29 Haziran 2024 Cumartesi, 14:17.
Yorum
olman gerekiyor kayıtlı Bu işlevselliğe erişmek için.
Giriş yapmak
Cio-Cio-San, 21. yüzyılın tüm kötülüklerinden muzdarip bir Asya metropolünde genelevde sömürülen genç bir kadındır. Japon gencin babası olan çocuğun babası Pinkerton, en ufak bir vicdan azabı olmayan, ders kitabı niteliğinde bir seks turisti. Bunlar Teatro Real'e geri dönen 'Madam Butterfly'ın kahramanları. İtalyan Damiano Michieletto'nun ve onun vatandaşı Nicola Luisotti'nin kaptanlık yaptığı muhteşem bir sezon, muhteşem bir sezonu kapatıyor. Bu Pazar, kolezyumda Giacomo Puccini'nin (1858-1924) efsanevi ve trajik operasının prömiyeri yapılıyor. Bu opera, yüzyıllık bir zaman sıçraması yapıyor ve 22 Temmuz'a kadar dört oyuncuyla 19 performans sergileniyor.
Bu, Real kamuoyunun en sevdiği oyunlardan biri ama Michieletto, bu bel canto klasiğinde bilinçli olarak alışılagelmiş oryantalist estetikten uzaklaşarak “cinsel turizmin belasına” odaklanıyor. Aksiyonu, Şanghay'ın eteklerindeki bir Japon topluluğunda, neon ışıklar ve cam odalar arasında kadınların ticaretinin yapıldığı, “trajediyi en uç noktalara taşıyan” seks ticaretinin korkunç vitrinlerine yerleştiriyor.
Dramatik alay
'Madama Butterfly', evleneceğine inanan ama “bir çevredeki güçlü konumundan yararlanan kibirli bir Amerikalı denizci tarafından satın alınan ve sömürülen” saf Cio-Cio-San'ın hikayesi olmaya devam ediyor. Yoksulluk”, Michieletto'nun mevcut bağlamını açıklamak için altını çiziyor. Operanın sunumunda Michieletto, “Butterfly, Pinkerton için sadece bir oyun, cinsel bir eğlence olan, alay konusu olan bir evliliğe inanmaktan acı çekiyor.” diye ekledi.
Torino'daki Teatro Real ve Teatro Regio'nun prodüksiyonundan bir sahne.
Torino Kraliyet Tiyatrosu
Cio-Cio-San gerçek dışı bir aşk uğruna her şeyden, ailesinden, dininden ve daha sonra oğlundan ve hayatından vazgeçer. Michieletto, “O, ergenliğiyle yüz yüze gelen ve en ufak bir tevazu göstermeden onu sözde eş olarak satın alan Pinkerton'un geri dönmesini bekleyen on beş yaşında bir kız-anne” diyor. ve zayıf tarafa hakim olabilen birinin şiddeti. İstismar edilen genç kadını “yanılsama ile gerçeklik arasındaki kararsızlığın sembolü olarak” cam bir bölmeye kilitliyor.
Puccini'nin on büyük operasından altıncısı olan 'Madama Butterfly', kız kardeşinin Japon ortamı Nagazaki'de kaldığı süre boyunca karşılaştığı gerçek bir vakayı dramatize eden John Luter Long'un aynı adlı oyununa dayanmaktadır. Orijinal senaryodaki aksiyonun şehri.
Puccini'nin bugün belki de en çok beğenilen operasının 1904'te Milano'daki prömiyeri büyük bir başarısızlıkla sonuçlandı. Bestecinin kendisi de “yamyamlar tarafından linç edildiğini” hissetti ve Luigi Illica ve Giuseppe Giacosa'nın notasını ve librettosunu değiştirmeyi seçti. Japon kültüründen esinlenerek beş versiyon yaptı. Luisotti'nin birlikte çalıştığı ve Real'de sahneye çıkan sonuncusu, 1906'da Paris'te sahnelenen, ikinci ve üçüncü perdelerin birleştiği sahnedir. Torino'daki Teatro Regio için yaratılan bu yapımın yönetmeni, “İlk versiyonun işe yaramadığı açıktı ve eğer Puccini her şeyi değiştirdiyse, bunun nedeni kendisinin de aynı şeyi düşünmesidir” diyor.
Aksiyonu Şangay'daki bir geneleve yerleştiren set tasarımının detayı.
