Ana Vega Pérez de Arlucea
21 Haziran 2024 Cuma, 00:27
Yorum
olman gerekiyor kayıtlı Bu işlevselliğe erişmek için.
Giriş yapmak
Nisan 1954'te İspanya Ticaret Bakanı Manuel Arburúa ABD'yi ziyaret etti. Franco ve Eisenhower arasında yakın zamanda Madrid Paktı'nın imzalanması, yalnızca Kuzey Amerika askeri üslerine veya Yankee dolarına kapı açmakla kalmamış, aynı zamanda daha büyük bir fikir alışverişine de kapı açmıştı. O zamana kadar Amerika Birleşik Devletleri'nden gelen baskıcı veya emperyalist olan her şey, karneden yeni çıkan İspanya'da birdenbire harika, ilham verici ve taklit edilmeye değer görülmeye başlandı. Bakan Arburúa, Amerikalılığı özümsemek, Ford otomobil fabrikasının harikalarına hayran olmak ve şans eseri bir süpermarkete adım atmak için Detroit'e (Michigan) gitti.
Açıklıkçı, İspanyol ekonomisinin liberalleşmesinin öncüsü ve dış dünyaya açılmanın savunucusu olan Ticaret Müdürü, ülkemizde bu tür bir mağazanın ne anlama geldiğini ilk bakışta anlamış olmalı. Muhtemelen kapitalizmin bu tapınağını (parlak, hijyenik ve ürünlerle dolu), ironik bir şekilde, neredeyse her zaman stokları tükenen İspanyol gıda pazarlarıyla veya verimsiz olduğu kadar sevimli olan geleneksel bakkallarımızla karşılaştırdı.
İspanya'daki gıda ticareti, savaş sonrası dönemin aşırılıklarından muzdaripti ve sunulan ürünlerin kalitesi ve çeşitliliği açısından açıkça diğer ülkelerin gerisindeydi, ancak aynı zamanda onu yüzyıllardır yöneten aynı organizasyona saygı duymayı da sürdürdü: bir tezgah, bir tezgah ve bir tezgah. Müşterilerle tek tek ilgilenen kişi ve sabırla sıralarını bekleyen uzun bir insan kuyruğu. Işıklarla ve renklerle dolu koridorların önünde, esnafın ya da mahalledeki manavın güzel hatırası ne kadar da solgunlaşmıştı! Eğer bu icat ev hanımlarının iyi, güzel, ucuz ve üstelik hızlı satın almalarına olanak tanısaydı İspanya nasıl ilerleyecekti! Bu, elbette, çok zeki olan ve bu büyüleyici 'süpermarketlerin' uyarlanmasına izin verecek ve onlara süpermarket adını verecek bir planın temellerini atması uzun sürmeyen Manuel Arburúa'nın düşündüğünü hayal ediyorum.
Gelecek ve Papa
'Süpermarket Operasyonu' bir bakanın zihninde doğdu ve bir başka bakan tarafından modellendi. Şubat 1957'de Bay Alberto Ullastres Calvo, Ticaret portföyünü ve bununla birlikte hem yiyecek tedarikini hem de gıdanın satılma ve satın alınma şeklini modernleştirme misyonunu üstlendi. Ünlü Ulusal Ekonomik İstikrar Planı henüz yürürlükte değildi (1959'da onaylanacaktı), ancak Ullastres otarşiyi ve izolasyonu sona erdirmeye sıkı sıkıya bağlıydı ve süpermarketlerin geleceğin anahtarı olacağını biliyordu.
Papa bile onun tarafını tutmuştu. Haziran 1956'da İspanya'daki neredeyse tüm gazeteler, Pius'un Amerika Birleşik Devletleri'nde kullanılan, tüketiciyi daha aktif bir rol oynamaya davet eden ve ürünlerin fiyatlarının düşmesine yardımcı olan açıklamalarına yer vermişti. Amin.
Geçen hafta size söylemiştim: Self servis sistemi maliyetlerden tasarruf etmemizi ve böylece ürünlerin nihai fiyatını düşürmemizi sağladı. Bu varsayımla, aynı 1956 yılında, Madrid'deki ilk self-servis mağaza, Galerías de la Alimentación (c/ Mártires Concepcionistas 6, Salamanca mahallesinde) adında, sahiplerinin ifadesine göre “yurtdışında geçerli olan formülü” izleyen bir işletme açıldı. İspanyol yaşam tarzına ve psikolojisine uyarlanmış olmasına rağmen.
