9 Temmuz 2024 Salı, 21:12.
Yorum
olman gerekiyor kayıtlı Bu işlevselliğe erişmek için.
Giriş yapmak
Tarımda bunlarla mücadele ediliyor ve genellikle tarif kitaplarında fark edilmiyor, ancak bir yerin gastronomisine kişilik veren şeyler bunlar. Worldcanic'teki sunumları sırasında Les Cols mutfaklarından sorumlu anne ve kız Fina Puigdevall ve Martina Puigvert, “Bunlara yabani ot demeyi reddediyoruz” dedi. Bu hafta Lanzarote'de düzenlenen volkanik gastronomi kongresi ikinci gününde şefler, botanikçiler ve jeologların yardımıyla yabani bitkilerin mutfak değerini analiz etmeye odaklandı. İster doğrudan tüketimleri yoluyla, ister diğer ürünlere sağladıkları nüanslar aracılığıyla – bir bağın bitki örtüsüne veya hayvanların beslendiği yemlere bakın – manzarayı yiyelim hale getiren, özellikle volkanik ortamlarda ilgi çekici olan bu yerli bitkilerdir.
Les Cols örneğinde bunlar, her şeyin değerli olduğu dünyaya bakma biçiminin bir parçası. İki Michelin yıldızı, La Garrotxa'nın Girona bölgesindeki iki sönmüş yanardağ arasında, büyük bir kayın ormanının çok yakınında ve bazı eski bazalt madenlerinin yanında yer almaktadır. Restoranı aile çiftlik evinin bodrum katında bulunan ve “hayvanların uyuduğu yer” olan Fina ve Martina, bu coşkulu manzaranın “bizim en büyük ilham kaynağımız” olduğunu söylüyor. Gastronomi projeleri çevresinde, tavuklar için seyyar ağıllardan tarlaları solucanlardan arındırmaya ve gübrelemeye kadar, son hasatta kuşlar için bıraktıkları ve gelişmeye yeni dönen karabuğday dallarına kadar her şeyin kullanıldığı küçük bir tarım işletmesi sürdürüyorlar. .
Küçük organik çiftliklerinin yanı sıra bölgedeki çiftçiler, çiftçiler ve toplayıcılar da yerli ürüne verdikleri değeri bildikleri için onlara geliyorlar. Daha sonra hiçbir şeyin israf edilmemesi için bundan yararlanmanın bir yolunu arayacaklar. Sonbahar menülerinde böğürtlenin bu kadar ön plana çıkmasının -“bize kim getirirse hayırı cevap olarak kabul etmez”- ya da kuzu yemeklerine sürünün üzerinde bulunduğu yabani otlarla eşlik etmelerinin nedeni budur. Onlarınki, konseptin trend haline gelmesinden çok önce radikal bir 0 kilometrelik mutfaktı. “Ot dedikleri bu yabani otlar, her mevsimin kırılganlığını aktarmamıza yardımcı oluyor.”
Ahırdan bağa
İlham veren sunumu, botanikçiler Juan Cazorla, Kike Gallardo ve jeolog Montserrat Rodríguez Mesa arasındaki üçlü konuşmayla tamamlandı. İkincisi, Lanzarote adasının yaklaşık 15 milyon yıl önce bir dizi su altı yanardağından oluştuğunu ve yakın zamanlara kadar nasıl tekrarlayan patlamalar yaşadığını anlattı. 18. yüzyıldaki büyük Timanfaya patlaması ekilebilir yüzeyin çoğunu kaplayıp ada nüfusunun yarısından fazlasını yok edene kadar adanın merkezinin Kanarya Adaları'nın ekmek ambarı olduğunu söyledi. La Garrotxa'nın coşkusunu kazanmadan önce hâlâ yüzyıllar süren bu siyah ve sert topraklarda, en yaygın bitki örtüsü yabani otlar ve mümkün olan birkaç üründen biri olan üzüm bağıdır.
Gallardo ve Cazorla, Lanzarote'nin semizotu, lechuguilla, salata sosu veya cremón gibi yerli bitkilerinin heyecan verici bir tadımını sunarken “Ot, özelliklerini bilmediğimiz veya ekonomik olarak kullanılmadığı için değer vermediğimiz bir bitkidir” diye açıkladı. Bu, çoğu kişinin herbisitlerle öldürmekte ısrar ettiği bitkilerin büyük gastronomik çok yönlülüğünü ortaya koydu.
Yorum
Hata bildir
Yorum
olman gerekiyor kayıtlı Bu işlevselliğe erişmek için.
