Bern/Tucson. Plüton'un yüzeyindeki devasa parlak kalp muhtemelen bir buz parçasıyla çarpışmanın sonucudur. Bu, “Nature Astronomy” dergisinde bildirilen uluslararası bir araştırma grubunun simülasyonlarının sonucudur. Çalışma aynı zamanda cüce gezegenin yüzeyinin altında gerçekten bir okyanus olup olmadığını da sorguluyor.
Devamını oku sonra Reklamcılık
Devamını oku sonra Reklamcılık
Temmuz 2015'te ABD uzay sondası New Horizons, dokuz yılı aşkın bir uçuştan sonra güneş sistemimizin kenarındaki cüce gezegenin yanından geçerek Plüton ve uydularının yüksek çözünürlüklü görüntülerini ve verilerini ilk kez Dünya'ya iletti. Görüntülerde buz cücesinin yüzeyinde büyük, parlak bir kalp görülüyordu. Bu yapıya, neredeyse 100 yıl önce Plüton'u keşfeden ABD'li gökbilimci Clyde Tombaugh'dan esinlenerek “Tombaugh Regio” adı verildi.
Odak noktasında “Sputnik Planitia”
Bern Üniversitesi'nden Harry Ballantyne liderliğindeki uluslararası bir astrofizikçi grubu, şimdi Plüton'un kalbinin oluşumunu ve doğasını çevreleyen gizemi araştırdı. Ekip, yapının batıdaki gözyaşı damlası şeklindeki kısmı olan “Sputnik Planitia”ya odaklandı. Bu kısım 1200 x 2000 kilometrelik bir alanı kapsıyor, yani Avrupa yüzölçümünün dörtte biri kadar ve gökcisminin yüzeyinin çoğundan üç ila dört kilometre daha derin.
Devamını oku sonra Reklamcılık
Devamını oku sonra Reklamcılık
Başyazar Ballantyne, üniversitesinden yaptığı açıklamada, “Sputnik Planitia'nın parlak görünümü, ağırlıklı olarak beyaz nitrojen buzuyla dolu olmasından kaynaklanıyor” dedi. Buz hareket eder ve akıntı aktarımı gerçekleşir, böylece yüzey sürekli olarak düzleşir. Ballantyne, “Bu nitrojen büyük olasılıkla alçak irtifa nedeniyle çarpışmadan sonra hızlı bir şekilde birikti” dedi.
Uzaylı avında: “Nereye ve nasıl bakacağımızı tam olarak biliyoruz”
diğer gezegenlerde yaşam var mı? Bu soru yüzyıllardır insanların kafasını kurcalayan bir konu; ancak bilim ancak son zamanlarda bu konuyu ciddi bir şekilde ele almaya başladı.
Ekip, simülasyon yazılımını kullanarak “Sputnik Planitia”nın nasıl yaratıldığını yeniden yarattı. Böylece araştırmacılar, kalbin bu kısmının muhtemelen yaklaşık 700 kilometre çapındaki bir gezegen gövdesinin düşük hızda yüzeye çarpması sonucu oluşan bir çarpışma sonucu oluştuğunu hesapladılar. Kaya muhtemelen esas olarak kaya çekirdekli buzdan oluşuyordu. Ortak yazar Martin Jutzi, “Sputnik Planitia'nın uzatılmış şekli, bunun doğrudan bir önden çarpma değil, daha ziyade eğik bir çarpma olduğunu güçlü bir şekilde akla getiriyor” diye açıklıyor; bu tez, simülasyonlarla da doğrulandı.
Çarpışmadan geriye kalanlar
Ballantyne, “Plüton'un çekirdeği o kadar soğuk ki kaya çok sert kaldı ve çarpmanın sıcaklığına rağmen erimedi” diye ekliyor. Eğik çarpma açısı ve düşük hız sayesinde çarpma tertibatının çekirdeği Plüton'un çekirdeğine batmadı, onun üzerinde kaldı. ABD Arizona Üniversitesi'nden ortak yazar Erik Asphaug, “Sputnik'in altında bir yerde, Plüton'un asla tam olarak sindiremediği başka bir devasa cismin çekirdeğinin kalıntısı var” diye ekliyor.
Devamını oku sonra Reklamcılık
Devamını oku sonra Reklamcılık
Yazarların belirttiği gibi, çalışmaları neredeyse 20 yıl önce gezegen statüsünü kaybeden buz cücesinin iç yapısına da yeni bir ışık tutuyor. Şu anda, dış güneş sistemindeki diğer gök cisimleri gibi Plüton'un da sıvı sudan oluşan bir yeraltı okyanusuna sahip olduğu varsayılmaktadır. Simülasyonlar artık Plüton'da yalnızca çok ince bir yüzey altı okyanusunun olduğu veya hiç yüzey altı okyanusunun olmadığı görüşüne de izin veriyor.
