28 Ekim 2024 Pazartesi, 13:21.
| 15:38'de güncellendi.
Yorum
olman gerekiyor kayıtlı Bu işlevselliğe erişmek için.
Giriş yapmak
Pipirigallo, dulavratotu, sığırkuyruğu, zimbalaria, chirivita, muz, columbine, citron… Bunlar Prado Müzesi'nin tablo ve heykellerinde yer alan yüzlerce çiçek ve bitkiden sadece birkaçı. Bahçıvan, peyzaj mimarı ve botanik sanat araştırmacısı Eduardo Barba, on iki yıldır bunları inceliyor ve katalogluyor. Şimdi, 40 türün yer aldığı 26 eser aracılığıyla yemyeşil ve çeşitli Prado bahçesini gezmeyi öneriyor. Patinir, Fra Angelico, Bronzino, Van der Weyden, Tiziano, Velázquez, Rubens veya Zurbarán gibi ustaların önümüzdeki 30 Mart'a kadar keyfini çıkarabileceği bitkisel bir yürüyüş.
«Prado'nun kendisi müthiş ve cömert bir bahçedir ve bitkiler sadece estetik bir eşlik değil, eserlerin başka bir karakteridir. Çoğunlukla sembolik bir karaktere sahipler” diyor Barba, sergilenenler ile depodakiler arasında bulup katalogladığı 2.000'den fazla tablodaki her türlü botanik türü titizlikle araştırıyor.
Gülleri, zambakları, kadife çiçeğini, yaseminleri, menekşeleri, karanfilleri, zambakları, papatyaları, asmaları, haşhaş bitkilerini, Methuselah'ın sakalı denilen likeni ve hatta gerçek dünyada olmayan bir mavi laleyi seçkisine dahil etmiş. Villanueva Binasının iki katında neredeyse on yedi yüzyıllık bir zaman dilimini kapsayan çeşitli ve renkli bir botanik yürüyüşü.
'Banyodaki Kadın (Diana de Poitiers?)' François Clouet Oil'in ahşap panel üzerine atölyesi. 1566 civarında
Ulusal Prado Müzesi.
Barba, “Roma heykellerinden 18. yüzyılın başlarına kadar izleyici, çiçek ve bitki temsillerinin bize mitolojik, dini, soyluluk veya gelenek sembolleri hakkında nasıl bilgi verebileceğini, kendilerine ait nitelikleri sahneye aktarabildiğini keşfedecek” diyor. .
Baraba'nın ürün yelpazesinde mermerden yarı değerli taşlara, tahtalara ve kanvaslara kadar her türlü destek yer alıyor. İki afyon bitkisini kucaklayan Roma uyku tanrısının küçük bir temsili olan 'Uyuyan Eros' veya 'Hipnos' adlı zarif bir heykelin bulunduğu 1. yüzyıldan kalma bir bölüm. Bin yıllık bir sıçramayla botanik turu, Jean Ranc'ın yazdığı, müstakbel hükümdarın sağ elinde bazı yasemin çiçekleri tuttuğu 'Charles III, çocuk, kabinesinde' tablosuyla sona eriyor.
Titian'ın 'Andrialıların Bacchanal'ı'nda görülen minik ve anlaşılması zor menekşeler büyük bir sembolik karaktere sahiptir. “Bu, aşk tanrıçası Afrodit'in çiçeğidir ve bir kadının kulağında ve yakasında, belki de Titian'ın arkadaşı Violante'ye bir selam olarak ve bir çocuğun başında, bize onun yapraklarının güzel olduğunu hatırlatmak için görünürler. akşamdan kalma bir çare olarak kullandı,” diye açıklıyor Barba.
Rubens'in 'Üç Güzeller' eserinden birinin başının üzerinde bir pipirigallo çiçeği beliriyor. Uzman, “Bu yalnızca Güney Avrupa'da yetişen ve Rubens'in özel bir sevgi beslediği bir bitki” diyor. Aynı tuval üzerinde, o dönemde en çok yetiştirilen üç türün yer aldığı, sevginin sembolü olan güllerden oluşan bir çelenk yer alıyor: alba gülü, mayıs gülü ve kırmızı gül.
dilenci otu
Barba'nın Fra Angelico'nun 'Duyuru' adlı eserine karşı bir zaafı vardır. “Çok sayıda sembolik ayrıntıya sahip bir bahçe.” 'Dilenci otu' olarak adlandırılan akasma ikonik masanın üzerinde beliriyor. 'Clematis vitalba', dilencilerin daha fazla acımak ve daha fazla sadaka elde etmek için kendilerini ovuşturdukları ve kabarcıklar oluşturan bir bitkinin bilimsel adıdır. Bir boya bitkisi olan kurtbağrı da ortaya çıkıyor.
