Ocak ayının artık üçüncü haftasına girmesi ve San Juan Kilisesi ve San Pedro de Renueva ile ilgili yazıların sonuna gelinmesiyle birlikte, buraya gelmek için izlediğimiz yolculuğun önemli bir değerlendirmesini yapmanın zamanı geldi.
Yüzyıllar önce, Padre Isla ve Suero de Quiñones arasındaki kesişme noktasına yakın bir yerde küçük bir kilise inşa edildi, ancak 1946'da kiliseyi genişletmeye çalışan, daha büyük bir tapınak ve çok daha büyük bir cemaatçi elde etmeye çalışan o zamanki bölge rahibinin dayatması altında yıkıldı. . Arazi Belediye Meclisi tarafından satın alınıyor ve Plaza de Renueva'nın dönüştürülmesi planlanıyor, ancak söz konusu reformun maliyetleri komşular arasında paylaştırılıyor.
San Juan ve San Pedro de Renueva Kilisesi.
Santos Florez Arşivi
Yıllar sonra, yeni San Juan kilisesini inşa ederken, Santa Olaja de Eslonza'dan, kurtardıkları ve San Juan Kilisesi'nin yeni cephesi olarak yerleştirdikleri San Pedro de Eslonza Manastırı'nın cephesini aldılar. San Pedro de Renueva. Anlatımıyla sonlandırmak ve 1952'den günümüze kadar olan tarihi anlatmak için San Juan ve San Pedro Kilisesi'nin uçsuz bucaksızlığını tanıyalım.
Manastır kalıntılarının Leon'a nakli
Kilisenin inşası Juan Crisóstomo Torbado'nun eseridir ve San Juan de Renueva kilisesinin nihayet yıkıldığı yıl olan 1947 ile yeni binanın açılışının yapıldığı yıl olan 1953 arasında, özellikle de 29. yüzyılda gerçekleştirilmiştir. Ağustos ayının. Yukarıda adı geçen döneme ait boyaların da bulunduğu cephenin etkisini takip eden, en saf Rönesans tarzında, üç nef ve bir Latin haçı çerçeveyi oluşturuyor.
Ama öncelikle Jorge Díez'in hepimizle paylaştığı ve 20. yüzyılın ortalarında dönemin işçilerinin cephe parçalarını nasıl yerleştirdiğini gösteren bu harika fotoğrafları sizlerle paylaşmama izin verin. San Pedro de Eslonza Manastırı'nın, San Juan ve San Pedro de Renueva kilisesinin bulunduğu yerde, her birinin özel konumunu bilmek için.
Daha sonra kilisenin cephesi olacak olan San Pedro de Eslonza Manastırı'nın cephesi.
Yukarıdan bakıldığında, daha sonra Kilise'nin gövdesine entegre edilecek olan cephenin fizyonomisi tanınabileceği için manzara çok daha aydınlatıcıdır.
Kilise alanındaki genişletilmiş cephenin üstten görünümü.
Juan Torbado Mimar
Ancak bize dönemin işçilerinin nasıl çalıştığını gösteren bu görüntüler, San Pedro de Eslonza Manastırı kalıntılarını taş taş inşa edildiği León'un merkezine taşırken gösterdikleri özen ve özveriyi gün yüzüne çıkarıyor. , San Juan ve San Pedro de Renueva'nın dik Kilisesi.
San Pedro de Eslonza Manastırı'nın iskelesi.
Juan Torbado Mimar
Mahalle papazı arazinin satışı karşılığında 350.000 peseta almış olmasına ve daha önce de gördüğümüz gibi kilisenin inşaatı 240.000 peseta civarında hesaplanmış olmasına rağmen, söz konusu kilisenin inşası için yardım olarak toplam 25.000 peseta almıştır.
Eski Renueva Kilisesi papazına verilen yardımın gerekçesi.
Yeni San Juan ve San Pedro de Renueva Kilisesi
Kapak, görkemli figürünü onurlandırıyor, çünkü okuyucuların zaten bildiği gibi, ortaçağ ve Rönesans manastırlarının çoğaldığı Gradefes belediye bölgesindeki Santa Olaja de Eslonza'daki San Pedro de Eslonza Manastırı'ndan kurtarıldı. Daha sonra sunak olarak tasarlanan cephenin alt katında San Adrián, Santa Natalia azizlerinin resimlerini bulabilirdiniz; Üstte San Benito ve San Bernardo, ortada ise San Pedro.
