik ve birçok hasta görüyorum, ama hareketi nasıl terk ediyorsunuz? Ayrıca çok nihilist bir anda olduğumu da söylüyorum … ».
2016'da toplam uğursuz
DM
Özellikle Cuma günleri otantik bir çığ olan müzikal yenilikler alıyor. “Her şeyin aşırı bolluğu var: bilgi, teklif, uyaranlar, festivaller ve gruplar.” Ayrıca, müzikal kitapları kabul ediyor. «Ve medyada, yükümlülükleri, faturaları, doktorları olan çocuklu insanlarız … ve taramak için zamanınız olmalı, çünkü her şey iyi değil. Herkes elbette bir şansı hak ediyor, ama eğer her şey iyi bir devalüse ise gerçekten değer. Her neyse, bugünün sahnesinden çok memnun: «Birçok harika şey oluyor ve onları dinlemelisiniz. Biznaga, nefret ediyorum, Alcalá Norte, Repion gibi gruplar. Onlara ses vereceğiz ».
Büyük Bir Final Sır
Manuel Azaña bu büyük ve inanılmaz ifadeye atfedilir: Birisi İspanya'da bir sırrı gizlemek istiyorsa, bir kitaba koymak ve yayınlamak için. Ve bu ciltte büyük bir cilt var. Morales, “Bu kitabın dışında büyük ve herkes bu sonuca ulaşmadı” diyor. Olan şey, bu vahiy toplam uğursuz albümle ilgili değil, en iyi bilinen düşük darbelerin şarkısı hakkında ('insanların gözlerine bakma' izni ile): 'Lyric için Kötü Zamanlar', tüm zamanların İspanyol pop kayalarının zirvelerinden biri. Julián Hernández, Coppini'nin onu yazmadığını, anonomasya liristini yazmadığını ve özellikle bu şarkı için tanındığını, ancak bir sınıf arkadaşının – mutlak bir gizem – harcandığını, toplam kaza ile her zamanki çizgiye bakmadığını, örneğin, kız arkadaşımın bitişiklerini, '', '') tarafından reddedildiğini savunuyor.
Teo Cardalda versiyonu farklıdır: bir öğleden sonra, her ikisi de el ele bestelenen olağanüstü bir öğleden sonra: 'Bakma …' ve 'Kötü Zamanlar …' (şapkayı çıkarmak için), ancak mektubun kökeni net olmasa da. Tabii ki kitapta daha fazla ayrıntı. Ve sunumdaki bir parça: Hernández, okumanın bir suçla ilgili dört versiyonun ne olduğunu açıklamadan sunulduğu büyüleyici Kurosawa filmi 'Rashomon' gibi olduğunu söyledi. Morales her birinin ifadelerini koydu, davanın kapatılmasına izin vermedi, ancak daha fazla inanılan versiyonu sordu, anlayışlı bakışlarını keskinleştiriyor ve açık: “Julian's.”
Yorum
Bir Hata Bildir
Vigo, Kasım 1975. Yirmi Kasım, daha kesin olmak gerekirse. Şehir, çocuklardan geri alınması için rahatsız oldu: Franco'nun ölümü için dersleri iptal ettiler ve bir Alberto Torrado bir Julián Hernández ile acil temasa geçiyor. On beş yaşındalar ve söyledikleri neredeyse diktatörün ölümünden daha önemli: sadece bir elektro gitar verdiler. Julian hemen itirazda bulunmaktan çekinmiyor ve dünyanın en sevilen gadget'ına hayran kalıyorlar, ilk kayıtlarını yapıyorlar. Orijinal toplam uğursuz embriyo. Franchistic yaratıcılığının patlaması hakkında konuşurken nadiren çok doğru olabilir, “İspanyollardan sonra Franco öldü.” Ama öyleydi.
