Bazı hayvanlar kışın bir kez su içmeden aylarca uyuyabilirler. ABD'li bir ekip bunun yer sincaplarında nasıl çalıştığını keşfetti. Araştırmacılar “Science” dergisinde, kış uykusu ayları boyunca susuzluktan sorumlu bazı beyin bölgelerinin aktivitesinin önemli ölçüde azaldığını bildirdi. Ayrıca hayvanlar neredeyse hiç idrar çıkarmazlar.
Daha sonra okuyun Reklamcılık
Daha sonra okuyun Reklamcılık
Yale Üniversitesi Tıp Fakültesi'nden baş yazar Madeleine Junkins liderliğindeki araştırmacılar, kış uykusuna yatanların içki içmeden aylarca hayatta kalmalarını sağlayan mekanizmanın, kış uykusu konusunda bir asırdan fazla süren araştırmalara rağmen belirsizliğini koruduğunu yazdı. Şu anda incelenen on üç çizgili sincaplar (Ictidomys tridecemlineatus) omnivordur ve diğer şeylerin yanı sıra tohumlar ve böceklerle beslenirler. Kuzey Amerika'da yaşayan hayvanlar kıştan önce kalın bir yağ tabakası yerler.
Hayat ve biz
Sağlık, esenlik ve tüm aile için rehber – her iki perşembe.
Araştırmacılara göre yer sincapları altı ila sekiz ay boyunca kış uykusuna yatıyor. Mağaralarında iki durum arasında geçiş yaparlar: Bir aşama iki ila üç hafta sürer ve hareketsizlik ve bastırılmış metabolizma ile karakterize edilir. Vücut ısısı iki ila dört dereceye düşer. Bu, yer sincaplarının 37 derece vücut ısısına ulaştığı ve yuvalarında hareket ettiği 24 ila 48 saatlik uyanma aşamalarıyla dönüşümlü olarak gerçekleşir. Diğer hibernatörler de benzer bir faz değişikliğine sahiptir.
Daha sonra okuyun Reklamcılık
Daha sonra okuyun Reklamcılık
Uyandıktan sonra bile biraz susama
Araştırmacılar artık yer sincaplarının uyanma aşamasında bile fizyolojik susuzluk sinyallerine karşı duyarsız kaldığını gösterdi. Böbrekler daha sonra su eksikliği sinyali verir, ancak hayvanlar su aramaz. Daha önce yapılan araştırmalara göre fırsat bulduklarında bile içki içmiyorlardı.
Susuzluk hissinden vücudun su eksikliği durumunda ürettiği anjiyotensin II maddesi sorumludur. Araştırmacılar, kış uykusu sırasında miktarlarının önemli ölçüde arttığını yazıyor. Ekibin deneylerinde, susuzluk nöronları da anjiyotensin II'yi algılama yeteneğine sahipti, ancak başka şekillerde de zarar görmüşlerdi. Kış uykusu sırasında bu susuzluk nöronlarının temel aktivitesi önemli ölçüde azalır. Anjiyotensin II bu süre zarfında hayvanların susuzluğunu gidermeye yetmedi.
Yer sincapları bir kez bile su içmeden altı ila sekiz ay boyunca kış uykusuna yatarlar.
Kaynak: Gracheva laboratuvarı
Aldıkları bilgiye göre yer sincapları, kan dolaşımı ile beyin arasında önemli bir bağlantı noktası olan ventrikül çevresi organları olarak adlandırılan iyi beslenen beyin bölgelerinde susuzluktan sorumlu sinirlerin aktivitesini bastırıyor. Özellikle iki organ vardır: Biri, su ve elektrolit dengesinin düzenlenmesinde önemli rol oynayan ve susama hissinin kontrol edilmesinde merkezi bir role sahip olan subfornikal organdır.
Sincaplar vücut suyunu depoluyor
Aynı durum susuzluk hissinin tetiklenmesine de katkıda bulunan organum vasculosum lamina terminalis için de geçerlidir. Araştırmacıların yazdığı gibi, bu organlardaki susuzluk nöronlarının temel aktivitesi, kış uykusu ayları boyunca keskin bir şekilde düşüyor ve bu da fizyolojik susama uyaranlarını baskılıyor. Bunun tam olarak hangi sinyal yolunun meydana geldiği hala belirsizdir.
Daha sonra okuyun Reklamcılık
Daha sonra okuyun Reklamcılık
Araştırmacılara göre yer sincapları kışın susuzluktan kaçınmak için başka bir strateji kullanıyor: Daha önce yapılan çalışmalara göre hayvanlar, 10 santigrat derecenin altındaki sıcaklıklarda sinir hücrelerini harekete geçirerek böbreklerinin su tutmasına yardımcı oluyor. Bu, yer sincaplarının, normalde idrara çıkma yoluyla kaybedecekleri vücut suyunun en azından bir kısmını depolamasına olanak tanır.