San Juan ve San Pedro de Renueva Kilisesi'nin inşaatı, 1951.
Santos Florez Arşivi
Mendizábal'ın meşhur müsaderesinden sonra Manastırın terk edildiği ve özel ellere geçtiği söyleniyor. Özellikle devletin lehine olan müsadereyi 2011'de Diario de León'da yayınlanan bir makalenin kapsamlı araştırma kaynaklarından alıyorum, çünkü orada kalan eşyalar ve taşlar 1880'de Calderon ailesine satılmıştı. son Benedictine rahiplerinin kardeşi.
San Juan ve San Pedro de Renueva Kilisesi.
Santos Florez Arşivi
Okuyucu biraz endişeliyse, birkaç satır boyunca monitörden uzağa bakmanızı tavsiye ederim, çünkü araştırmanın da belirttiği gibi, o toprakların mirasçılarının büyük bir kısmı çeşitli şekillerde telef oldu, ama her zaman erken, sanki bir kaderleri varmış gibi. San Pedro de Eslonza Manastırı'nın şimdiki kalıntılarının sahiplerine eşlik eden lanet. Mülk şu şekilde tanımlandı: “Santa Olaja de Eslonza'da bulunan ve yüzeyi 125.982 metrekarelik bir alanı kaplayan, Benito rahiplerinin manastırı olan harabe halindeki bina. Çitin tamamı 486 hektardır».
Ailenin varisinden birine göre, o dönemde manastırın sahibi olan Felipe Álvarez-Estrada Días San Pil, araziyi 100.000 peseta karşılığında Kilise'ye sattı. Eski bir mahkum ve itirafçı bir komünist olarak statüsü onu çok zor bir duruma soktu ve burada terk edilen varlıklardan kurtulmanın gerekliliğini fark etti. Ancak arazileri en azından o zaman satmadı, çünkü kalıntıları yalnızca Renueva Kilisesi papazı Don Eladio Tejedor Alcántara'ya ve harabelerin onarılmasını istediğinde Felipe'yi azarlayan Piskopos Almarcha'ya verdi. iki yıldan kısa bir süre içinde mülklerinden çıkarıldılar, daha sonra on yıldan fazla sürdü.
Yenilenme Çağları. Santos Flórez'e göre Dr. Uceda'nın kliniği.
Santos Florez Arşivi
Ancak Don Eladio, 1953'e kadar hiçbir dini kurumun Eslonza'dan tek bir taş bile almadığını ve eğer biri olsaydı, bu kişinin kendi evlerindeki delikleri doldurmak için taşa ihtiyaç duyan yalnız başıboş spekülatörler olacağını doğrulayacaktı. Kısa bir süre sonra Eslonza Manastırı'nın sahibi olarak tanınan eşi María Fernández Castrillón öldü.
1953'te yepyeni San Juan ve San Pedro de Renueva kilisesinin açılışı yapıldı. Zamanın ilerleyişini görmek ilginç çünkü o yıl boyunca Kilise, Renueva'nın bozulmamış bölgesine başkanlık ediyordu. Şimdi, yetmiş yıl sonra, binalar ihtişamın tadını çıkarmaya devam eden ancak durdurulamayan ilerlemeyle çevrili olan özeti benimsedi.
Aynı döneme ait bu retrospektifte bile, San Marcos'un, San Juan ve San Pedro de Renueva kilisesine dair sahip olduğu görüşü, tefekkürünü engelleyen herhangi bir bina olmadan görebiliriz. Bugün, birçok binanın ve yeni bir Oditoryumun görünümüyle kordonun çoktan dönüştüğünü görüyoruz.
Arka planda Renueva Kilisesi ile San Marcos Köprüsü.
Aşağıdaki resimde çok ilginç bir kartpostal görüyoruz, çünkü San Marcos hâlâ araçlarla dolu ve ünlü benzin istasyonu zaten yıkılmışken, arka tarafında muhteşem bir Renueva Kilisesi'nin bulunduğu Leon'u karşılıyorlar. o zaman tüm binaların üstünde.
San Marcos ve Renueva Kilisesi. 1980.
Santos Florez Arşivi
San Juan ve San Pedro de Renueva Kilisesi, bugünkü ihtişamına ulaşana kadar çok sayıda bakım ve koruma çalışması yapıldı.
