30 yıl boyunca bir oyunun oyuncuları her sayıdan sonra halk oylamasına tabi tutulur. Sorulduğunda: “Alkış mı yoksa domates mi?” bir domates yağmuru yağabilir veya avuç içi alkışları duyulabilir. Veya çoğu zaman önce ceza, sonra ödül. Gösterinin adı 'La katarsis del tomatazo' ve her cumartesi Madrid'in Lavapiés semtindeki bir tiyatroda kesintisiz olarak yapılıyor (2019 karantinası hariç). Yaklaşık on beş aktör ve aktris, örneğin Elton John'un cover'larını yapabilecekleri 'eskiz' ve şarkılarda birbirlerini canlandırıyorlar. Törenlerin ustası “Katarsis nedir?” diye sorar. “Orgazm gibi ama politik olarak yanlış.”
Kısa sahnelere 'Göğsüne Övgü', 'Imaginarium' ya da 'Sivrisinek Var' gibi isimler veriliyor ve Mutluluk Bakanlığı'nın yardım hattı operatörlerinin yaşadığı kaygı ya da bir lejyonerin birbirlerine gönderdiği homoerotik mektuplar konu ediliyor. Hitler'le birlikte.
'La katarsis del tomatazo'nun sanat yönetmeni María Botto, “Bir kabare olarak doğdu” diye açıklıyor. «Bunlar her zaman dramatik minimal birimler olmuştur ve bu bugün de devam etmektedir. Her dönem aktörlerin kaygılarına göre değişti ve etrafımızda olup bitenlere uyum sağladı. Bir katarsis aynı sezonda bir şekilde başlayıp farklı bir şekilde bitebilir. Büyüyor ve dönüşüyor. “Bu, eseri oluşturan kişilere ve içinde yaşadığımız zamana bağlıdır.”
R.C.
Gösteri, bir izleyicinin, 120 kişilik bir tiyatroyu gizleyen, restore edilmiş bir corrala'nın iç avlusuna erişim sağlayan portalı geçmesiyle başlıyor. Daha sonra ellerinde domateslerle her zaman saygın olmayan saygın bir halkın incelemesine maruz kalacak olan aktrisler ve aktörler, Cristina Rota Okulu taş ocağından geliyor.
Daha sonra dizi ve filmlerde ün kazanan Marta Etura, Nathalie Poza, Raúl Arévalo, Alberto San Juan, Roberto Álamo veya Secun de la Rosa gibi bazıları Mirador Odası'ndan geçti. Ketçabın izi silinmez olabilir. Kendisi de perde arkasında olan Botto, “Halkın oyuncular üzerindeki etkisi, onların edindiği deneyime bağlıdır” diyor. “Kontrol edilemeyen ilk sinirlerin oluştuğunu ve üç yıl sonra halkla nasıl baş edeceklerini öğrendiklerini görmek güzel.”
Her ne kadar dinamik geçen yıl gerçek domatesin köpüklü domatesle değiştirilmesiyle değişmiş olsa da (“çalmayın” diye soruyor ipucu veren kişi), Botto'ya göre “katarsis”in anahtarı aynı kalıyor: ironi , komik ve saygısız nokta.
'La katarsis del tomatazo'dan doksanlı yıllardan bir sahne
R.C.
Kısa sahnelere 'Göğsüne Övgü', 'Imaginarium' ya da 'Sivrisinek Var' gibi isimler veriliyor ve Mutluluk Bakanlığı'nın yardım hattı operatörlerinin yaşadığı kaygı ya da bir lejyonerin birbirlerine gönderdiği homoerotik mektuplar konu ediliyor. Hitler'le birlikte.
'La katarsis del tomatazo'nun sanat yönetmeni María Botto, “Bir kabare olarak doğdu” diye açıklıyor. «Bunlar her zaman dramatik minimal birimler olmuştur ve bu bugün de devam etmektedir. Her dönem aktörlerin kaygılarına göre değişti ve etrafımızda olup bitenlere uyum sağladı. Bir katarsis aynı sezonda bir şekilde başlayıp farklı bir şekilde bitebilir. Büyüyor ve dönüşüyor. “Bu, eseri oluşturan kişilere ve içinde yaşadığımız zamana bağlıdır.”
R.C.
Gösteri, bir izleyicinin, 120 kişilik bir tiyatroyu gizleyen, restore edilmiş bir corrala'nın iç avlusuna erişim sağlayan portalı geçmesiyle başlıyor. Daha sonra ellerinde domateslerle her zaman saygın olmayan saygın bir halkın incelemesine maruz kalacak olan aktrisler ve aktörler, Cristina Rota Okulu taş ocağından geliyor.
Daha sonra dizi ve filmlerde ün kazanan Marta Etura, Nathalie Poza, Raúl Arévalo, Alberto San Juan, Roberto Álamo veya Secun de la Rosa gibi bazıları Mirador Odası'ndan geçti. Ketçabın izi silinmez olabilir. Kendisi de perde arkasında olan Botto, “Halkın oyuncular üzerindeki etkisi, onların edindiği deneyime bağlıdır” diyor. “Kontrol edilemeyen ilk sinirlerin oluştuğunu ve üç yıl sonra halkla nasıl baş edeceklerini öğrendiklerini görmek güzel.”
Her ne kadar dinamik geçen yıl gerçek domatesin köpüklü domatesle değiştirilmesiyle değişmiş olsa da (“çalmayın” diye soruyor ipucu veren kişi), Botto'ya göre “katarsis”in anahtarı aynı kalıyor: ironi , komik ve saygısız nokta.
'La katarsis del tomatazo'dan doksanlı yıllardan bir sahne
R.C.