26 Mayıs 2024 Pazar
| Güncelleme tarihi: 27.05.2024 08:55.
Yorum
olman gerekiyor kayıtlı Bu işlevselliğe erişmek için.
Giriş yapmak
Cömert Ramón Gener, kısa cevaplar vererek röportajı kolaylaştırmaya çalışıyor ancak röportajı yapan kişi ondan cevaplarını istediği kadar geliştirmesini istiyor çünkü 'Bu Opera' veya 'Bu Sanat' gibi televizyon programlarının pek çok takipçisi gibi ' Zaten biliyorum, o bir Bulaşıcı coşkuyla aktarılan geniş bilgisi ve muhatapta merak uyandırma yeteneği nedeniyle onu dinlemek bir zevk, muhtemelen Gener'in “hiç ölmeyen bir merak hayranı olması, merak uyandırması” nedeniyle. Her zaman her şeyin nedenini sormaya devam ediyorum.” , en küçüğünün bile. Şimdi, 'Bir piyanonun tarihi 31887'de (Destino), bize, keşfedilmesi yeniden yapılanma için başlangıç noktası olacak gizemli bir isim listesi içinde yer alan, Almanya'da inşa edilmiş 1915 Grotrian-Steinweg piyanosunun muhteşem yolculuğunu anlatıyor. Enstrümanın yolculuğu ve 20. yüzyıl Avrupa tarihine yolculuk.
-Pazar vermutunda hangi müziği çalarsınız?
-Bilmiyorum, düşünmem lazım. Pazar gününün nasıl olduğuna bağlıdır, pek çok farklı Pazar vardır ve her birinin kendi müziği olmalıdır. Benim durumumda vermutu müziksiz içerdim.
-Müzik dinlerken ona odaklanmayı tercih eder.
-Evet, müziği duyamadığım için dinlemem gerekiyor. Müzik çalarken onu dinlemeniz gerekir, duyamazsınız. Fon müziği eşittir cehenneme gitmek, yasak fon müziği, 'vade retro', Şeytan.
-Piyanonuzu sizin seçmediğinizi, piyanonuzun sizi seçtiğini iddia ediyorsunuz.
-Evet. Herhangi bir enstrüman değil, özel bir enstrüman bulmaya çalıştığınızda, onu bulacağınızı düşündüğünüz yerlerde ararsınız ama genellikle o asla orada olmaz, en beklenmedik yerde ortaya çıkar. Bu benim başıma gelen bir şey ve normalde olan da bu.
-Romanınız müzikal terimlerle dolu. Hayat müzikle anlatılabilir mi?
-Her şey müziktir, hayatta olup biten her şey müziktir, müzikten başka bir şey yoktur. Müzik önemli şeylerden sonra en önemli şeydir çünkü onsuz yaşayamayacak kimse yoktur. Benim durumumda roman bu terimlerle dolu çünkü tüm bu şeylerin içinde 'allegro', 'andante', 'presto'daki her şeyi düşünüyorum. İçinde yaşadığım zihinsel çerçeve bu.
-İncil tarzında yazılmış bazı pasajlar da var. Müzik Tanrı'ya ulaşmanın bir yolu mu?
-Müzik aşkınlıktır. Herkes müzikle istediği ilişkiye sahip olabilir ve belki de sadece dikkat dağıtıcı bir ilişkiye sahip olabilir, ancak ben müziğin daha fazla bir şeye hizmet ettiğini, bir tür aşkınlık bulmaya çalışmayı, bazı şeylerin var olmamasını, evet, ve bazı bölümlerdeki tüm bu İncil dili ve İncil'deki karşılaştırmalar, her şeye kutsal bir ton bulma çabasıdır, sadece tek bir şey olmayan bir şeyden bahsediyoruz gibi bir ton ve hepsi bu, ama o şey bu, ve olay müzik.
-Romanında müzik öğretmeni figürünü övüyor.
-Romanda yer alan iki öğretmen öğretmenlere bir saygı duruşu niteliğindedir. İlk öğretmenim olan Victoria de los Ángeles'ten başlayarak harika öğretmenlerim vardı, ama o andan itibaren bana sorular soran harika öğretmenlerim olduğu için şanslıydım, böylece ben de kendime başka sorular sormaya devam edebilirdim. o kadar şiddetli ki, kendilerine o kadar çok şey veriyorlar ki, onlar benim öğretmenlerime kişisel saygımdır. Bunlardan biri gerçek ve tam da kitapta anlattığım gibi; Diğeri anlamadı çünkü ben çözemedim, bu kurgusal bir icat, ama sonunda her ikisinin de aynada kendime bakmayı sevdiğim öğretmen tipi hakkında aynı düşünceye sahip olmasını sağladım. sahip olduğum ve aynı zamanda öğretmen olduğumda düşündüğüm şeyler. Ve bu nedir? Sadece karşınızdakilerin merakını uyandırmaya çalışın.