Bu bölümle birlikte Gazeteci Kitabı Sara Morales, Efe EME Yayınevi tarafından yayınlanan 'Burada Yemek Yemek: Büyük Total Sinister Blow' adlı kitabına başlar. Kitap bir albüme odaklanıyor – çıkış – ama hediye olarak bize tüm kökenleri anlatıyor (evet, otomobil uğursuzluğu dahil). Morales, müzikal gazetecilikte uzun bir kariyere sahiptir ve bu dönemi araştıran deneyime sahiptir: Pegamoidlerin ve kalıcı felçin efsanevi üyesinin yıkıcı tarihini anlatmak için ilk kez açıldığı 'Ana Curra ile konuşmaların' mimarıydı. Morales için bu önemli bir deneyim oldu: «Kayanımızın büyük bir muamesi idi, çünkü hiç konuşmamıştı, yeraltı dünyası için, gerçeklik ve wizink merkezlerinin bir Alaska'sının önünde çok rahat hareket etti. Kitap her ikisine de yardımcı olur ve ikisi arasında değerli bir dostluk kurar ve kesinlikle acımasız bir canlılık ve bize bin veren bir mizah anlayışı vardır.
Şimdi ilk aşamasında tam bir uğursuzun tarihine – ve zihniyete – gitmek zorunda kaldı. Ve Curra Kitabı'nda olduğu gibi, doğrudan stil kullanılır: Morales her bölümü tanıtır, ancak daha sonra serbest mahkemeden ayrılır ve aylarca toplanan tanıklıkları çok iyi emir ederek ilgili tüm taraflara sorar. «Her zaman onların bunu anlatmak zorunda oldukları oldukları için açıktım. Hayatımın albümlerinden biri, kalbi biliyorum ve sayfaları ve sayfaları yazabilirdim, ancak bu durumda güzel şey, farklı yerlerde ve anlarda olsalar bile hepsini toplamak ve hikayeyi sesleri ve anıları aracılığıyla oluşturmaktı ». Böylece nasıl konuştuklarını, neden daha güçlü hatırladıklarını, hala komik olan ve olmayan şeyler için bile biliyoruz.
Total Hanister zaten 1998'de bir promosyon görüntüsünde
DV
Bir tabur koleksiyonu olmaktan çok, anlatı uçtan kuyruğa büyüleyici. Buna ek olarak, açık olmaması durumunda, 'İskeletlerin Pylilat yok' yazma pırıltısı olanlar hala gerçekten komik ve metinde gösteriliyor. Örneğin, en görünür yüz: «Julian muazzam bir zihinsel hıza, zarif bir hafızaya sahiptir ve çok ıslanır. Mizahı siyahlık ve asit arasında hareket eder, ama her zaman zekaya doğru ilerler ». Bu biraz çarpışabilir, ancak anahtarlardan biri, bu çocukların kültür ve etkilerden rahatsız olmaları ve gönüllü olarak saçmalık seçmesidir, çünkü bu onlar için de ilginç görünüyordu (eşit olabilir, mesafeleri kurtarmak, Chicada Nui'nin kızlarına). “Julian ile herhangi bir şey hakkında konuşuyorsunuz ve hepsi kültürel, sinematografik, müzikal, elbette edebi referanslar … Tarih hakkında konuşabilirsiniz, çünkü o seviyor … o büyük bir bilge.” Evet, gençlerin kültürel yenilik için açlığının doyumsuz göründüğü çok hızlandırılmış bir dönemde olayları sipariş etmek zordu.
'Burada ne zaman yenildi?', Sara Morales'in Efe Eme'deki kitabı
CGF
“Anlıyorsun? Zaten putlaştırıyorsunuz ”diyor ona hem Curra hem de Hernández'e söyleyen Sara Morales. “Çok fazla nostaljisi yok, bu zordu, hiçbir şey yapmamıza izin vermediğimiz bir dönemden geldik ve yapabildiğimiz zaman yoktu.” Ancak, sabit hat (Madrid-Vigo) ile besteleme, sokakta zulüm görme, ya da toplam doğallık ile, bir barda size şunu söyleyen bir adam olduğunu söyler. İyi gidiyorsun »ve şarkıcınızı bul.
