27 Mart 2025, 19:07 Perşembe
| Güncellendi 19: 43h.
Güçlendirilmiş kadınlara tecavüze uğradı. Sefil çaresizden iş çözücüsüne. Serbest bırakılmaya maruz kaldı. Bu, María Dueñas'ın (Puertollano, 1964) altıncı romanı olan 'Kendi İçinde Geri Dönüyor' (Gezegen) kahramanı Cecilia. Sadık okuyucular lejyonlarından sevinmek için yazar, Sira de 'dikişler arasındaki zamana' bile bir karakterin maceraları ile kökenlerine geri döner. Atlantik'in her iki tarafında 18 ülkede 500.000 kopya ile editörlerinin yılının lansmanı.
Fransa tarafından asimile edilen unutulmuş 'pieds-noirs' İspanyol, göçmenler ve sürgünlerin gömülü hafızasını kurtarmak için Kuzey Afrika'ya geri döner. Yirminci yüzyılın ilk üçte birinden Cezayir'de yaşayan ve gelişen 130.000 kişiden oluşan bir kolektif ve ruh kırılmış ve boş ellerle geri döndü.
Onlarla birlikte, Hacı İspanya'nın başka bir karanlık bölümü aydınlatılıyor. 1927'de, Cecilia Belmonte – çalınan isim – Cartagena'dan sefil bir hayattan kaçtığında ve kendini kurtarmak için bir vahşet verdikten sonra tek miras olarak gelecek ve korku olmadan kaçar. 1962'de Fransa'da terörün hüküm sürdüğü ve Cecilia'nın bir pembe üretici olarak geliştiği yeni bağımsız bir Cezayir terk ettiğinde sona erer.
-U43466545873aoG-650x975@RC.jpg)
María Dueñas.
Javier Ocaña.
Sadece otuz yıllık sahibinin bu yayında, trajik sömürge patlaması ve Fransız Cezayir'in düşüşüne ve düştüğünü gördüğümüz bir Dickensian karakterinin destanını anlatıyor. Valencian, İspanyol, Fransızca ve Arapça'nın bir karışımı olan üç boğa ve 'turuncu' olan on beşinci yüzyıldan beri İspanyol varlığıyla Oran'ın “İspanyol ruhu” na.
“Alicante veya Cartagena'dan Oran'a gitmesi Madrid'e daha az gittiğinde Cezayir'de yeni bir hayat arayan birçok İspanyol vardı.” Romanı Alicante'de, dördünün “suç ortağı” ile çevrili, bugün Oran'da çocukluklarını ve gömülü bir hafızanın koruyucularını geçen saygıdeğer yaşlılarla sundu.
Cecilia, bir “ekşi ve saldırı” ve kendi kendine yapılan bir kadında püskü bir yaratıktı. Otuz yıl önce onu fırlatan roman olan 'dikişler arasındaki zamanın' kahramanı Sira ile “az ve çok” olan Dueñas'ı tanıyor. «Her ikisi de sıkıntının belirsiz bir gelecekle karşı karşıya olduğu genç kadınlar. Bizi iflasın önünde yansıtıyorlar, hayatın darbeleri ve düşüşleri ”diyor. Cecilia'nın gerçek adını asla bilemeyecek olan okuyucu, sevgilileriyle, iki kocasıyla ve İç Savaş, II. Dünya Savaşı, Cezayir Savaşı ve bağımsızlığı sırasında zaferleriyle buluşacak.
Kuzey Fas'taki İspanyol kolonisinin tarihini çözerken, yeni romanını aştı. “Her zaman Oran'da yazacak bir roman olduğunu düşündüm,” diyor bir yazar “sahne genellikle karakterden önce”. “Oran'da Fransızca'dan daha fazla İspanyol vardı, ama hafızası gömüldü,” diye ehliyetler nedeniyle. “Köklerin seni kestiğinde,” diyor bu transterred İspanyollar. Hafızasını kurtarmak için “orada yaşayan ve çalışan İspanyol ailelerin varisleri vardı: Bastos, Anason Galiana'nın Likormerleri, Dondurma Dükkanları veya Turyonlar gibi tütünler.”
Daha akıllı
Deneyim, “başarı baskısını tartmayan” olan Dueñas için bir derece değildir. «İlk romanım gibi hissediyorum. Sığırlar için hiçbir şey vermiyorum ve her satırda cildimi bırakıyorum ”diyor romanlarının on milyondan fazla kopyasını satan, 35 dile dönüşen ve televizyon dizisine yol açan yazar.« Ama ben bu kitaptan önce ve sonra aynı değilim. Altı eski roman, on altı yaş büyük ve daha bilge, daha bilge, “”
Sömürge Oran Belediye Meclisi.
RC
Bu, “İspanya'nın göçmenlerden oluşan bir ülkesi olmanın konuyla ilgili çok az literatürümüz olduğunu” çatışıyor. “Bu parçalanmış, yoksulluk ve sefaletin geçmişini unutma arzusundan kaynaklanıp kaynaklanmadığını bilmiyorum,” diye “yakın tarihimizden kayıp bölümleri kurtarmak” için mutlu.