Giriş yapmak
Bağlantıyı kopyala
Naber
Facebook
X (eski adıyla Twitter)
LinkedIn
Telgraf
İş Parçacığı
Tarımda bunlarla mücadele ediliyor ve genellikle tarif kitaplarında fark edilmiyor, ancak bir yerin gastronomisine kişilik veren şeyler bunlar. Worldcanic'teki sunumları sırasında Les Cols mutfaklarından sorumlu anne ve kız Fina Puigdevall ve Martina Puigvert, “Bunlara yabani ot demeyi reddediyoruz” dedi. Bu hafta Lanzarote'de düzenlenen volkanik gastronomi kongresi ikinci gününde şefler, botanikçiler ve jeologların yardımıyla yabani bitkilerin mutfak değerini analiz etmeye odaklandı. İster doğrudan tüketimleri yoluyla, ister diğer ürünlere sağladıkları nüanslar aracılığıyla – bir bağın bitki örtüsüne veya hayvanların beslendiği yemlere bakın – manzarayı yiyelim hale getiren, özellikle volkanik ortamlarda ilgi çekici olan bu yerli bitkilerdir.
Les Cols örneğinde bunlar, her şeyin değerli olduğu dünyaya bakma biçiminin bir parçası. İki Michelin yıldızı, La Garrotxa'nın Girona bölgesindeki iki sönmüş yanardağ arasında, büyük bir kayın ormanının çok yakınında ve bazı eski bazalt madenlerinin yanında yer almaktadır. Restoranı aile çiftlik evinin bodrum katında bulunan ve “hayvanların uyuduğu yer” olan Fina ve Martina, bu coşkulu manzaranın “bizim en büyük ilham kaynağımız” olduğunu söylüyor. Gastronomi projeleri çevresinde, tavuklar için seyyar ağıllardan tarlaları solucanlardan arındırmaya ve gübrelemeye kadar, son hasatta kuşlar için bıraktıkları ve gelişmeye yeni dönen karabuğday dallarına kadar her şeyin kullanıldığı küçük bir tarım işletmesi sürdürüyorlar. .
Küçük organik çiftliklerinin yanı sıra bölgedeki çiftçiler, çiftçiler ve toplayıcılar da yerli ürüne verdikleri değeri bildikleri için onlara geliyorlar. Daha sonra hiçbir şeyin israf edilmemesi için bundan yararlanmanın bir yolunu arayacaklar. Sonbahar menülerinde böğürtlenin bu kadar ön plana çıkmasının -“bize kim getirirse hayırı cevap olarak kabul etmez”- ya da kuzu yemeklerine sürünün üzerinde bulunduğu yabani otlarla eşlik etmelerinin nedeni budur. Onlarınki, konseptin trend haline gelmesinden çok önce radikal bir 0 kilometrelik mutfaktı. “Ot dedikleri bu yabani otlar, her mevsimin kırılganlığını aktarmamıza yardımcı oluyor.”
Ahırdan bağa
İlham veren sunumu, botanikçiler Juan Cazorla, Kike Gallardo ve jeolog Montserrat Rodríguez Mesa arasındaki üçlü konuşmayla tamamlandı. İkincisi, Lanzarote adasının yaklaşık 15 milyon yıl önce bir dizi su altı yanardağından oluştuğunu ve yakın zamanlara kadar nasıl tekrarlayan patlamalar yaşadığını anlattı. 18. yüzyıldaki büyük Timanfaya patlaması ekilebilir yüzeyin çoğunu kaplayıp ada nüfusunun yarısından fazlasını yok edene kadar adanın merkezinin Kanarya Adaları'nın ekmek ambarı olduğunu söyledi. La Garrotxa'nın coşkusunu kazanmadan önce hâlâ yüzyıllar süren bu siyah ve sert topraklarda, en yaygın bitki örtüsü yabani otlar ve mümkün olan birkaç üründen biri olan üzüm bağıdır.
Gallardo ve Cazorla, Lanzarote'nin semizotu, lechuguilla, salata sosu veya cremón gibi yerli bitkilerinin heyecan verici bir tadımını sunarken “Ot, özelliklerini bilmediğimiz veya ekonomik olarak kullanılmadığı için değer vermediğimiz bir bitkidir” diye açıkladı. Bu, çoğu kişinin herbisitlerle öldürmekte ısrar ettiği bitkilerin büyük gastronomik çok yönlülüğünü ortaya koydu.
Yorum
Hata bildir