Ve elbette, kitapta sahnenin gerçek bir canavarı olarak tasvir edilen Germán Coppini (2013'te ölen) idi. Albümden kısa bir süre sonra, farklı endişeleri keşfedebildiği düşük darbeler lehine kaldı (yeni grup Teo Cardalda ve Pablo Novoa'nın arkadaşları da kitapta bolca katılıyor). Sara Morales'in anlattığı gibi, doğal bir adımdı: “Coppini 'Uçan Pussies' ve 'Zíes'te Jipis'i öldürdü', biraz daha yoğun bir şey istedi. Onlar [Siniestro Total] O sırada Chungo Live, elbette, başladıkları için herkes onlara dikkat etmeye başladı ve 'ön adamdan' ayrılıyorlar. Ve üstünde herkesin çok iyi dokunduğu bir yere gider ». Ancak bu son değildi: tarihte çok az grup ayrıldı ve her ikisi de büyük bir başarı (ve bu tür farklı stillerle) devam etmeyi başardı. Ve kısmen Coppini biraz sonra geldi ve en çok dahil olanlar diğerleri idi. Yıldızlığa takıntılı görünmüyordu ve albümün tüm şarkılarını bile söyledi, çünkü Miguel Costas, Morales “The Great Punk'a göre, o doğuştan gelen hooigrarizm” sesi çok sayıda içine koyuyor. Costas ve Alberto Torrado – Morales'e göre “daha ihtiyatlı” – ardışık yıllarda grubu terk ediyorlardı, ancak 2022'de 40. yıldönümünün son konserlerine ve elbette bu kitapta katıldı.
Madrid'deki Antonio Machado Kütüphanesi'nde sunum
CGF
Madrid'deki sunumda, bu Ocak ayında Antonio Machado Kitabevi'nde, grubun başarısını sağlayan bağlantıların çoğu. Óscar Mariné, büyük başarılardan biri olan Lucky Luke'dan esinlenen bir kapak tasarımcısı olarak (birçok çocuğun, evinde onu delerken mutlak dehşet için albüm için albüm istediğini söyledi), Carballar, büyük havacı dro ve Radyo Başlangıçta, Jesús Ordovás'ın büyük bir dehası ve Jesús Ordovás'ı, Jesús Ordová. İspanya'nın her yerinden yüzlerce kayıt toplamı taklit ediyor). Mizah dolu bir öğleden sonra, Julián Hernández, Ana Curra ve elbette Sara Morales mevcut ile birlikte, efsanevi spiker kocaman bir gülümsemeyle söyledi: “Birlikte bir fotoğraf çekin, yakında kaçırmaya başlayacağımızı.”
İlk Total Sinister albümünün tanıtım posteri
Total PancoCa / uğursuz / ilaç diskleri
Albüm bir başarıydı çünkü Morales'in dediği gibi yıldızlar hizalandı. Bazı haydutlar tarafından yürütülen zamanın dekorumuna karşı, kendiliğindenlik ve bilinçsizlik zamanlarında “ikinci albüme beklemeyen veya ulaşmayan” ve arzulanan zamanın “harika bir darbe” dir. Bununla birlikte, dinlenme dinleme, göründüğünün ve aynı zamanda beklenmedik bir iç tutarlılıkla daha karmaşık ve çeşitli bir albüm ortaya koyuyor. «Bunu göstermiyorlar, ancak müzik yoluyla çok daha fazlası olduğu ipuçları bırakıyorlar. Sayfayı koymaktan daha zarif. Costas bunu çok iyi söylüyor: 'Her şeyin bir zorluk ve talihsizlik olduğundan bıktık. Eğleneceğiz, iki gün süren hayatı yaşayacağız. Proust veya Kafka hakkında konuşmadılar, ancak Kafka'dan Julian ile konuşabilirsiniz, Larra'nın kıyılarıyla konuşabilirsiniz … ». Kitap ayrıca şarkıların yaşlanmasını ve her biri için hatırladıklarını ve hala Grace'i görüyorlarsa (neredeyse hepsi evet) yansıtır. Herkesin bugün yapılamayacağını söyleyeceği tipik bir ürün: «Bugün albüm sansürlenmeyecek çünkü sansür yoktu, ancak çok yeraltında gömülecekti, çünkü toplardan yanlış yönlendiriliyor. Ve bugün her şey sınırlı, kısıtlanmış, çok doğru ”diyor Morales.