Bu önlemlerden biri de kilisenin gövdesinin çatısının ve kubbesinin doğal arduvazla restore edilmesiydi. Peder Jenaro Barreales'e göre, “çok kötü durumdaki çatıdaki tüm arduvazlar ve üzerinde oturdukları kömür kaldırıldı, çıtaların yerleştirilmesine geçildi, ardından dil ve oluklu ahşap , sonra bir asfalt kumaş, sonra bir dizi çıta ve en sonunda da en küçükten en büyüğe doğru tek tek dizilmiş tüm yeni arduvaz parçaları.
Renueva Kilisesi'nin görünümü. Suero de Quiñones caddesi olabilir.
Santos Florez Arşivi
Son olarak, Haziran 2023'te, Elena Giménez Balmori tarafından yaptırılan ve Monografik olarak Kutsal Tespih'in yirmi gizemine adanan yeni sunak resmi açılacak. Kilise deposunda haç şeklinde düzenlenmiş tuval üzerine resimlerin tepesinde Kutsal Tirnity'den ilham alan bir çatı katı yer alıyor.
Bu harika sanat eseri büyük bir meydan okumaydı, ancak hem San Juan Kilisesi'ne hem de San Pedro de Renueva'ya ve daha önce gördüğünüz gibi en azından merak uyandıran tarihine layık, bitmiş bir sunak sunuyor. sonsuz.
San Juan ve San Pedro de Renueva Kilisesi'nin yeni sunağı. Elena Gimenez.
Leonotikias
Leonese mimari panoramasının üzerinde yükselen iki büyük kulesini gözlemleyerek kiliseden ayrılıyoruz. Geçmişi görkemlidir ve 1953'teki inşaatından bu yana onu ziyaret eden tüm cemaatçilerin ifadeleri bunun kanıtıdır. Anısını, daha önce bahsettiğimiz ve aynı zamanda San Pedro de Eslonza Manastırı'nın ön cephesinin bir kısmı kullanılarak inşa edilen bu büyük tapınağın tohumu olduğu ortaya çıkan ilkel San Juan de Renueva Kilisesi'ne borçludur. adı mevcut kilise için de benimsenmiştir.
Kulelerinin zirvesine bakıyorum ve Leon'un ayrıcalıklı halkının oraya tünemiş, tüm ufkun sahibi gibi hissederek yüksekliğini kontrol etmek ve en sembolik binalardan birinin tepesinde güzel bir şehrin manzarasının tadını çıkarmak için hayal ediyorum. Aslan'da.
Yüzyıllar önce, Padre Isla ve Suero de Quiñones arasındaki kesişme noktasına yakın bir yerde küçük bir kilise inşa edildi, ancak 1946'da kiliseyi genişletmeye çalışan, daha büyük bir tapınak ve çok daha büyük bir cemaatçi elde etmeye çalışan o zamanki bölge rahibinin dayatması altında yıkıldı. . Arazi Belediye Meclisi tarafından satın alınıyor ve Plaza de Renueva'nın dönüştürülmesi planlanıyor, ancak söz konusu reformun maliyetleri komşular arasında paylaştırılıyor.
San Juan ve San Pedro de Renueva Kilisesi.
Santos Florez Arşivi
Yıllar sonra, yeni San Juan kilisesini inşa ederken, Santa Olaja de Eslonza'dan, kurtardıkları ve San Juan Kilisesi'nin yeni cephesi olarak yerleştirdikleri San Pedro de Eslonza Manastırı'nın cephesini aldılar. San Pedro de Renueva. Anlatımıyla sonlandırmak ve 1952'den günümüze kadar olan tarihi anlatmak için San Juan ve San Pedro Kilisesi'nin uçsuz bucaksızlığını tanıyalım.
Manastır kalıntılarının Leon'a nakli
Kilisenin inşası Juan Crisóstomo Torbado'nun eseridir ve San Juan de Renueva kilisesinin nihayet yıkıldığı yıl olan 1947 ile yeni binanın açılışının yapıldığı yıl olan 1953 arasında, özellikle de 29. yüzyılda gerçekleştirilmiştir. Ağustos ayının. Yukarıda adı geçen döneme ait boyaların da bulunduğu cephenin etkisini takip eden, en saf Rönesans tarzında, üç nef ve bir Latin haçı çerçeveyi oluşturuyor.
Ama öncelikle Jorge Díez'in hepimizle paylaştığı ve 20. yüzyılın ortalarında dönemin işçilerinin cephe parçalarını nasıl yerleştirdiğini gösteren bu harika fotoğrafları sizlerle paylaşmama izin verin. San Pedro de Eslonza Manastırı'nın, San Juan ve San Pedro de Renueva kilisesinin bulunduğu yerde, her birinin özel konumunu bilmek için.