Mağazalar ve Galeriler
Bunun ne anlama geldiğini bilmiyoruz ama bu kuruluşun yenilik ve göz kamaştırıcılık açısından referans noktası olduğunu biliyoruz. Pueblo gazetesine göre, geleneksel mağazalar ile gösterişli Galeriler arasında çok dikkat çekici bir zıtlık vardı: “Bunlarda bağırma ve bağırma tamamen yok. […] “Plak çaların çaldığı yumuşak ve sessiz müzikten, modern ışık kollarına ve bölümlerin dekorasyonu ve dağıtımına kadar içeride her şey hoş.” Rahatsız edici aromalar veya gazete ambalajları yok!
Bu süper ilkel dönemde, cam vitrinlerde veya soğuk odalarda tüm yiyecekler mükemmel hijyenik koşullarda görünüyordu ve ev hanımı tek bir ziyarette et, sosis, balık, süt ürünleri, yumurta, meyve ve sebze, konserveler, bakkal ürünleri satın alabiliyordu. tuhafiye, parfümeri veya temizlikçilik yapın ve hatta saatin pillerini değiştirin veya bazı anahtarları kopyalayın. Yemek Galerileri halkı büyüleyecek her şeye sahipti ama açılışları için her türlü idari zorluğu göze alan dönemin otoriteleri bu durumda değildi.
Belki de çok ileri gittiler ya da kim bilir, o dönemde hâlâ gizlice planlanan iddialı 'Süpermarket Operasyonu'nu tehlikeye atmış olabilirler. Ne olursa olsun bir daha o mağazadan hiç söz edilmedi ve ben de onun izine rastlayamadım. Bu arada rejim yavaş yavaş çevreyi gübreledi ve Pueblo'dan haftalık El Español gazetesine kadar ilgili basında self-servis faydalarına dair haberler çıktı. 1958'de alışveriş sepetini piyasaya sürmemiz için her şey hazırdı ama bunu size bir sonraki bölümde anlatacağım.
Yorum
Hata bildir
21 Haziran 2024 Cuma, 00:27
Yorum
olman gerekiyor kayıtlı Bu işlevselliğe erişmek için.
Giriş yapmak
Bağlantıyı kopyala
Naber
Facebook
X (eski adıyla Twitter)
LinkedIn
Telgraf
İş Parçacığı
Nisan 1954'te İspanya Ticaret Bakanı Manuel Arburúa ABD'yi ziyaret etti. Franco ve Eisenhower arasında yakın zamanda Madrid Paktı'nın imzalanması, yalnızca Kuzey Amerika askeri üslerine veya Yankee dolarına kapı açmakla kalmamış, aynı zamanda daha büyük bir fikir alışverişine de kapı açmıştı. O zamana kadar Amerika Birleşik Devletleri'nden gelen baskıcı veya emperyalist olan her şey, karneden yeni çıkan İspanya'da birdenbire harika, ilham verici ve taklit edilmeye değer görülmeye başlandı. Bakan Arburúa, Amerikalılığı özümsemek, Ford otomobil fabrikasının harikalarına hayran olmak ve şans eseri bir süpermarkete adım atmak için Detroit'e (Michigan) gitti.
Açıklıkçı, İspanyol ekonomisinin liberalleşmesinin öncüsü ve dış dünyaya açılmanın savunucusu olan Ticaret Müdürü, ülkemizde bu tür bir mağazanın ne anlama geldiğini ilk bakışta anlamış olmalı. Muhtemelen kapitalizmin bu tapınağını (parlak, hijyenik ve ürünlerle dolu), ironik bir şekilde, neredeyse her zaman stokları tükenen İspanyol gıda pazarlarıyla veya verimsiz olduğu kadar sevimli olan geleneksel bakkallarımızla karşılaştırdı.