Bach'ın C'si veya Rosalía
-Sevmediğin müzik türü var mı?
-HAYIR. Bütün müzikleri severim, her müzik müziktir ve her müzik ne kadar iyi ya da ne kadar kötü yapıldığına bağlı olarak iyi ya da kötüdür, bunun önceden ya da şimdi olmasıyla bir ilgisi olduğunu düşünmüyorum. Kendimi önceden müziğe daha çok adadım, her ne kadar TV3'te artık müzik öğrettiğim bir programım olsa da, hayır, tüm müzik müziktir ve Brahms, Bach veya Beethoven'ın notaya koyduğu C, şunu söyleyen C ile aynıdır. Rosalía, tamamen aynı yerde. Her yazar kendi zamanına uygun müzikler yapıyor ve ben hepsini seviyorum.
-İtiraf ediyorum ki operaya ilk kez 54 yaşımda gittim. Hala kurtuluşum var mı?
-Temizlemek! Hiçbir şey için asla geç değildir. Geçen gün 80 yaşında bir kadın yanıma geldi ve şöyle dedi: “Piyano almak istiyorum. Piyano çalmaya başlayabilir miyim sence? Tabii ki evet, elbette 6 ya da 7'de başlayan bir çocuk gibi oynamayacaksınız ama bunun bir önemi yok. Eğer değerli bir şey içinse, asla geç değildir, eğer operaya gitmekse ya da Bruce Springsteen'in 60, 70 ya da 80'deki ilk konserine gitmekse, mükemmel. Müzikte, sanatta, edebiyatta, gerçekten önemli olan şeylerde hiçbir şey için geç değildir.
Yorum
Hata bildir
| Güncelleme tarihi: 27.05.2024 08:55.
Yorum
olman gerekiyor kayıtlı Bu işlevselliğe erişmek için.
Giriş yapmak
Bağlantıyı kopyala
Naber
Facebook
X
LinkedIn
Telgraf
Cömert Ramón Gener, kısa cevaplar vererek röportajı kolaylaştırmaya çalışıyor ancak röportajı yapan kişi ondan cevaplarını istediği kadar geliştirmesini istiyor çünkü 'Bu Opera' veya 'Bu Sanat' gibi televizyon programlarının pek çok takipçisi gibi ' Zaten biliyorum, o bir Bulaşıcı coşkuyla aktarılan geniş bilgisi ve muhatapta merak uyandırma yeteneği nedeniyle onu dinlemek bir zevk, muhtemelen Gener'in “hiç ölmeyen bir merak hayranı olması, merak uyandırması” nedeniyle. Her zaman her şeyin nedenini sormaya devam ediyorum.” , en küçüğünün bile. Şimdi, 'Bir piyanonun tarihi 31887'de (Destino), bize, keşfedilmesi yeniden yapılanma için başlangıç noktası olacak gizemli bir isim listesi içinde yer alan, Almanya'da inşa edilmiş 1915 Grotrian-Steinweg piyanosunun muhteşem yolculuğunu anlatıyor. Enstrümanın yolculuğu ve 20. yüzyıl Avrupa tarihine yolculuk.
-Pazar vermutunda hangi müziği çalarsınız?
-Bilmiyorum, düşünmem lazım. Pazar gününün nasıl olduğuna bağlıdır, pek çok farklı Pazar vardır ve her birinin kendi müziği olmalıdır. Benim durumumda vermutu müziksiz içerdim.
-Müzik dinlerken ona odaklanmayı tercih eder.
-Evet, müziği duyamadığım için dinlemem gerekiyor. Müzik çalarken onu dinlemeniz gerekir, duyamazsınız. Fon müziği eşittir cehenneme gitmek, yasak fon müziği, 'vade retro', Şeytan.
-Piyanonuzu sizin seçmediğinizi, piyanonuzun sizi seçtiğini iddia ediyorsunuz.
