Onunki açıklayıcı ve kararlı bir çalışmadır. Cesur. İsyancı. Dokuzuncu sanata dair çizimleri ve hikayeleri, ülkesinin kadınlarını anlatmanın ve onları haklı çıkarmanın bir yoludur. Kendi hayatı 'Persepolis'te önce bir çizgi roman, daha sonra bir film haline geldi ve dünya, kadınları eşarp ve çarşafın arkasına gizleyen ve bulanıklaştıran İran hakkında onun aracılığıyla daha fazla şey öğrenmeyi başardı. İran'da kadın ve çizgi romanlarda kadın. Onun savaşı iki yönlü oldu ve hala da öyle. Ve Marjane Satrapi, Arjantin Quino'sunu 2014 yılında ayrıcalıklı bir yere yerleştiren Asturias Prensesi Ödülleri'nin kazananlarını bir kez daha çizimlerle dolduruyor.
1969'da Rasht'ta (İran) ilerici bir ailede dünyaya geldi ve kısa sürede kızın oradan ayrılması gerektiğini anladı. Ayetullahların devrimi onu henüz lisedeyken Viyana'ya göndermekle sonuçlandı, ancak Tahran'da Güzel Sanatlar eğitimi almak için eve dönmek zorunda kaldı. 1994 yılında kendisini Strasbourg ile Paris arasında karşılayan ve ressam, karikatürist ve film yapımcısı olarak büyüdüğü Fransa'ya taşındı.
Mesleği grafik sanatçısı olmaktı ancak L'Association kolektifiyle iletişime geçmeden önce çocuklar için hikayeler resimlemeye başladı. Geçmişlerini, ilk cildi 2000 yılında yayınlanan ve Angouleme Festivali'nde en iyi yeni yazar dalında “Coup de coeur” ödülünü kazanan, çizgi roman dünyasının kült eseri 'Persepolis'e dönüştürme fikri onlardan geliyor. Bir yıl sonra ikinci cildi aynı festivalde en iyi senaryo ödülünü kazandı. Üçüncü ve dördüncü, daha sonra Fernando Buesa Blanco Barış Ödülü'nü kimin alacağının kesin kutsanmasıdır. Evrensel beğeni toplayan bu eser, 2007'de Cannes'da Eleştirmenler Ödülü'nü, 2008'de en iyi uyarlama senaryo dalında César Ödülü'nü kazandı ve animasyon filmi olarak Oscar'a aday gösterildi.
Bu çalışmanın ve dünya çapındaki başarısının ardından Marjane Satrapi'nin kadın durumunu yansıtan 'Nakış' (2003) ve Angouleme'de en iyi albüm ödülünü kazanan 'Chicken with plums' (2004) gelirdi. Umudunu kaybetmiş bir adamın hikayesini anlatmak için memleketi İran'a dönüş.
Fransız Güzel Sanatlar Akademisi'nin cinsiyetçiliğe karşı Çizgi Roman Yaratıcıları Topluluğu'nun bir üyesi olan sanatçı, daha sonra Marie Curie'nin biyografisi olan 'Sesler' ve 'Radyoaktif' filmlerini de yönetti.
“Bir gün geri dönebilecek miyim bilmiyorum ama ne olursa olsun beni oraya gömmek zorunda kalacaklarını biliyorum; Mücadeleyi sürdüren ve mücadelede Joan Manuel Serrat'a katılan bu kadın, dört yıl önce şöyle demişti: “Bir yerde doğuyorsunuz ve bu bir yaşam döngüsü; dolayısıyla İran'a canlı dönmezsem, ölü olarak döneceğim.” 2024 Prenses Ödülleri'nin kazananları listesi.
1969'da Rasht'ta (İran) ilerici bir ailede dünyaya geldi ve kısa sürede kızın oradan ayrılması gerektiğini anladı. Ayetullahların devrimi onu henüz lisedeyken Viyana'ya göndermekle sonuçlandı, ancak Tahran'da Güzel Sanatlar eğitimi almak için eve dönmek zorunda kaldı. 1994 yılında kendisini Strasbourg ile Paris arasında karşılayan ve ressam, karikatürist ve film yapımcısı olarak büyüdüğü Fransa'ya taşındı.
Mesleği grafik sanatçısı olmaktı ancak L'Association kolektifiyle iletişime geçmeden önce çocuklar için hikayeler resimlemeye başladı. Geçmişlerini, ilk cildi 2000 yılında yayınlanan ve Angouleme Festivali'nde en iyi yeni yazar dalında “Coup de coeur” ödülünü kazanan, çizgi roman dünyasının kült eseri 'Persepolis'e dönüştürme fikri onlardan geliyor. Bir yıl sonra ikinci cildi aynı festivalde en iyi senaryo ödülünü kazandı. Üçüncü ve dördüncü, daha sonra Fernando Buesa Blanco Barış Ödülü'nü kimin alacağının kesin kutsanmasıdır. Evrensel beğeni toplayan bu eser, 2007'de Cannes'da Eleştirmenler Ödülü'nü, 2008'de en iyi uyarlama senaryo dalında César Ödülü'nü kazandı ve animasyon filmi olarak Oscar'a aday gösterildi.
Bu çalışmanın ve dünya çapındaki başarısının ardından Marjane Satrapi'nin kadın durumunu yansıtan 'Nakış' (2003) ve Angouleme'de en iyi albüm ödülünü kazanan 'Chicken with plums' (2004) gelirdi. Umudunu kaybetmiş bir adamın hikayesini anlatmak için memleketi İran'a dönüş.
Fransız Güzel Sanatlar Akademisi'nin cinsiyetçiliğe karşı Çizgi Roman Yaratıcıları Topluluğu'nun bir üyesi olan sanatçı, daha sonra Marie Curie'nin biyografisi olan 'Sesler' ve 'Radyoaktif' filmlerini de yönetti.
“Bir gün geri dönebilecek miyim bilmiyorum ama ne olursa olsun beni oraya gömmek zorunda kalacaklarını biliyorum; Mücadeleyi sürdüren ve mücadelede Joan Manuel Serrat'a katılan bu kadın, dört yıl önce şöyle demişti: “Bir yerde doğuyorsunuz ve bu bir yaşam döngüsü; dolayısıyla İran'a canlı dönmezsem, ölü olarak döneceğim.” 2024 Prenses Ödülleri'nin kazananları listesi.