Milyonlar kaçıyor ancak yüz binler geri dönüyor! ‘Başka ülkede yapamıyoruz, artık korkmuyoruz…’

celikci

New member
Bir ay öncesine kadar huzur ortasında bir ömür süren milyonlarca Ukraynalı, Rus işgalinin başlamasından daha sonra doğup büyüdükleri mahallelerini bırakıp, birkaç kesim giysi ve bedelli eşyalarını çantalara atıp, ülkelerini terk etmek zorunda kaldı. Kentlerde susmadan çalan hava saldırısı sirenleri ve gece gündüz süren bombardımanlar onlara gitmekten öteki bir yol bırakmadı.

Birçoğu kuvvetli prosedürleri aşıp en az üç-dört gün süren seyahatlerden daha sonra Polonya’ya ulaşabildi. Artık öteki bir ülkede mülteciydiler! Geçen müddet boyunca savaşın dayattığı bu yeni hayatlarına alışmak isteseler de birden fazla bunu bir türlü başaramadı.

Hem Ukrayna’dan gelen berbat haberler tıpkı vakitte ülkeleri o zamanyken kaçmış olma duygusu pek birçoklarına ağır geldi. Kimileri fazlaca düşündü ve bir karar verdi: “Şimdi geri dönme vakti!”

SAVAŞ KARANLIK YÜZÜNÜ YENİDEN GÜNAHSIZ İNSANLARA GÖSTERDİ


Savaş bir kere daha gösterdi ki her ne olursa olsun en büyük yarayı günahsız beşerler alıyor. Binlerce can kaybı, faydalanma ve fizikî yıkımın yanı sıra zarurî göç de savaşın en ağır gerçeklerinden. Yakın tarihe baktığımızda da bu durumun toplumlar üzerinde bıraktığı ağır etkiyi ziyadesiyle gördük.

Afganistan, Irak ve Suriye’de savaş niçiniyle milyonlarca insan yurtlarını terk etmek zorunda kaldı. Bilhassa çocuklar, bu kriz ortamlarında ağır bedeller ödedi ve hâlâ da ödemeye devam ediyor.

Birebir durum şimdilerde Rusya-Ukrayna savaşında yaşanıyor. Birleşmiş Milletler Mülteciler Yüksek Komiserliği’nin deklare ettiğı son bilgilere bakılırsa yarısından fazlası Polonya’ya olmak üzere 3 milyona yakın Ukraynalı komşu ülkelere geçti.

Bu ağır göçün en büyük mağdurları ise her zamanki üzere bir daha çocuklar oldu. Birleşmiş Milletler Çocuklara Yardım Fonu datalarına göre 7-14 Mart tarihleri içinde meskenlerini terk etmek zorunda kalan çocuk sayısı 500 bine yakın. Ne olduğunun farkında bile olmayan on binlerce çocuk, aileleriyle birlikte göçe zorlanıyor…

Ne var ki bu akışı bilakis çevirmeye çalışan Ukraynalılar da var. Milyonlarca kişi Ukrayna’dan kaçmaya çalışırken yüz binlercesi de ülkeye geri dönmek için inanılmaz bir çaba veriyor. Savaşın birinci günlerinde Polonya’ya sığınan Ukraynalılar, sona adeta çıkartma yapıp “Korkmuyoruz” diyerek ülkelerine giriş yapıyor.


ZELENSKİ’NİN KELAMLARI HUDUTLARDAKİ UKRAYNALILARI DAHA DA CESARETLENDİRDİ

Ukrayna Başbakanı Denis Şmihal, geçtiğimiz cuma günü yaptığı açıklamada yaklaşık 200 bin Ukraynalının ülkeye geri döndüğünü tabir etti.

Rusya’nın Ukrayna’ya daha kuvvetli biçimde saldıracağı ihtimaline karşı özel uçaklarla ülkeyi terk eden milletvekilleri ve iş beşerlerine seslenen Ukrayna Devlet Lideri Vladimir Zelenski’nin kelamları de göç eden Ukraynalıları çok motive etti. Zelenski, “Kalanlar bizimle olanlardır ve bizdendir. Fazlalıklar sarfiyat, Ukrayna vatandaşları kalır” tabirlerini kullanmıştı.

Pekala dönenler niye dönüyor? İşte Polonya hududunda yaşananlar ve ülkelerine dönen Ukraynalıların hikâyeleri…

UKRAYNALI TABİP: “UKRAYNA’NIN BİZLERE GEREKSİNİMİ VAR”


Oleh Trehuba, 44 yaşında bir doktor… Rus işgali başladığında ailesiyle bir arada Dominik Cumhuriyeti’nde tatildeydi. Trehuba, hemşire olan eşi Iryna ve üç çocuğuyla, komşu ülkelere sığınmak zorunda kalan Ukraynalıları tedavi etmek için iki hafta boyunca Avusturya, Almanya ve Polonya hududunda dolaştı.