Torino Kraliyet Tiyatrosu
Luisotti'ye göre hemşerisinin zaman ve mekandaki değişiklikleri şok edici değil. Yönetmen kimonoların, fanların ve ekranların olmadığı bu uyarlamada “tuhaf hiçbir şey” görmüyor. Sonucun “kronolojik bir değişiklikle günümüze taşınan geleneksel bir 'Madama Butterfly'” olduğuna inanıyor, bu da bazı karakterlerin cep telefonu kullandığı anlamına geliyor. “Drama hala onun bir fahişe olması ve seks oyuncağı olarak satın alındığını bilmemesi gerçeğinde yatıyor” diye tekrarlıyor. Ayrıca montajın “Japonlarla alay etmediğine ve doğuluları yücelttiğine” inanıyor.
Luisotti, Puccini'nin müziğinin “fazla güzel olduğu için mide bulandırıcı” görünebileceğini kabul ediyor. Ancak 2021'de son kez canlandırdığı genç aşık rolünü üstlenen usta soprano Saioa Hernández'e göre bu, “ses için bir merhem”. “Uzun bir ezbere benziyor. Sanki bir filmde oynuyormuşsunuz gibi” diyor. Şarkıcı, “Burada aşkın pek önemi yok, yalnızca Cio-Cio-San'ın kafası var ve dolayısıyla o tatlı müzik: gerçekte var olmayan o fantastik dünyayı yaratmak” diyor.
Dağılımlar
Ailyn Pérez, Lianna Haroutounian ve Aleksandra Kurzak, Cio-Cio-San rolünde Hernández'in yanında yer alacak. Pinkerton'ı tenorlar Matthew Polenzani, Charles Castronovo, Michael Fabiano ve Leonardo Capalbo canlandıracak. Ana dörtlüsü, Suzuki rolünde mezzo-sopranolar Silvia Beltrami, Nino Surguladze ve Gemma Coma-Alabert ve Sharpless rolünde Lucas Meachem, Gerardo Bullón ve Luis Cansino tamamlıyor.
Real'in sanat yönetmeni Joan Matabosch, “Madama Butterfly” performanslarının “unutulmaz bir Cio-Cio-San sanatçısının” doğumunun yüzüncü yıldönümünün doruk noktası olarak Victoria de Los Angeles'a (1923-2005) ithaf edildiğini vurguluyor. .
Operanın galasıyla bağlantılı bir diğer etkinlik ise PHotoEspaña çerçevesinde 1 Temmuz'da açılacak ve büyük İtalyan bestecinin bilinmeyen bir yönünü ortaya çıkaracak olan 'Puccini Fotoğrafçısı' sergisi.
Yorum
Hata bildir
Yorum
olman gerekiyor kayıtlı Bu işlevselliğe erişmek için.
Giriş yapmak
Bağlantıyı kopyala
Naber
Facebook
X (eski adıyla Twitter)
LinkedIn
Telgraf
İş Parçacığı
Cio-Cio-San, 21. yüzyılın tüm kötülüklerinden muzdarip bir Asya metropolünde genelevde sömürülen genç bir kadındır. Japon gencin babası olan çocuğun babası Pinkerton, en ufak bir vicdan azabı olmayan, ders kitabı niteliğinde bir seks turisti. Bunlar Teatro Real'e geri dönen 'Madam Butterfly'ın kahramanları. İtalyan Damiano Michieletto'nun ve onun vatandaşı Nicola Luisotti'nin kaptanlık yaptığı muhteşem bir sezon, muhteşem bir sezonu kapatıyor. Bu Pazar, kolezyumda Giacomo Puccini'nin (1858-1924) efsanevi ve trajik operasının prömiyeri yapılıyor. Bu opera, yüzyıllık bir zaman sıçraması yapıyor ve 22 Temmuz'a kadar dört oyuncuyla 19 performans sergileniyor.
Bu, Real kamuoyunun en sevdiği oyunlardan biri ama Michieletto, bu bel canto klasiğinde bilinçli olarak alışılagelmiş oryantalist estetikten uzaklaşarak “cinsel turizmin belasına” odaklanıyor. Aksiyonu, Şanghay'ın eteklerindeki bir Japon topluluğunda, neon ışıklar ve cam odalar arasında kadınların ticaretinin yapıldığı, “trajediyi en uç noktalara taşıyan” seks ticaretinin korkunç vitrinlerine yerleştiriyor.
Dramatik alay
'Madama Butterfly', evleneceğine inanan ama “bir çevredeki güçlü konumundan yararlanan kibirli bir Amerikalı denizci tarafından satın alınan ve sömürülen” saf Cio-Cio-San'ın hikayesi olmaya devam ediyor. Yoksulluk”, Michieletto'nun mevcut bağlamını açıklamak için altını çiziyor. Operanın sunumunda Michieletto, “Butterfly, Pinkerton için sadece bir oyun, cinsel bir eğlence olan, alay konusu olan bir evliliğe inanmaktan acı çekiyor.” diye ekledi.
Torino'daki Teatro Real ve Teatro Regio'nun prodüksiyonundan bir sahne.
