Daha sonra Madonna, Frank Sinatra, Pablo Milanés, Amy Winehouse ve hatta Antonio González tarafından seslendirilen ve milyonlarca plak satan dünya çapında hit şarkı “La chica de Ipanema”yı seslendiren oydu. dünya çapında Bu şarkıyı İngilizce olarak ilk kez söyleyen, daha doğrusu sıcaklığı plak üzerinde ipek gibi süzüldüğü için fısıldayan kişi Astrud Gilberto’ydu. Bossa nova’nın öncülerinden biri olarak, 18 Mart 1963’te sözleri Vinícius de Moraes’e ve müziği Antonio Carlos Jobim’e ait olan şarkıyı kaydettiğinde sadece 22 yaşındaydı. Astrud Gilberto, torunu Sofia Gilberto tarafından sosyal ağlarda doğrulanan bu Pazartesi günü 83 yaşında öldü.
«Astrud, Ipanema’nın bossa nova’sını dünyaya getiren gerçek kızdı. Öncü ve en iyisiydi. 22 yaşında ‘Garota de Ipanema’nın İngilizce versiyonunu seslendirdi ve uluslararası üne kavuştu” diye yazmıştı Sofia, yeni Brezilya müzik tarzının babalarından biri olan João Gilberto ile evli olan büyükannesi hakkında.
Alman bir baba ve Brezilyalı bir anne ile gerçek adı Astrud Evangelina Weinert’di. 29 Mart 1940’ta Bahia eyaletinin Salvador şehrinde doğdu. Müzik onun genlerinde vardı. Annesi Evangelina Neves Lobo Weinert, Brezilya’da çeşitli enstrümanlar çaldı ve sık sık kocasıyla birlikte şarkı söyledi.
şansın kaprisleri
Sesinin dünyaya verdiği çok fazla kaprisli şans var. Yeni türün büyük isimleri 1963’te New York’taki bir stüdyoda bir araya geldi. Brezilyalı gitarist ve şarkıcı Joao Gilberto, Kuzey Amerikalı saksafoncu Stan Getz ile bir albüm kaydedecekti. Bu alışılmadık yetenek birikiminin nedeni sıcak, şehvetli ve dolambaçlı yeni bir ritimdi: bossa nova. Buluşun ana mimarları Gilberto, Jobim ve Vinicius de Moraes iken Getz, listelerde yükselen birkaç rekorla onu Amerika Birleşik Devletleri’nde moda haline getirdi.
“The Girl from Ipanema”yı İngilizce olarak kaydetmek için bir acele vardı ve Astrud gönüllü oldu. Birkaç dörtlük söyledi ve o kadar beğendi ki, sesi o kadar masum ve ağırbaşlıydı ki, ondan başka bir Jobim şarkısı olan ‘Corcovado’yu (‘Quiet Nights of Quiet Stars’) söylemesini istediler. Bunun nasıl bittiğinin hikayesi oldukça korkakça: Astrud Gilberto, ‘Getz/Gilberto’ LP’sinin tek bir jeneriğinde yer almadı, bu yüzden Amerikan Müzisyenler Birliği’nin iş seansı başına şart koştuğu 120 $’a çalışmasını gönderdiler.
João Gilberto’nun gitarı ve Stan Getz’in saksafonuyla kaydedilen ‘Girl of Ipanema’nın İngilizce versiyonuyla Astrud, Brezilyalı bir sanatçı için ilk olan 1965’te kendisine Grammy Ödülü kazandıran bir şarkıyı ölümsüzleştirdi.
O günden sonra Astrud Gilberto birkaç solo albüm çıkardı, en dikkat çekenleri “The Astrud Gilberto Album” (1965) ve “Look to the Rainbow” (1966). Bossa nova’sı, caz ve pop parçalarıyla ve Brezilya popüler müziğinin bilgeliğiyle kaynaştı; bu malzemelerle, takip eden müzisyen ve şarkıcı dalgalarını etkileyen seçkin bir ses yarattı. 1964’te profesyonel kariyerinin gelişimi için soyadını korumasına rağmen João Gilberto’dan ayrıldı.
Hayatının çoğunu yaşadığı ABD’ye yerleşti. Sonunda ayrılacağı Nicholas LaSorsa ile ikinci kez evlendi. Diğerlerinin yanı sıra Ennio Morricone, Chet Baker, George Michael, Toots Thielemans, Stanley Turrentine ve James Last gibi kişiliklerle işbirliği yapmaya geldi. 2002 yılında Uluslararası Latin Müziği Onur Listesi’ne alındı.