Susuzluğu bastırma mekanizması kış uykusuna yatan diğer memelilerde de aktif olabilir. Ekip, Science dergisinde şöyle yazıyor: “Çalışmamız, memelilerde sıvı homeostazisini kontrol eden, evrimsel olarak korunmuş beyin bölgelerinin, su olmadan uzun süreli hayatta kalmayı mümkün kılma konusundaki dikkate değer yeteneğini ortaya koyuyor.”
Haberler
Daha sonra okuyun Reklamcılık
Daha sonra okuyun Reklamcılık
Yale Üniversitesi Tıp Fakültesi'nden baş yazar Madeleine Junkins liderliğindeki araştırmacılar, kış uykusuna yatanların içki içmeden aylarca hayatta kalmalarını sağlayan mekanizmanın, kış uykusu konusunda bir asırdan fazla süren araştırmalara rağmen belirsizliğini koruduğunu yazdı. Şu anda incelenen on üç çizgili sincaplar (Ictidomys tridecemlineatus) omnivordur ve diğer şeylerin yanı sıra tohumlar ve böceklerle beslenirler. Kuzey Amerika'da yaşayan hayvanlar kıştan önce kalın bir yağ tabakası yerler.
Hayat ve biz
Sağlık, esenlik ve tüm aile için rehber – her iki perşembe.
Araştırmacılara göre yer sincapları altı ila sekiz ay boyunca kış uykusuna yatıyor. Mağaralarında iki durum arasında geçiş yaparlar: Bir aşama iki ila üç hafta sürer ve hareketsizlik ve bastırılmış metabolizma ile karakterize edilir. Vücut ısısı iki ila dört dereceye düşer. Bu, yer sincaplarının 37 derece vücut ısısına ulaştığı ve yuvalarında hareket ettiği 24 ila 48 saatlik uyanma aşamalarıyla dönüşümlü olarak gerçekleşir. Diğer hibernatörler de benzer bir faz değişikliğine sahiptir.
Daha sonra okuyun Reklamcılık
Daha sonra okuyun Reklamcılık
Uyandıktan sonra bile biraz susama
Araştırmacılar artık yer sincaplarının uyanma aşamasında bile fizyolojik susuzluk sinyallerine karşı duyarsız kaldığını gösterdi. Böbrekler daha sonra su eksikliği sinyali verir, ancak hayvanlar su aramaz. Daha önce yapılan araştırmalara göre fırsat bulduklarında bile içki içmiyorlardı.
Susuzluk hissinden vücudun su eksikliği durumunda ürettiği anjiyotensin II maddesi sorumludur. Araştırmacılar, kış uykusu sırasında miktarlarının önemli ölçüde arttığını yazıyor. Ekibin deneylerinde, susuzluk nöronları da anjiyotensin II'yi algılama yeteneğine sahipti, ancak başka şekillerde de zarar görmüşlerdi. Kış uykusu sırasında bu susuzluk nöronlarının temel aktivitesi önemli ölçüde azalır. Anjiyotensin II bu süre zarfında hayvanların susuzluğunu gidermeye yetmedi.
Yer sincapları bir kez bile su içmeden altı ila sekiz ay boyunca kış uykusuna yatarlar.
Kaynak: Gracheva laboratuvarı
Aldıkları bilgiye göre yer sincapları, kan dolaşımı ile beyin arasında önemli bir bağlantı noktası olan ventrikül çevresi organları olarak adlandırılan iyi beslenen beyin bölgelerinde susuzluktan sorumlu sinirlerin aktivitesini bastırıyor. Özellikle iki organ vardır: Biri, su ve elektrolit dengesinin düzenlenmesinde önemli rol oynayan ve susama hissinin kontrol edilmesinde merkezi bir role sahip olan subfornikal organdır.
Sincaplar vücut suyunu depoluyor
Aynı durum susuzluk hissinin tetiklenmesine de katkıda bulunan organum vasculosum lamina terminalis için de geçerlidir. Araştırmacıların yazdığı gibi, bu organlardaki susuzluk nöronlarının temel aktivitesi, kış uykusu ayları boyunca keskin bir şekilde düşüyor ve bu da fizyolojik susama uyaranlarını baskılıyor. Bunun tam olarak hangi sinyal yolunun meydana geldiği hala belirsizdir.
Daha sonra okuyun Reklamcılık
Daha sonra okuyun Reklamcılık
Araştırmacılara göre yer sincapları kışın susuzluktan kaçınmak için başka bir strateji kullanıyor: Daha önce yapılan çalışmalara göre hayvanlar, 10 santigrat derecenin altındaki sıcaklıklarda sinir hücrelerini harekete geçirerek böbreklerinin su tutmasına yardımcı oluyor. Bu, yer sincaplarının, normalde idrara çıkma yoluyla kaybedecekleri vücut suyunun en azından bir kısmını depolamasına olanak tanır.
Susuzluğu bastırma mekanizması kış uykusuna yatan diğer memelilerde de aktif olabilir. Ekip, Science dergisinde şöyle yazıyor: “Çalışmamız, memelilerde sıvı homeostazisini kontrol eden, evrimsel olarak korunmuş beyin bölgelerinin, su olmadan uzun süreli hayatta kalmayı mümkün kılma konusundaki dikkate değer yeteneğini ortaya koyuyor.”
Haberler