-Evet. Herhangi bir enstrüman değil, özel bir enstrüman bulmaya çalıştığınızda, onu bulacağınızı düşündüğünüz yerlerde ararsınız ama genellikle o asla orada olmaz, en beklenmedik yerde ortaya çıkar. Bu benim başıma gelen bir şey ve normalde olan da bu.
-Romanınız müzikal terimlerle dolu. Hayat müzikle anlatılabilir mi?
-Her şey müziktir, hayatta olup biten her şey müziktir, müzikten başka bir şey yoktur. Müzik önemli şeylerden sonra en önemli şeydir çünkü onsuz yaşayamayacak kimse yoktur. Benim durumumda roman bu terimlerle dolu çünkü tüm bu şeylerin içinde 'allegro', 'andante', 'presto'daki her şeyi düşünüyorum. İçinde yaşadığım zihinsel çerçeve bu.
-İncil tarzında yazılmış bazı pasajlar da var. Müzik Tanrı'ya ulaşmanın bir yolu mu?
-Müzik aşkınlıktır. Herkes müzikle istediği ilişkiye sahip olabilir ve belki de sadece dikkat dağıtıcı bir ilişkiye sahip olabilir, ancak ben müziğin daha fazla bir şeye hizmet ettiğini, bir tür aşkınlık bulmaya çalışmayı, bazı şeylerin var olmamasını, evet, ve bazı bölümlerdeki tüm bu İncil dili ve İncil'deki karşılaştırmalar, her şeye kutsal bir ton bulma çabasıdır, sadece tek bir şey olmayan bir şeyden bahsediyoruz gibi bir ton ve hepsi bu, ama o şey bu, ve olay müzik.
-Romanında müzik öğretmeni figürünü övüyor.
-Romanda yer alan iki öğretmen öğretmenlere bir saygı duruşu niteliğindedir. İlk öğretmenim olan Victoria de los Ángeles'ten başlayarak harika öğretmenlerim vardı, ama o andan itibaren bana sorular soran harika öğretmenlerim olduğu için şanslıydım, böylece ben de kendime başka sorular sormaya devam edebilirdim. o kadar şiddetli ki, kendilerine o kadar çok şey veriyorlar ki, onlar benim öğretmenlerime kişisel saygımdır. Bunlardan biri gerçek ve tam da kitapta anlattığım gibi; Diğeri anlamadı çünkü ben çözemedim, bu kurgusal bir icat, ama sonunda her ikisinin de aynada kendime bakmayı sevdiğim öğretmen tipi hakkında aynı düşünceye sahip olmasını sağladım. sahip olduğum ve aynı zamanda öğretmen olduğumda düşündüğüm şeyler. Ve bu nedir? Sadece karşınızdakilerin merakını uyandırmaya çalışın.
Bach'ın C'si veya Rosalía
-Sevmediğin müzik türü var mı?
-HAYIR. Bütün müzikleri severim, her müzik müziktir ve her müzik ne kadar iyi ya da ne kadar kötü yapıldığına bağlı olarak iyi ya da kötüdür, bunun önceden ya da şimdi olmasıyla bir ilgisi olduğunu düşünmüyorum. Kendimi önceden müziğe daha çok adadım, her ne kadar TV3'te artık müzik öğrettiğim bir programım olsa da, hayır, tüm müzik müziktir ve Brahms, Bach veya Beethoven'ın notaya koyduğu C, şunu söyleyen C ile aynıdır. Rosalía, tamamen aynı yerde. Her yazar kendi zamanına uygun müzikler yapıyor ve ben hepsini seviyorum.
-İtiraf ediyorum ki operaya ilk kez 54 yaşımda gittim. Hala kurtuluşum var mı?
-Temizlemek! Hiçbir şey için asla geç değildir. Geçen gün 80 yaşında bir kadın yanıma geldi ve şöyle dedi: “Piyano almak istiyorum. Piyano çalmaya başlayabilir miyim sence? Tabii ki evet, elbette 6 ya da 7'de başlayan bir çocuk gibi oynamayacaksınız ama bunun bir önemi yok. Eğer değerli bir şey içinse, asla geç değildir, eğer operaya gitmekse ya da Bruce Springsteen'in 60, 70 ya da 80'deki ilk konserine gitmekse, mükemmel. Müzikte, sanatta, edebiyatta, gerçekten önemli olan şeylerde hiçbir şey için geç değildir.
Yorum
Hata bildir