'Duyuru'. Fra Angelico. Tempera gemide. 1426 civarı.
Ulusal Prado Müzesi.
Bu, en çok ziyaret edilen odaların atlandığı tura dahil değildir, ancak Hieronymus Hieronymus'un bir ortaçağ çiçeği olan columbine gibi bitkilerin güvenilir temsillerini yaptığı bir botanik hezeyanı olan 'Zevkler Bahçesi' kataloğunda yer almaktadır. tıbbi ve afrodizyak özellikleri ve büyük çilekler.
Bu bitkisel yolculukta defneleri, sonsuz sayıda yaprakları ve yabani meyveleri, çalıları ve ağaçları bulabilirsiniz. Claudio de Lorena'nın 'Başmelek Raphael ve Tobias' adlı eserinde resmettiği fıstık çamı gibi, dulavratotu da içeren bu eserde lampazo da denir. Egzotik kartopu, Juan van der Hamen'in çiçekli natürmortunda ortaya çıkıyor. Bahçe ve Velázquez'in Medici villası manzarasındaki selvi ağaçları veya Tomás Hiepes'in vazosundaki üç renkli amaranth.
'Charles III, çocuk, kabinesinde'. Jean Ranc Tuval üzerine yağlıboya. 1724 civarında.
Ulusal Prado Müzesi.
Barba, “Her dönem, bitkileri farklı bir şekilde temsil ediyor, ayrıntılara az çok önem veriyor ve botanik aslına sadık kalıyor.” «Romanesk'te aşırı basitleştirme, bitkilere çok özel bir güzellik kazandırdı. Gotik'te her bitkinin ve her çiçeğin kesinliği ve doğru tanımı aranırdı. Rönesans'ta, öncekilerin mirası olarak botanik portre, olağanüstü natüralist üsluptaki eserlerde ön planda bol miktarda bulunan bitkilerle doruğa ulaşır ve kendi varlığını kazanır.
Araştırmacının görüşüne göre yaşlı Brueghel, en büyük bitki ressamlarından biri; “çağdaş sanatta neredeyse kaybolmuş ama aynı zamanda izinin sürülebildiği” bir tema. “Picasso'nun 'Guernica'sında bile yere düşen figürlerden birinin kılıcının yanında tuttuğu çiçek var” diye bitiriyor sözlerini.
Yorum
Hata bildir
| 15:38'de güncellendi.
Yorum
olman gerekiyor kayıtlı Bu işlevselliğe erişmek için.
Giriş yapmak
Bağlantıyı kopyala
WhatsApp
Facebook
X (eski adıyla Twitter)
LinkedIn
Telgraf
Konular
Pipirigallo, dulavratotu, sığırkuyruğu, zimbalaria, chirivita, muz, columbine, citron… Bunlar Prado Müzesi'nin tablo ve heykellerinde yer alan yüzlerce çiçek ve bitkiden sadece birkaçı. Bahçıvan, peyzaj mimarı ve botanik sanat araştırmacısı Eduardo Barba, on iki yıldır bunları inceliyor ve katalogluyor. Şimdi, 40 türün yer aldığı 26 eser aracılığıyla yemyeşil ve çeşitli Prado bahçesini gezmeyi öneriyor. Patinir, Fra Angelico, Bronzino, Van der Weyden, Tiziano, Velázquez, Rubens veya Zurbarán gibi ustaların önümüzdeki 30 Mart'a kadar keyfini çıkarabileceği bitkisel bir yürüyüş.
«Prado'nun kendisi müthiş ve cömert bir bahçedir ve bitkiler sadece estetik bir eşlik değil, eserlerin başka bir karakteridir. Çoğunlukla sembolik bir karaktere sahipler” diyor Barba, sergilenenler ile depodakiler arasında bulup katalogladığı 2.000'den fazla tablodaki her türlü botanik türü titizlikle araştırıyor.
Gülleri, zambakları, kadife çiçeğini, yaseminleri, menekşeleri, karanfilleri, zambakları, papatyaları, asmaları, haşhaş bitkilerini, Methuselah'ın sakalı denilen likeni ve hatta gerçek dünyada olmayan bir mavi laleyi seçkisine dahil etmiş. Villanueva Binasının iki katında neredeyse on yedi yüzyıllık bir zaman dilimini kapsayan çeşitli ve renkli bir botanik yürüyüşü.
'Banyodaki Kadın (Diana de Poitiers?)' François Clouet Oil'in ahşap panel üzerine atölyesi. 1566 civarında
Ulusal Prado Müzesi.
Barba, “Roma heykellerinden 18. yüzyılın başlarına kadar izleyici, çiçek ve bitki temsillerinin bize mitolojik, dini, soyluluk veya gelenek sembolleri hakkında nasıl bilgi verebileceğini, kendilerine ait nitelikleri sahneye aktarabildiğini keşfedecek” diyor. .