Getz’in maruz kaldığı sömürüden rahatsız olarak müzikten geri çekilince felsefe ve resimle ilgilenmeye başladı ve hayvan haklarının savunulmasında aktif rol aldı. O zaman konserleri ve plak endüstrisinin küçümsemesini çok daha az kaçırmadığı konusunda ısrar etti. Son yıllarda yurttaşları tarafından neredeyse unutulmuş bir şekilde yaşadı.
«Astrud, Ipanema’nın bossa nova’sını dünyaya getiren gerçek kızdı. Öncü ve en iyisiydi. 22 yaşında ‘Garota de Ipanema’nın İngilizce versiyonunu seslendirdi ve uluslararası üne kavuştu” diye yazmıştı Sofia, yeni Brezilya müzik tarzının babalarından biri olan João Gilberto ile evli olan büyükannesi hakkında.
Alman bir baba ve Brezilyalı bir anne ile gerçek adı Astrud Evangelina Weinert’di. 29 Mart 1940’ta Bahia eyaletinin Salvador şehrinde doğdu. Müzik onun genlerinde vardı. Annesi Evangelina Neves Lobo Weinert, Brezilya’da çeşitli enstrümanlar çaldı ve sık sık kocasıyla birlikte şarkı söyledi.
şansın kaprisleri
Sesinin dünyaya verdiği çok fazla kaprisli şans var. Yeni türün büyük isimleri 1963’te New York’taki bir stüdyoda bir araya geldi. Brezilyalı gitarist ve şarkıcı Joao Gilberto, Kuzey Amerikalı saksafoncu Stan Getz ile bir albüm kaydedecekti. Bu alışılmadık yetenek birikiminin nedeni sıcak, şehvetli ve dolambaçlı yeni bir ritimdi: bossa nova. Buluşun ana mimarları Gilberto, Jobim ve Vinicius de Moraes iken Getz, listelerde yükselen birkaç rekorla onu Amerika Birleşik Devletleri’nde moda haline getirdi.
“The Girl from Ipanema”yı İngilizce olarak kaydetmek için bir acele vardı ve Astrud gönüllü oldu. Birkaç dörtlük söyledi ve o kadar beğendi ki, sesi o kadar masum ve ağırbaşlıydı ki, ondan başka bir Jobim şarkısı olan ‘Corcovado’yu (‘Quiet Nights of Quiet Stars’) söylemesini istediler. Bunun nasıl bittiğinin hikayesi oldukça korkakça: Astrud Gilberto, ‘Getz/Gilberto’ LP’sinin tek bir jeneriğinde yer almadı, bu yüzden Amerikan Müzisyenler Birliği’nin iş seansı başına şart koştuğu 120 $’a çalışmasını gönderdiler.
João Gilberto’nun gitarı ve Stan Getz’in saksafonuyla kaydedilen ‘Girl of Ipanema’nın İngilizce versiyonuyla Astrud, Brezilyalı bir sanatçı için ilk olan 1965’te kendisine Grammy Ödülü kazandıran bir şarkıyı ölümsüzleştirdi.
O günden sonra Astrud Gilberto birkaç solo albüm çıkardı, en dikkat çekenleri “The Astrud Gilberto Album” (1965) ve “Look to the Rainbow” (1966). Bossa nova’sı, caz ve pop parçalarıyla ve Brezilya popüler müziğinin bilgeliğiyle kaynaştı; bu malzemelerle, takip eden müzisyen ve şarkıcı dalgalarını etkileyen seçkin bir ses yarattı. 1964’te profesyonel kariyerinin gelişimi için soyadını korumasına rağmen João Gilberto’dan ayrıldı.
Hayatının çoğunu yaşadığı ABD’ye yerleşti. Sonunda ayrılacağı Nicholas LaSorsa ile ikinci kez evlendi. Diğerlerinin yanı sıra Ennio Morricone, Chet Baker, George Michael, Toots Thielemans, Stanley Turrentine ve James Last gibi kişiliklerle işbirliği yapmaya geldi. 2002 yılında Uluslararası Latin Müziği Onur Listesi’ne alındı.
Getz’in maruz kaldığı sömürüden rahatsız olarak müzikten geri çekilince felsefe ve resimle ilgilenmeye başladı ve hayvan haklarının savunulmasında aktif rol aldı. O zaman konserleri ve plak endüstrisinin küçümsemesini çok daha az kaçırmadığı konusunda ısrar etti. Son yıllarda yurttaşları tarafından neredeyse unutulmuş bir şekilde yaşadı.