Hekim Trehuba sonlardaki müşahedelerini şu biçimde anlattı: “Ülkemize dönmedilk evvel huduttaki vatandaşlarımızın sıhhatine bakmak istedik. Lakin buralardaki insanlık dramını hiç bir vakit unutmayacağım. Bayanların gözlerindeki kaygı ve çocukların gözyaşları gözümün önünden hiç gitmiyor…”

Hudutta kaldıkları müddet boyunca eşiyle bir arada faydalı olduklarını da düşünen Trehuba, “Şimdi geri dönme zamanı” diyerek şu sözleri kullandı:

“Eşimle bir arada bir hafta boyunca ağlayarak dolaştık. Ukrayna’dan gelen haberler fazlaca berbattı. Hâlâ üzücü haberler geliyor. Fakat pes edip kaçmak istemiyoruz. Ukrayna’da kalmaya karar verdik ve döndük. Bir tabip olarak ülkemde bana gereksinim var.”


Ukrayna’dan konferans için Türkiye’ye gelen 6 hekim da hudut kapıları ve havaalanlarının kapanması niçiniyle ülkelerine geri dönmek için büyük bir gayret veriyor.
Her yolu denediklerini söyleyen tabiplerden Irına Serenko, “Maalesef tüm tren istasyonları, havaalanları kapalı ve akın altında. Alternatif yolları deniyoruz. Romanya ve Moldova üzerinden girmeye çalışıyoruz. Kesinlikle ülkemize gideceğiz, korkmuyoruz” diye konuştu.

UKRAYNALI ÖĞRETMEN: “KORKMUYORUM! YİNE ÖĞRENCİLERİMLE SINIFTA OLACAĞIM”

Vira Lapchuk 52 yaşında bir öğretmen… Savaş öncesinde Ukrayna’nın batısındaki Rivne kentinde yaşıyordu. Rusya askerleri çabucak hemen yaşadığı kente gimeden Lapchuk, Polonya’da yaşayan oğlunun ısrarlarına dayanamayarak ülkesini terk etmek zorunda kaldı. Konutundan uzak tam bir hafta geçirdi. En sonunda geri dönmesi gerektiğini düşündü ve bu istikamette bir adım attı.

Lapchuk, Rivne kenti güvendeyken tehlikede olanlara yahut korkan çocuklara yardım etmenin nazaranvi olduğunu söyleyerek, geçtiğimiz cumartesi gecesi Ukrayna’ya geri döndü. Lapchuk artık korkmadığını vurgularken yaşadıklarını şu cümlelerle anlattı:

“Polonya’da kaldığım sürece boyunca her gün gözyaşı döktüm. Yaşadığım kentin ve ülkemin son halini gördükçe fazlaca üzülüyorum. Lakin artık korkmuyorum. Öğrencilerimle birlikte bir daha sınıfta olacağımız günlere geri döneceğimizi biliyorum. kuvvetli olmamız lazım. Diğer ülkede yapamıyorum. Biz Ukrayna’ya aitiz. Konutumuz burası!”


SAVAŞTA ÖLEN İKİ ARKADAŞINDAN daha sonra DÖNMEYE KARAR VERDİ

Polonya’nın Medyka hudut kapısında Ukrayna’ya giriş yapmak için bekleyenler içinde Ukraynalı ağır vasıta sürücüleri de var. Onlardan biri de 35 yaşındaki Oleksii Zvieriev…

Zvieriev, savaşın başladığı günden bir gün evvel Kiev’e epey yakın olan Brovary’den Polonya’ya yük taşıyordu. Savaşın birinci günü Polonya’ya giriş yaptı. Planı işi biter bitmez ülkesine geri dönmekti. Lakin ailesi Polonya’da kalması konusunda baskı yapıyordu. Bilhassa annesi geri dönmemesi için her gün arayıp ikna etmeye çalışıyordu.

Zvieriev de savaşın her geçen gün ağırlaşması üzerine ailesini de Polonya’ya getirme sonucu almıştı. Ta ki Rus işgalinin beşinci gününde, savaşa katılan iki çocukluk arkadaşının Mariupol’deki çatışmalarda öldürüldüğü haberini alana kadar… Arkadaşlarından biri 25, başkası 40 yaşındaydı.