Torino Kraliyet Tiyatrosu
Cio-Cio-San gerçek dışı bir aşk uğruna her şeyden, ailesinden, dininden ve daha sonra oğlundan ve hayatından vazgeçer. Michieletto, “O, ergenliğiyle yüz yüze gelen ve en ufak bir tevazu göstermeden onu sözde eş olarak satın alan Pinkerton'un geri dönmesini bekleyen on beş yaşında bir kız-anne” diyor. ve zayıf tarafa hakim olabilen birinin şiddeti. İstismar edilen genç kadını “yanılsama ile gerçeklik arasındaki kararsızlığın sembolü olarak” cam bir bölmeye kilitliyor.
Puccini'nin on büyük operasından altıncısı olan 'Madama Butterfly', kız kardeşinin Japon ortamı Nagazaki'de kaldığı süre boyunca karşılaştığı gerçek bir vakayı dramatize eden John Luter Long'un aynı adlı oyununa dayanmaktadır. Orijinal senaryodaki aksiyonun şehri.
Puccini'nin bugün belki de en çok beğenilen operasının 1904'te Milano'daki prömiyeri büyük bir başarısızlıkla sonuçlandı. Bestecinin kendisi de “yamyamlar tarafından linç edildiğini” hissetti ve Luigi Illica ve Giuseppe Giacosa'nın notasını ve librettosunu değiştirmeyi seçti. Japon kültüründen esinlenerek beş versiyon yaptı. Luisotti'nin birlikte çalıştığı ve Real'de sahneye çıkan sonuncusu, 1906'da Paris'te sahnelenen, ikinci ve üçüncü perdelerin birleştiği sahnedir. Torino'daki Teatro Regio için yaratılan bu yapımın yönetmeni, “İlk versiyonun işe yaramadığı açıktı ve eğer Puccini her şeyi değiştirdiyse, bunun nedeni kendisinin de aynı şeyi düşünmesidir” diyor.
Aksiyonu Şangay'daki bir geneleve yerleştiren set tasarımının detayı.
Torino Kraliyet Tiyatrosu
Luisotti'ye göre hemşerisinin zaman ve mekandaki değişiklikleri şok edici değil. Yönetmen kimonoların, fanların ve ekranların olmadığı bu uyarlamada “tuhaf hiçbir şey” görmüyor. Sonucun “kronolojik bir değişiklikle günümüze taşınan geleneksel bir 'Madama Butterfly'” olduğuna inanıyor, bu da bazı karakterlerin cep telefonu kullandığı anlamına geliyor. “Drama hala onun bir fahişe olması ve seks oyuncağı olarak satın alındığını bilmemesi gerçeğinde yatıyor” diye tekrarlıyor. Ayrıca montajın “Japonlarla alay etmediğine ve doğuluları yücelttiğine” inanıyor.
Luisotti, Puccini'nin müziğinin “fazla güzel olduğu için mide bulandırıcı” görünebileceğini kabul ediyor. Ancak 2021'de son kez canlandırdığı genç aşık rolünü üstlenen usta soprano Saioa Hernández'e göre bu, “ses için bir merhem”. “Uzun bir ezbere benziyor. Sanki bir filmde oynuyormuşsunuz gibi” diyor. Şarkıcı, “Burada aşkın pek önemi yok, yalnızca Cio-Cio-San'ın kafası var ve dolayısıyla o tatlı müzik: gerçekte var olmayan o fantastik dünyayı yaratmak” diyor.
Dağılımlar
Ailyn Pérez, Lianna Haroutounian ve Aleksandra Kurzak, Cio-Cio-San rolünde Hernández'in yanında yer alacak. Pinkerton'ı tenorlar Matthew Polenzani, Charles Castronovo, Michael Fabiano ve Leonardo Capalbo canlandıracak. Ana dörtlüsü, Suzuki rolünde mezzo-sopranolar Silvia Beltrami, Nino Surguladze ve Gemma Coma-Alabert ve Sharpless rolünde Lucas Meachem, Gerardo Bullón ve Luis Cansino tamamlıyor.
Real'in sanat yönetmeni Joan Matabosch, “Madama Butterfly” performanslarının “unutulmaz bir Cio-Cio-San sanatçısının” doğumunun yüzüncü yıldönümünün doruk noktası olarak Victoria de Los Angeles'a (1923-2005) ithaf edildiğini vurguluyor. .
Operanın galasıyla bağlantılı bir diğer etkinlik ise PHotoEspaña çerçevesinde 1 Temmuz'da açılacak ve büyük İtalyan bestecinin bilinmeyen bir yönünü ortaya çıkaracak olan 'Puccini Fotoğrafçısı' sergisi.
Yorum
Hata bildir