Junta de Castilla y León, Villamañán belediyesine ait Leonese kasabası Villacé’deki Nuestra Señora de la Asunción Kilisesi’ndeki San Juan şapeli olarak da bilinen eski vaftiz şapelinin restorasyonu için 207.207 avro ayırdı. .
Müdahalenin temel amacı, hem 15. yüzyıl Mudejar kesonlu tavanının hem de şapelin duvarlarını süsleyen süslemelerin korunması ve geliştirilmesidir. Aynı zamanda, bu mekanın tarihsel bir perspektiften tanık olduğu evrimi ve mevcut bakım durumunun belgelenmesini duyurmayı amaçlamaktadır.
Cunta’nın Leon’daki bölgesel delegesi Ester Muñoz, ilerlemesini yerinde kontrol etmek için işi ziyaret etti. İlimize bağlı ilçelerimizin mirasının yaşatılması ve tanıtılması çok önemlidir” dedi.
Merkezi bir konumda bir platform üzerinde yer alan kilise, çiftlik evinin tamamına hakimdir. Enine yönde çok sivri ogival kemerler ve yarım daire biçimli kemerlerle ayrılan üç neften oluşur. Erişim, ince taş sütunlarla desteklenen bir çerçeve ile kaplı, parke taşlı döşemeli bir atriyumdan sağlanmaktadır. Ayakta beş gövdeli kule var. Üstü açık, kalçalı eteklerle örtülü ve farklı tonlarda düz sırlı çini karolarla kaplı çanların gövdesini barındırmaktadır.
Altarpieces seti
İçinde barındırdığı mihraplar ve taşınabilir mallar büyük önem taşımaktadır; bunların arasında, aslen 15. yüzyıldan kalma, kuleye eklenmiş yukarıda bahsedilen çok renkli kasetli tavan; sıva tabakası altında korunan duvar resimleri; neflerin döşemesi büyük arduvaz levhalardan yapılmıştır, bazılarında mezar yazıtları ve kalkanlar vardır; papaz evindeki barok sunak; yontulmuş geometrik motiflere sahip taş vaftiz yazı tipi; çok renkli ahşap minber; kuzey nefe bitişik yan şapellerde yer alan, çift taraflı olmasıyla benzersiz olan barok takva sunağı; 18. yüzyıl organı; ve birkaç barok sunak.
Şapel, İncil’in nefinin eteğinde yer alır ve kilise gemisi içinde belirli bir özerklik sunar, bu da onu sınırlayan çevrelerle güçlendirilir.
Çift ve Mafsal Zırhı
Yaklaşık 25 metrekarelik bir kat planına sahip olan odanın dikey duvarlarında çok renkli bir zırh ve duvar süslemesi vardır. Zırh çift ve boğumlu, kalçalı, namlu ve moamare dosyaları üzerinde kareler var. Sekiz köşeli döngü tekerlekleri ve merkezi bir pandantif olarak Ebedi Baba’nın bir kabartması ile tüfekli bir dekorasyon sunar. Kurdeleli ve satinolu etekler, tozluklarda rozetlerle süslenmiştir. Odanın tüm duvarları duvar resimleri ile kaplanmış ve dekore edilmiştir.
Kuzeydeki şapelin başı olan yerde, çoktan kaybolmuş olan ilkel bir mobilya parçasının (muhtemelen bir sunak parçası) duvarındaki baskıda bir İnayet Tahtı tasviri korunmuştur. Geri kalan kısım, ana sahneyi zenginleştirmek amacıyla tasarlanmış, neredeyse tamamen grisaille dayalı, brokar taklidi ile tekstil dekorasyonu şeklinde bir süslemeden oluşuyor.
Bir önceki binanın (kuzey ve batı duvarları) kalıntıları üzerinde, 1500 civarında alan, inşa edilmekte olan yeni tapınağa dahil edilmek üzere yeniden yapılandırıldı ve San Juan Bautista, San Gregorio ve San Pelayo’ya adanmış bir şapel olarak işlev görmeye başladı. Eşadlı bir kardeşlik tarafından yönetiliyor. O zamanlar çatı zırhı olan çok renkli zırh, 16. yüzyılın ilk on yıllarına tarihlenirken, iç duvarlarındaki duvar resmi muhtemelen birkaç yıl sonra, aynı yüzyılın ortalarında birleştirildi.
