1 Temmuz 2024 Pazartesi, 19:04.
Yorum
olman gerekiyor kayıtlı Bu işlevselliğe erişmek için.
Giriş yapmak
Giacomo Puccini, ölümsüz müziklerin yaratıcısı olmasının yanı sıra, az bilinen bir tutku olan fotoğrafçılığı da geliştirdi. Besteci bu hobiyi 1894 yılında, karanlık kamera aracılığıyla gerçekliği yakalama sanatının birçok insanı baştan çıkarmaya başladığı dönemde keşfetti. İtalya'dan uzakta olan Puccini, turistlerin merakının ötesine geçen bir meslek ve berraklıkla kendisini bu faaliyete adadı. New York'ta şehir planlamasından ve büyük köprülerden etkilendi; Mısır'ın anıtlarından çok manzaraları ve insanlarıyla büyülenmişti. Bir yabancının diğer insanların geleneklerine duyduğu hayranlıkla bakışları gündelik sahnelerin önünde durdu.
İlk kez bir PhotoEspaña sergisine ev sahipliği yapan Madrid'deki Teatro Real'i ziyaret eden herkes tüm bu çalışmalardan keyif alabilir. Yarışmanın direktörü María Santoyo'ya göre Puccini, bir görüntüyü ölümsüzleştirme konusunda “nadir bir beceriye” sahipti.
Müzisyenin fotografik eğiliminin keşfi, yakın zamanda Puccini Arşivi'nin açılmasıyla ortaya çıktı; bu sırada, kendisi de zamanının en çok tasvir edilen figürlerinden biri olan müzisyenin çektiği fotoğraflar bulundu. Zamanının teknolojik gelişmelerini her zaman yakından takip eden Puccini, o yılların hızına ve ilerlemesine yenik düştü. Panoramik bir Kodak ile New York'un bugün hala oldukça modern olan manzaralarını yakaladı. Aynı şey 1905'te Buenos Aires'e ve 1908'de Kahire'ye gittiğinde de başına geldi.
Doğa
Puccini'nin fotoğrafları doğadan büyüleniyor ve insan figürünü manzaranın uçsuz bucaksızlığında küçük bir siluete indirgeyen kareler yakalıyor. Derin şiirsel izler taşıyan, iyi ayarlanmış kompozisyonlara sahip baskılar bunlar, her ne kadar bazı ressam arkadaşlarının çalışmalarından türetilmiş olsalar da, tartışmasız kişisel bir damga taşıyorlar.
Küratörlüğünü Gabriella Biagi Ravenni, Paolo Bolpagni ve Patrizia Mavilla'nın üstlendiği sergi, İtalya dışına hiç çıkmamıştı. Teatro Real'in seçimi tesadüf değil, çünkü Puccini 1892'de Luigi Mancinelli yönetimindeki Edgar operasının prömiyerini yaptı. Bolpagni, operalarından birinin İtalya sınırlarının dışında ilk kez sahnelendiğini belirtiyor. «Estetik bir değer peşinde oldukları için anıların anlık görüntüleri değiller. Puccini için fotoğrafçılık bir hobi değil, bir sanattır” diye iddia ediyor uzman.
Sergi, 22 Temmuz'a kadar performanslar veya bina turları sırasında görülebilecek. Bu sergiye katılanlar, bu durumda kalıcı olarak Real'de kalacak olan soprano Victoria de los Ángeles'in kostümleri ve fotoğraflarından oluşan sergiyi de görebilecek. 2005 yılında ölen şarkıcı, renkleri, hacimleri ve kumaşları birleştirme konusundaki doğuştan gelen zevkten nasıl yararlanacağını biliyordu. Bu sevgi onu konserlerde ve sosyal etkinliklerde giydiği bazı elbiseleri dikmeye yöneltti.
Yorum
Hata bildir
Yorum
olman gerekiyor kayıtlı Bu işlevselliğe erişmek için.
Giriş yapmak
Bağlantıyı kopyala
Naber
Facebook
X (eski adıyla Twitter)
LinkedIn
Telgraf
İş Parçacığı
Giacomo Puccini, ölümsüz müziklerin yaratıcısı olmasının yanı sıra, az bilinen bir tutku olan fotoğrafçılığı da geliştirdi. Besteci bu hobiyi 1894 yılında, karanlık kamera aracılığıyla gerçekliği yakalama sanatının birçok insanı baştan çıkarmaya başladığı dönemde keşfetti. İtalya'dan uzakta olan Puccini, turistlerin merakının ötesine geçen bir meslek ve berraklıkla kendisini bu faaliyete adadı. New York'ta şehir planlamasından ve büyük köprülerden etkilendi; Mısır'ın anıtlarından çok manzaraları ve insanlarıyla büyülenmişti. Bir yabancının diğer insanların geleneklerine duyduğu hayranlıkla bakışları gündelik sahnelerin önünde durdu.
İlk kez bir PhotoEspaña sergisine ev sahipliği yapan Madrid'deki Teatro Real'i ziyaret eden herkes tüm bu çalışmalardan keyif alabilir. Yarışmanın direktörü María Santoyo'ya göre Puccini, bir görüntüyü ölümsüzleştirme konusunda “nadir bir beceriye” sahipti.
Müzisyenin fotografik eğiliminin keşfi, yakın zamanda Puccini Arşivi'nin açılmasıyla ortaya çıktı; bu sırada, kendisi de zamanının en çok tasvir edilen figürlerinden biri olan müzisyenin çektiği fotoğraflar bulundu. Zamanının teknolojik gelişmelerini her zaman yakından takip eden Puccini, o yılların hızına ve ilerlemesine yenik düştü. Panoramik bir Kodak ile New York'un bugün hala oldukça modern olan manzaralarını yakaladı. Aynı şey 1905'te Buenos Aires'e ve 1908'de Kahire'ye gittiğinde de başına geldi.
Doğa
Puccini'nin fotoğrafları doğadan büyüleniyor ve insan figürünü manzaranın uçsuz bucaksızlığında küçük bir siluete indirgeyen kareler yakalıyor. Derin şiirsel izler taşıyan, iyi ayarlanmış kompozisyonlara sahip baskılar bunlar, her ne kadar bazı ressam arkadaşlarının çalışmalarından türetilmiş olsalar da, tartışmasız kişisel bir damga taşıyorlar.
Küratörlüğünü Gabriella Biagi Ravenni, Paolo Bolpagni ve Patrizia Mavilla'nın üstlendiği sergi, İtalya dışına hiç çıkmamıştı. Teatro Real'in seçimi tesadüf değil, çünkü Puccini 1892'de Luigi Mancinelli yönetimindeki Edgar operasının prömiyerini yaptı. Bolpagni, operalarından birinin İtalya sınırlarının dışında ilk kez sahnelendiğini belirtiyor. «Estetik bir değer peşinde oldukları için anıların anlık görüntüleri değiller. Puccini için fotoğrafçılık bir hobi değil, bir sanattır” diye iddia ediyor uzman.
Sergi, 22 Temmuz'a kadar performanslar veya bina turları sırasında görülebilecek. Bu sergiye katılanlar, bu durumda kalıcı olarak Real'de kalacak olan soprano Victoria de los Ángeles'in kostümleri ve fotoğraflarından oluşan sergiyi de görebilecek. 2005 yılında ölen şarkıcı, renkleri, hacimleri ve kumaşları birleştirme konusundaki doğuştan gelen zevkten nasıl yararlanacağını biliyordu. Bu sevgi onu konserlerde ve sosyal etkinliklerde giydiği bazı elbiseleri dikmeye yöneltti.
Yorum
Hata bildir