Bugün o kadar da çılgın zamanlar
Kitabı okurken ve zamana daldırılırken, süreçlerin, müzik ve fikirlerin dağılımının nasıl değiştiğini çatışır. Çok az kanal olmadan önce, daha fazla ödenmişlerdi, bugün ya çok az sayıda kanaldan (Spotify, Instagram …) geçmezseniz ve acımasız rekabetle kimsesiniz. Sara Morales müzikal bir gazeteci – ve Efe Eme dergisinin direktörü – ve konuşmamızda iyimser olmaya çalışıyoruz, ancak bize mal oluyor. «Endüstri ağ temasına dönüştü. Şu anda çok fazla gürültü var ve vidalarımıza, egomuza ve makyajımıza dahil oluyoruz, bu atalet fark ediyorum. Görüyorum ki, eğer dikkatli değilsek, sosyalleşmeyi durdurmak için birçok tecrit, endişe, depresyonlara yöneldiğimizi görüyorum. Birçok eksiklik ve birçok hasta görüyorum, ama hareketi nasıl terk ediyorsunuz? Ayrıca çok nihilist bir anda olduğumu da söylüyorum … ».
2016'da toplam uğursuz
DM
Özellikle Cuma günleri otantik bir çığ olan müzikal yenilikler alıyor. “Her şeyin aşırı bolluğu var: bilgi, teklif, uyaranlar, festivaller ve gruplar.” Ayrıca, müzikal kitapları kabul ediyor. «Ve medyada, yükümlülükleri, faturaları, doktorları olan çocuklu insanlarız … ve taramak için zamanınız olmalı, çünkü her şey iyi değil. Herkes elbette bir şansı hak ediyor, ama eğer her şey iyi bir devalüse ise gerçekten değer. Her neyse, bugünün sahnesinden çok memnun: «Birçok harika şey oluyor ve onları dinlemelisiniz. Biznaga, nefret ediyorum, Alcalá Norte, Repion gibi gruplar. Onlara ses vereceğiz ».
Büyük Bir Final Sır
Manuel Azaña bu büyük ve inanılmaz ifadeye atfedilir: Birisi İspanya'da bir sırrı gizlemek istiyorsa, bir kitaba koymak ve yayınlamak için. Ve bu ciltte büyük bir cilt var. Morales, “Bu kitabın dışında büyük ve herkes bu sonuca ulaşmadı” diyor. Olan şey, bu vahiy toplam uğursuz albümle ilgili değil, en iyi bilinen düşük darbelerin şarkısı hakkında ('insanların gözlerine bakma' izni ile): 'Lyric için Kötü Zamanlar', tüm zamanların İspanyol pop kayalarının zirvelerinden biri. Julián Hernández, Coppini'nin onu yazmadığını, anonomasya liristini yazmadığını ve özellikle bu şarkı için tanındığını, ancak bir sınıf arkadaşının – mutlak bir gizem – harcandığını, toplam kaza ile her zamanki çizgiye bakmadığını, örneğin, kız arkadaşımın bitişiklerini, '', '') tarafından reddedildiğini savunuyor.
Teo Cardalda versiyonu farklıdır: bir öğleden sonra, her ikisi de el ele bestelenen olağanüstü bir öğleden sonra: 'Bakma …' ve 'Kötü Zamanlar …' (şapkayı çıkarmak için), ancak mektubun kökeni net olmasa da. Tabii ki kitapta daha fazla ayrıntı. Ve sunumdaki bir parça: Hernández, okumanın bir suçla ilgili dört versiyonun ne olduğunu açıklamadan sunulduğu büyüleyici Kurosawa filmi 'Rashomon' gibi olduğunu söyledi. Morales her birinin ifadelerini koydu, davanın kapatılmasına izin vermedi, ancak daha fazla inanılan versiyonu sordu, anlayışlı bakışlarını keskinleştiriyor ve açık: “Julian's.”
Yorum
Bir Hata Bildir