Daha sonra kilisenin cephesi olacak olan San Pedro de Eslonza Manastırı'nın cephesi.
Yukarıdan bakıldığında, daha sonra Kilise'nin gövdesine entegre edilecek olan cephenin fizyonomisi tanınabileceği için manzara çok daha aydınlatıcıdır.
Kilise alanındaki genişletilmiş cephenin üstten görünümü.
Juan Torbado Mimar
Ancak bize dönemin işçilerinin nasıl çalıştığını gösteren bu görüntüler, San Pedro de Eslonza Manastırı kalıntılarını taş taş inşa edildiği León'un merkezine taşırken gösterdikleri özen ve özveriyi gün yüzüne çıkarıyor. , San Juan ve San Pedro de Renueva'nın dik Kilisesi.
San Pedro de Eslonza Manastırı'nın iskelesi.
Juan Torbado Mimar
Mahalle papazı arazinin satışı karşılığında 350.000 peseta almış olmasına ve daha önce de gördüğümüz gibi kilisenin inşaatı 240.000 peseta civarında hesaplanmış olmasına rağmen, söz konusu kilisenin inşası için yardım olarak toplam 25.000 peseta almıştır.
Eski Renueva Kilisesi papazına verilen yardımın gerekçesi.
Yeni San Juan ve San Pedro de Renueva Kilisesi
Kapak, görkemli figürünü onurlandırıyor, çünkü okuyucuların zaten bildiği gibi, ortaçağ ve Rönesans manastırlarının çoğaldığı Gradefes belediye bölgesindeki Santa Olaja de Eslonza'daki San Pedro de Eslonza Manastırı'ndan kurtarıldı. Daha sonra sunak olarak tasarlanan cephenin alt katında San Adrián, Santa Natalia azizlerinin resimlerini bulabilirdiniz; Üstte San Benito ve San Bernardo, ortada ise San Pedro.
San Juan ve San Pedro de Renueva Kilisesi'nin inşaatı, 1951.
Santos Florez Arşivi
Mendizábal'ın meşhur müsaderesinden sonra Manastırın terk edildiği ve özel ellere geçtiği söyleniyor. Özellikle devletin lehine olan müsadereyi 2011'de Diario de León'da yayınlanan bir makalenin kapsamlı araştırma kaynaklarından alıyorum, çünkü orada kalan eşyalar ve taşlar 1880'de Calderon ailesine satılmıştı. son Benedictine rahiplerinin kardeşi.
San Juan ve San Pedro de Renueva Kilisesi.
Santos Florez Arşivi
Okuyucu biraz endişeliyse, birkaç satır boyunca monitörden uzağa bakmanızı tavsiye ederim, çünkü araştırmanın da belirttiği gibi, o toprakların mirasçılarının büyük bir kısmı çeşitli şekillerde telef oldu, ama her zaman erken, sanki bir kaderleri varmış gibi. San Pedro de Eslonza Manastırı'nın şimdiki kalıntılarının sahiplerine eşlik eden lanet. Mülk şu şekilde tanımlandı: “Santa Olaja de Eslonza'da bulunan ve yüzeyi 125.982 metrekarelik bir alanı kaplayan, Benito rahiplerinin manastırı olan harabe halindeki bina. Çitin tamamı 486 hektardır».
Ailenin varisinden birine göre, o dönemde manastırın sahibi olan Felipe Álvarez-Estrada Días San Pil, araziyi 100.000 peseta karşılığında Kilise'ye sattı. Eski bir mahkum ve itirafçı bir komünist olarak statüsü onu çok zor bir duruma soktu ve burada terk edilen varlıklardan kurtulmanın gerekliliğini fark etti. Ancak arazileri en azından o zaman satmadı, çünkü kalıntıları yalnızca Renueva Kilisesi papazı Don Eladio Tejedor Alcántara'ya ve harabelerin onarılmasını istediğinde Felipe'yi azarlayan Piskopos Almarcha'ya verdi. iki yıldan kısa bir süre içinde mülklerinden çıkarıldılar, daha sonra on yıldan fazla sürdü.
Yenilenme Çağları. Santos Flórez'e göre Dr. Uceda'nın kliniği.