İspanya'daki gıda ticareti, savaş sonrası dönemin aşırılıklarından muzdaripti ve sunulan ürünlerin kalitesi ve çeşitliliği açısından açıkça diğer ülkelerin gerisindeydi, ancak aynı zamanda onu yüzyıllardır yöneten aynı organizasyona saygı duymayı da sürdürdü: bir tezgah, bir tezgah ve bir tezgah. Müşterilerle tek tek ilgilenen kişi ve sabırla sıralarını bekleyen uzun bir insan kuyruğu. Işıklarla ve renklerle dolu koridorların önünde, esnafın ya da mahalledeki manavın güzel hatırası ne kadar da solgunlaşmıştı! Eğer bu icat ev hanımlarının iyi, güzel, ucuz ve üstelik hızlı satın almalarına olanak tanısaydı İspanya nasıl ilerleyecekti! Bu, elbette, çok zeki olan ve bu büyüleyici 'süpermarketlerin' uyarlanmasına izin verecek ve onlara süpermarket adını verecek bir planın temellerini atması uzun sürmeyen Manuel Arburúa'nın düşündüğünü hayal ediyorum.
Gelecek ve Papa
'Süpermarket Operasyonu' bir bakanın zihninde doğdu ve bir başka bakan tarafından modellendi. Şubat 1957'de Bay Alberto Ullastres Calvo, Ticaret portföyünü ve bununla birlikte hem yiyecek tedarikini hem de gıdanın satılma ve satın alınma şeklini modernleştirme misyonunu üstlendi. Ünlü Ulusal Ekonomik İstikrar Planı henüz yürürlükte değildi (1959'da onaylanacaktı), ancak Ullastres otarşiyi ve izolasyonu sona erdirmeye sıkı sıkıya bağlıydı ve süpermarketlerin geleceğin anahtarı olacağını biliyordu.
Papa bile onun tarafını tutmuştu. Haziran 1956'da İspanya'daki neredeyse tüm gazeteler, Pius'un Amerika Birleşik Devletleri'nde kullanılan, tüketiciyi daha aktif bir rol oynamaya davet eden ve ürünlerin fiyatlarının düşmesine yardımcı olan açıklamalarına yer vermişti. Amin.
Geçen hafta size söylemiştim: Self servis sistemi maliyetlerden tasarruf etmemizi ve böylece ürünlerin nihai fiyatını düşürmemizi sağladı. Bu varsayımla, aynı 1956 yılında, Madrid'deki ilk self-servis mağaza, Galerías de la Alimentación (c/ Mártires Concepcionistas 6, Salamanca mahallesinde) adında, sahiplerinin ifadesine göre “yurtdışında geçerli olan formülü” izleyen bir işletme açıldı. İspanyol yaşam tarzına ve psikolojisine uyarlanmış olmasına rağmen.
Mağazalar ve Galeriler
Bunun ne anlama geldiğini bilmiyoruz ama bu kuruluşun yenilik ve göz kamaştırıcılık açısından referans noktası olduğunu biliyoruz. Pueblo gazetesine göre, geleneksel mağazalar ile gösterişli Galeriler arasında çok dikkat çekici bir zıtlık vardı: “Bunlarda bağırma ve bağırma tamamen yok. […] “Plak çaların çaldığı yumuşak ve sessiz müzikten, modern ışık kollarına ve bölümlerin dekorasyonu ve dağıtımına kadar içeride her şey hoş.” Rahatsız edici aromalar veya gazete ambalajları yok!
Bu süper ilkel dönemde, cam vitrinlerde veya soğuk odalarda tüm yiyecekler mükemmel hijyenik koşullarda görünüyordu ve ev hanımı tek bir ziyarette et, sosis, balık, süt ürünleri, yumurta, meyve ve sebze, konserveler, bakkal ürünleri satın alabiliyordu. tuhafiye, parfümeri veya temizlikçilik yapın ve hatta saatin pillerini değiştirin veya bazı anahtarları kopyalayın. Yemek Galerileri halkı büyüleyecek her şeye sahipti ama açılışları için her türlü idari zorluğu göze alan dönemin otoriteleri bu durumda değildi.
Belki de çok ileri gittiler ya da kim bilir, o dönemde hâlâ gizlice planlanan iddialı 'Süpermarket Operasyonu'nu tehlikeye atmış olabilirler. Ne olursa olsun bir daha o mağazadan hiç söz edilmedi ve ben de onun izine rastlayamadım. Bu arada rejim yavaş yavaş çevreyi gübreledi ve Pueblo'dan haftalık El Español gazetesine kadar ilgili basında self-servis faydalarına dair haberler çıktı. 1958'de alışveriş sepetini piyasaya sürmemiz için her şey hazırdı ama bunu size bir sonraki bölümde anlatacağım.
Yorum
Hata bildir