Mariupol şu an dümdüz edilmiş apartmanlar, yıkılmış AVM’ler ve akına uğramış bir doğum hastanesiyle adeta İkinci Dünya Savaşı’nı andırıyor. Kentte ömrünü kaybedenler için toplu mezarlar bile açılmış durumda.

Oleksii Zvieriev de hayatını kaybeden iki arkadaşının ailelerinin yanında olmak için Mariupol’e dönmeye karar verdi. Zvieriev, “Mariupol, savaştan evvel 500 bin kişinin yaşadığı bir kentti. Günlerdir ağır bombardımana maruz kalıyor. Arkadaşlarımın aileleri sıkıntı durumda. Kentte yiyecek ve suyu tükenen beşerler için endişeleniyorum. Artık burada kalmamın hiç bir ehemmiyeti yok, ülkeme geri dönüyorum. Savaşmaya hazırım” sözlerini kullandı.

Zvieriev’nin de ortalarında bulunduğu binlerce kişi pazar günü Przemysl İstasyonu’ndan kalkan trenle Kiev’e hareket etti.

“SAVAŞMAK İÇİN GERİ DÖNÜYORUM”

Przemysl İstasyonu’ndan hareket eden trende yer alan bir diğer Ukraynalı da
Polonya’daki şantiyelerde altı ay çalışan 28 yaşındaki Denis’ti…

Ceketine takılı Ukrayna bayrağı şeklindeki rozetini yanından hiç ayırmadığını söyleyen Denis, geri dönme sonucuyla ilgili “Polonya’da tek başımayım, burada kimseyi tanımıyorum. niye burada kalayım ki? Vatanıma dönmem en doğrusu… Orduya katılmak, savaşmak için geri dönüyorum. Kazanacağız!” tabirlerini kullandı.

Lviv’den kaçmak zorunda kalıp Polonya’ya sığınan 36 yaşındaki Lesa da Ukrayna denetim noktası binasına girmedilk önce “Çok korkuyorum lakin ben bir anneyim. Çocuklarımla birlikte olmak istiyorum. Bu hayli vahim fakat mecburum. Ülkemize sahip çıkmak zorundayız” dedi.


ODESSA’YA GİTMEK İÇİN ÇABALAYAN UKRAYNALILAR

Ukrayna’nın güneyinde Herson’un tam manasıyla Rus denetimi altında olması ve Rusların Mıkolayiv’e yanlışsız ilerleme isteği, Rus güçlerinin Ukrayna’nın ana liman kenti Odessa’ya açılabileceği manasına geliyor. Özetle Odessa, şu an savaşın güney cephesindeki en kilit nokta…

O denli ki işgale hazırlanan kentte caddelerin ve tarihi binaların kıymetli bir kısmı kum torbalarıyla müdafaaya alınmış durumda. Rusların buradaki gayesi Ukrayna’nın denizle olan bağını büsbütün kesmek.

Hatta Ukrayna Ulusal Güvenlik ve Savunma Kurulu Sekreteri Aleksey Danilov yaptığı basın açıklamasında, Rus paraşüt birliklerinin buraya iniş yapmayı planladığını lakin hava şartları niçiniyle Sivastopol’a dönmek zorunda kaldıklarını söylemişti.


Görünen o ki, Odessa önümüzdeki günlerde sıcak çatışmaların artması beklenen bir yer. Ama buna karşın Polonya sonundan Odessa’ya gitmek için çabalayan Ukraynalılar da var.

“Odessa’da meskenlerimiz var, niye burada bir hiç üzere yaşayıp, yerlerde yatalım?” diyen süpermarket kasiyeri Yulia Boychenko, geri dönen birçok Ukraynalı üzere tüm riskleri dikkatlice hesapladığını söyleyerek iki çocuğuyla bir arada evvel trenle Kiev’e oradan da Odessa’ya gitmek için Polonya’dan ayrıldı.

86 yaşındaki annesine bakmak için Odessa’ya geri dönen Elena Strushkina ise “Annemin bana gereksinimi var. Daha fazla yalnız kalamazdı, üstelik kentte her geçen gün hareketlilik artıyor. Artık ülkemdeyim tekrar gitmeyi düşünmüyorum” dedi. Ayrıyeten meskeninin rahatlığını da özlediği söyleyen Strushkina “Annem haricinde bakmakla yükümlü olduğum bir köpek ve iki kedim var. Onları da artık yalnız bırakmam” tabirlerini kullandı.

The Washington Post’ta yayımlanan ‘As refugees flee into Poland, some Ukrainians have decided to do the unexpected: Go home’ ve Wall Street Journal’da yayımlanan ‘Millions Are Fleeing Ukraine, Some Are Going Back’ başlıklı haberlerden derlenmiştir.