Santos Florez Arşivi
Ancak Don Eladio, 1953'e kadar hiçbir dini kurumun Eslonza'dan tek bir taş bile almadığını ve eğer biri olsaydı, bu kişinin kendi evlerindeki delikleri doldurmak için taşa ihtiyaç duyan yalnız başıboş spekülatörler olacağını doğrulayacaktı. Kısa bir süre sonra Eslonza Manastırı'nın sahibi olarak tanınan eşi María Fernández Castrillón öldü.
1953'te yepyeni San Juan ve San Pedro de Renueva kilisesinin açılışı yapıldı. Zamanın ilerleyişini görmek ilginç çünkü o yıl boyunca Kilise, Renueva'nın bozulmamış bölgesine başkanlık ediyordu. Şimdi, yetmiş yıl sonra, binalar ihtişamın tadını çıkarmaya devam eden ancak durdurulamayan ilerlemeyle çevrili olan özeti benimsedi.
Aynı döneme ait bu retrospektifte bile, San Marcos'un, San Juan ve San Pedro de Renueva kilisesine dair sahip olduğu görüşü, tefekkürünü engelleyen herhangi bir bina olmadan görebiliriz. Bugün, birçok binanın ve yeni bir Oditoryumun görünümüyle kordonun çoktan dönüştüğünü görüyoruz.
Arka planda Renueva Kilisesi ile San Marcos Köprüsü.
Aşağıdaki resimde çok ilginç bir kartpostal görüyoruz, çünkü San Marcos hâlâ araçlarla dolu ve ünlü benzin istasyonu zaten yıkılmışken, arka tarafında muhteşem bir Renueva Kilisesi'nin bulunduğu Leon'u karşılıyorlar. o zaman tüm binaların üstünde.
San Marcos ve Renueva Kilisesi. 1980.
Santos Florez Arşivi
San Juan ve San Pedro de Renueva Kilisesi, bugünkü ihtişamına ulaşana kadar çok sayıda bakım ve koruma çalışması yapıldı.
Bu önlemlerden biri de kilisenin gövdesinin çatısının ve kubbesinin doğal arduvazla restore edilmesiydi. Peder Jenaro Barreales'e göre, “çok kötü durumdaki çatıdaki tüm arduvazlar ve üzerinde oturdukları kömür kaldırıldı, çıtaların yerleştirilmesine geçildi, ardından dil ve oluklu ahşap , sonra bir asfalt kumaş, sonra bir dizi çıta ve en sonunda da en küçükten en büyüğe doğru tek tek dizilmiş tüm yeni arduvaz parçaları.
Renueva Kilisesi'nin görünümü. Suero de Quiñones caddesi olabilir.
Santos Florez Arşivi
Son olarak, Haziran 2023'te, Elena Giménez Balmori tarafından yaptırılan ve Monografik olarak Kutsal Tespih'in yirmi gizemine adanan yeni sunak resmi açılacak. Kilise deposunda haç şeklinde düzenlenmiş tuval üzerine resimlerin tepesinde Kutsal Tirnity'den ilham alan bir çatı katı yer alıyor.
Bu harika sanat eseri büyük bir meydan okumaydı, ancak hem San Juan Kilisesi'ne hem de San Pedro de Renueva'ya ve daha önce gördüğünüz gibi en azından merak uyandıran tarihine layık, bitmiş bir sunak sunuyor. sonsuz.
San Juan ve San Pedro de Renueva Kilisesi'nin yeni sunağı. Elena Gimenez.
Leonotikias
Leonese mimari panoramasının üzerinde yükselen iki büyük kulesini gözlemleyerek kiliseden ayrılıyoruz. Geçmişi görkemlidir ve 1953'teki inşaatından bu yana onu ziyaret eden tüm cemaatçilerin ifadeleri bunun kanıtıdır. Anısını, daha önce bahsettiğimiz ve aynı zamanda San Pedro de Eslonza Manastırı'nın ön cephesinin bir kısmı kullanılarak inşa edilen bu büyük tapınağın tohumu olduğu ortaya çıkan ilkel San Juan de Renueva Kilisesi'ne borçludur. adı mevcut kilise için de benimsenmiştir.
Kulelerinin zirvesine bakıyorum ve Leon'un ayrıcalıklı halkının oraya tünemiş, tüm ufkun sahibi gibi hissederek yüksekliğini kontrol etmek ve en sembolik binalardan birinin tepesinde güzel bir şehrin manzarasının tadını çıkarmak için hayal ediyorum. Aslan'da.