Müdahalenin temel amacı, hem 15. yüzyıl Mudejar kesonlu tavanının hem de şapelin duvarlarını süsleyen süslemelerin korunması ve geliştirilmesidir. Aynı zamanda, bu mekanın tarihsel bir perspektiften tanık olduğu evrimi ve mevcut bakım durumunun belgelenmesini duyurmayı amaçlamaktadır.
Cunta’nın Leon’daki bölgesel delegesi Ester Muñoz, ilerlemesini yerinde kontrol etmek için işi ziyaret etti. İlimize bağlı ilçelerimizin mirasının yaşatılması ve tanıtılması çok önemlidir” dedi.
Merkezi bir konumda bir platform üzerinde yer alan kilise, çiftlik evinin tamamına hakimdir. Enine yönde çok sivri ogival kemerler ve yarım daire biçimli kemerlerle ayrılan üç neften oluşur. Erişim, ince taş sütunlarla desteklenen bir çerçeve ile kaplı, parke taşlı döşemeli bir atriyumdan sağlanmaktadır. Ayakta beş gövdeli kule var. Üstü açık, kalçalı eteklerle örtülü ve farklı tonlarda düz sırlı çini karolarla kaplı çanların gövdesini barındırmaktadır.
Altarpieces seti
İçinde barındırdığı mihraplar ve taşınabilir mallar büyük önem taşımaktadır; bunların arasında, aslen 15. yüzyıldan kalma, kuleye eklenmiş yukarıda bahsedilen çok renkli kasetli tavan; sıva tabakası altında korunan duvar resimleri; neflerin döşemesi büyük arduvaz levhalardan yapılmıştır, bazılarında mezar yazıtları ve kalkanlar vardır; papaz evindeki barok sunak; yontulmuş geometrik motiflere sahip taş vaftiz yazı tipi; çok renkli ahşap minber; kuzey nefe bitişik yan şapellerde yer alan, çift taraflı olmasıyla benzersiz olan barok takva sunağı; 18. yüzyıl organı; ve birkaç barok sunak.
Şapel, İncil’in nefinin eteğinde yer alır ve kilise gemisi içinde belirli bir özerklik sunar, bu da onu sınırlayan çevrelerle güçlendirilir.
Çift ve Mafsal Zırhı
Yaklaşık 25 metrekarelik bir kat planına sahip olan odanın dikey duvarlarında çok renkli bir zırh ve duvar süslemesi vardır. Zırh çift ve boğumlu, kalçalı, namlu ve moamare dosyaları üzerinde kareler var. Sekiz köşeli döngü tekerlekleri ve merkezi bir pandantif olarak Ebedi Baba’nın bir kabartması ile tüfekli bir dekorasyon sunar. Kurdeleli ve satinolu etekler, tozluklarda rozetlerle süslenmiştir. Odanın tüm duvarları duvar resimleri ile kaplanmış ve dekore edilmiştir.
Kuzeydeki şapelin başı olan yerde, çoktan kaybolmuş olan ilkel bir mobilya parçasının (muhtemelen bir sunak parçası) duvarındaki baskıda bir İnayet Tahtı tasviri korunmuştur. Geri kalan kısım, ana sahneyi zenginleştirmek amacıyla tasarlanmış, neredeyse tamamen grisaille dayalı, brokar taklidi ile tekstil dekorasyonu şeklinde bir süslemeden oluşuyor.
Bir önceki binanın (kuzey ve batı duvarları) kalıntıları üzerinde, 1500 civarında alan, inşa edilmekte olan yeni tapınağa dahil edilmek üzere yeniden yapılandırıldı ve San Juan Bautista, San Gregorio ve San Pelayo’ya adanmış bir şapel olarak işlev görmeye başladı. Eşadlı bir kardeşlik tarafından yönetiliyor. O zamanlar çatı zırhı olan çok renkli zırh, 16. yüzyılın ilk on yıllarına tarihlenirken, iç duvarlarındaki duvar resmi muhtemelen birkaç yıl sonra, aynı yüzyılın ortalarında birleştirildi.