Haberler
Devamını oku sonra Reklamcılık
Devamını oku sonra Reklamcılık
Temmuz 2015'te ABD uzay sondası New Horizons, dokuz yılı aşkın bir uçuştan sonra güneş sistemimizin kenarındaki cüce gezegenin yanından geçerek Plüton ve uydularının yüksek çözünürlüklü görüntülerini ve verilerini ilk kez Dünya'ya iletti. Görüntülerde buz cücesinin yüzeyinde büyük, parlak bir kalp görülüyordu. Bu yapıya, neredeyse 100 yıl önce Plüton'u keşfeden ABD'li gökbilimci Clyde Tombaugh'dan esinlenerek “Tombaugh Regio” adı verildi.
Odak noktasında “Sputnik Planitia”
Bern Üniversitesi'nden Harry Ballantyne liderliğindeki uluslararası bir astrofizikçi grubu, şimdi Plüton'un kalbinin oluşumunu ve doğasını çevreleyen gizemi araştırdı. Ekip, yapının batıdaki gözyaşı damlası şeklindeki kısmı olan “Sputnik Planitia”ya odaklandı. Bu kısım 1200 x 2000 kilometrelik bir alanı kapsıyor, yani Avrupa yüzölçümünün dörtte biri kadar ve gökcisminin yüzeyinin çoğundan üç ila dört kilometre daha derin.
Devamını oku sonra Reklamcılık
Devamını oku sonra Reklamcılık
Başyazar Ballantyne, üniversitesinden yaptığı açıklamada, “Sputnik Planitia'nın parlak görünümü, ağırlıklı olarak beyaz nitrojen buzuyla dolu olmasından kaynaklanıyor” dedi. Buz hareket eder ve akıntı aktarımı gerçekleşir, böylece yüzey sürekli olarak düzleşir. Ballantyne, “Bu nitrojen büyük olasılıkla alçak irtifa nedeniyle çarpışmadan sonra hızlı bir şekilde birikti” dedi.
Uzaylı avında: “Nereye ve nasıl bakacağımızı tam olarak biliyoruz”
diğer gezegenlerde yaşam var mı? Bu soru yüzyıllardır insanların kafasını kurcalayan bir konu; ancak bilim ancak son zamanlarda bu konuyu ciddi bir şekilde ele almaya başladı.
Ekip, simülasyon yazılımını kullanarak “Sputnik Planitia”nın nasıl yaratıldığını yeniden yarattı. Böylece araştırmacılar, kalbin bu kısmının muhtemelen yaklaşık 700 kilometre çapındaki bir gezegen gövdesinin düşük hızda yüzeye çarpması sonucu oluşan bir çarpışma sonucu oluştuğunu hesapladılar. Kaya muhtemelen esas olarak kaya çekirdekli buzdan oluşuyordu. Ortak yazar Martin Jutzi, “Sputnik Planitia'nın uzatılmış şekli, bunun doğrudan bir önden çarpma değil, daha ziyade eğik bir çarpma olduğunu güçlü bir şekilde akla getiriyor” diye açıklıyor; bu tez, simülasyonlarla da doğrulandı.
Çarpışmadan geriye kalanlar
Ballantyne, “Plüton'un çekirdeği o kadar soğuk ki kaya çok sert kaldı ve çarpmanın sıcaklığına rağmen erimedi” diye ekliyor. Eğik çarpma açısı ve düşük hız sayesinde çarpma tertibatının çekirdeği Plüton'un çekirdeğine batmadı, onun üzerinde kaldı. ABD Arizona Üniversitesi'nden ortak yazar Erik Asphaug, “Sputnik'in altında bir yerde, Plüton'un asla tam olarak sindiremediği başka bir devasa cismin çekirdeğinin kalıntısı var” diye ekliyor.
Devamını oku sonra Reklamcılık
Devamını oku sonra Reklamcılık
Yazarların belirttiği gibi, çalışmaları neredeyse 20 yıl önce gezegen statüsünü kaybeden buz cücesinin iç yapısına da yeni bir ışık tutuyor. Şu anda, dış güneş sistemindeki diğer gök cisimleri gibi Plüton'un da sıvı sudan oluşan bir yeraltı okyanusuna sahip olduğu varsayılmaktadır. Simülasyonlar artık Plüton'da yalnızca çok ince bir yüzey altı okyanusunun olduğu veya hiç yüzey altı okyanusunun olmadığı görüşüne de izin veriyor.
Haberler