Baraba'nın ürün yelpazesinde mermerden yarı değerli taşlara, tahtalara ve kanvaslara kadar her türlü destek yer alıyor. İki afyon bitkisini kucaklayan Roma uyku tanrısının küçük bir temsili olan 'Uyuyan Eros' veya 'Hipnos' adlı zarif bir heykelin bulunduğu 1. yüzyıldan kalma bir bölüm. Bin yıllık bir sıçramayla botanik turu, Jean Ranc'ın yazdığı, müstakbel hükümdarın sağ elinde bazı yasemin çiçekleri tuttuğu 'Charles III, çocuk, kabinesinde' tablosuyla sona eriyor.
Titian'ın 'Andrialıların Bacchanal'ı'nda görülen minik ve anlaşılması zor menekşeler büyük bir sembolik karaktere sahiptir. “Bu, aşk tanrıçası Afrodit'in çiçeğidir ve bir kadının kulağında ve yakasında, belki de Titian'ın arkadaşı Violante'ye bir selam olarak ve bir çocuğun başında, bize onun yapraklarının güzel olduğunu hatırlatmak için görünürler. akşamdan kalma bir çare olarak kullandı,” diye açıklıyor Barba.
Rubens'in 'Üç Güzeller' eserinden birinin başının üzerinde bir pipirigallo çiçeği beliriyor. Uzman, “Bu yalnızca Güney Avrupa'da yetişen ve Rubens'in özel bir sevgi beslediği bir bitki” diyor. Aynı tuval üzerinde, o dönemde en çok yetiştirilen üç türün yer aldığı, sevginin sembolü olan güllerden oluşan bir çelenk yer alıyor: alba gülü, mayıs gülü ve kırmızı gül.
dilenci otu
Barba'nın Fra Angelico'nun 'Duyuru' adlı eserine karşı bir zaafı vardır. “Çok sayıda sembolik ayrıntıya sahip bir bahçe.” 'Dilenci otu' olarak adlandırılan akasma ikonik masanın üzerinde beliriyor. 'Clematis vitalba', dilencilerin daha fazla acımak ve daha fazla sadaka elde etmek için kendilerini ovuşturdukları ve kabarcıklar oluşturan bir bitkinin bilimsel adıdır. Bir boya bitkisi olan kurtbağrı da ortaya çıkıyor.
'Duyuru'. Fra Angelico. Tempera gemide. 1426 civarı.
Ulusal Prado Müzesi.
Bu, en çok ziyaret edilen odaların atlandığı tura dahil değildir, ancak Hieronymus Hieronymus'un bir ortaçağ çiçeği olan columbine gibi bitkilerin güvenilir temsillerini yaptığı bir botanik hezeyanı olan 'Zevkler Bahçesi' kataloğunda yer almaktadır. tıbbi ve afrodizyak özellikleri ve büyük çilekler.
Bu bitkisel yolculukta defneleri, sonsuz sayıda yaprakları ve yabani meyveleri, çalıları ve ağaçları bulabilirsiniz. Claudio de Lorena'nın 'Başmelek Raphael ve Tobias' adlı eserinde resmettiği fıstık çamı gibi, dulavratotu da içeren bu eserde lampazo da denir. Egzotik kartopu, Juan van der Hamen'in çiçekli natürmortunda ortaya çıkıyor. Bahçe ve Velázquez'in Medici villası manzarasındaki selvi ağaçları veya Tomás Hiepes'in vazosundaki üç renkli amaranth.
'Charles III, çocuk, kabinesinde'. Jean Ranc Tuval üzerine yağlıboya. 1724 civarında.
Ulusal Prado Müzesi.
Barba, “Her dönem, bitkileri farklı bir şekilde temsil ediyor, ayrıntılara az çok önem veriyor ve botanik aslına sadık kalıyor.” «Romanesk'te aşırı basitleştirme, bitkilere çok özel bir güzellik kazandırdı. Gotik'te her bitkinin ve her çiçeğin kesinliği ve doğru tanımı aranırdı. Rönesans'ta, öncekilerin mirası olarak botanik portre, olağanüstü natüralist üsluptaki eserlerde ön planda bol miktarda bulunan bitkilerle doruğa ulaşır ve kendi varlığını kazanır.
Araştırmacının görüşüne göre yaşlı Brueghel, en büyük bitki ressamlarından biri; “çağdaş sanatta neredeyse kaybolmuş ama aynı zamanda izinin sürülebildiği” bir tema. “Picasso'nun 'Guernica'sında bile yere düşen figürlerden birinin kılıcının yanında tuttuğu çiçek var” diye bitiriyor sözlerini.
Yorum
Hata bildir