Teslim edilen okuyucuları, Cecilia'nın karizmatik Sira Quiroga'nın 'Dikişler' ve 'Sira' nın tanıklarını topladığını takdir edecek. Ayrıca, heyecan verici ilk önlemlerinden görüntüleri tercüme etmek için kanca yapan ve ağlayan bir hikayenin hakları için güçlü teklif verecek görsel -işitsel üreticiler.
Roman, Cecilia'nın Cezayir'den geri dönmesi, başka bir 30.000 İspanyol gibi sona eriyor. Franco tarafından Fransız Hükümeti'nin kurallarına karşı gönderilen iki gemide yaklaşık 3.000 kişi kaçtı: Afrika Bakire ve Victoria, Trasmediterranean şirketinin ikiz gemileri. “O zamanlar mutlak bir yenilik olan çamaşırhaneler, süpermarketler, gayrimenkul veya diskolar açtıkları İspanya'ya katıldıkları İspanya'ya geri dönüyorlar.” Dedi.
Romanı, açık bir son ve ikinci bölümde bir kurgunun son aşaması olan Alicante'den Oran'a bakarak sunmak istedi. Akdeniz evini kalabalıklaştıran beş yüz kişiden önce, tarihçi Juan Ramón Roca'nın dört 'pieds-noirs' ile konuşmasından önce yaptı; Oranese işadamlarının torunu Carlos García Ramos; Cumhuriyetçi sürgün hafızasının koruyucusu Eliane Ortega Bernabeu ve 95 yaşında İspanyol Oran'ın kayıp ihtişesini heyecanla hatırlatan eski OAS aktivisti Josep Torroja. Bir toplum, ayda bir milyondan fazla Avrupalı kovan ve yılda 5.500'den fazla cinayetle cehenneme giren Cezayir bağımsızlığıyla ufalandı.
María Dueñas ve 'suç ortağı' 'Pieds-nioirs' ile sunum.
Javier Ocaña
Fransa birçok milliyet verdi ve 'pieds-noirs', kelimenin tam anlamıyla siyah ayaklar, kimin ve nasıl kullanılacağına bağlı olarak aşağılayıcı veya olumlu çağrışımın mezhebi oldu. “Bazıları bunu yoksulluğa referansla söylüyor, ancak terimi ilk Fransız askeri yerleşimcilerini geçiren siyah botlarla ilişkilendiren teoriler var.”
İngiliz Filolojisi Doktoru, yirmi yıl sonra Dueñas'ın öğretimine adanmış, 2009 yılında edebi dünyada 'dikişler arasındaki zaman' ile kasırga olarak girdi. Beklenmedik editoryal fenomen, ağız kulağından 3.500 kopyadan oluşan ilk rulo patladı. Yüz baskıyı aştı ve televizyon uyarlaması başka bir bombalamaydı.
Oran'ın taranması ve romanı tasvir eden zaman.
RC
Etnik ve kültürel pota
«Cezayir Fransızları, öngörülemeyen karışımlardan yapılmış bir piç cinsidir. İspanyollar ve Alsatyalılar, İtalyanlar, Malta, Yahudiler ve Yunanlılar kendilerini bu topraklarda buldular ». 1953'te Albert Camus, Cezayir Fransızca ve Menorquines'in anne hattı tarafından soyundan ayrıldı. Duas ñas, bu varlıkların çoğuna yüzleri, ruhları ve maceraları koyarak etnik, sosyal ve kültürel pota yeniden yaratır.
İlk İspanyol mesleği, İspanya'nın 'La Corte Chica' olarak bilinirken 1509 ve 1708 arasında gerçekleşti. İkincisi 1732 ve 1791 arasında meydana geldi. Cezayir 1830'da Fransız oldu, ancak İspanya'ya yakınlık on binlerce göçmenin yoksulluktan kaçmasına yol açtı. İç Savaştan sonra, sürgün edilen Cumhuriyetçilerle dolu gemilerle diğer dalgalar geldi.
“Oran her zaman işaretli bir İspanyol ruhu olan bir şehir olmuştur,” diye açıklıyor romanını heybetli askeri binaları, mahalleleri ve İspanyol işlerini ve müzik, boğalar, San Juan'ın ateşleri veya gastronomi gibi gelenekleri yansıtır.
Bu İspanyolların çoğu Fransız uyruğunu, dillerini ve rutinlerini ve hatta pil isimlerini benimsedi. Oran Jean Pierre Martínez, Pauline García, Agnès Moreno veya Maurice Rubio ile doluydu. Elitlere mükemmel bir Fransız ile katıldılar. İşletmeleri Roman'ı Büyük Tabade Bastos, ünlü Anís Galiana'nın üreticileri veya Gran Hotel de Martínez'in sahibi olarak gören İspanyol sanayiciler vardı. Ancak resmi olarak Fransız olmasına rağmen, İspanyollar metropolden Gauls ile aynı haklara sahip değildi ve genellikle aşağılayıcı bir şekilde muamele gördüler.
Yorum
Bir Hata Bildir
| Güncellendi 19: 43h.
Güçlendirilmiş kadınlara tecavüze uğradı. Sefil çaresizden iş çözücüsüne. Serbest bırakılmaya maruz kaldı. Bu, María Dueñas'ın (Puertollano, 1964) altıncı romanı olan 'Kendi İçinde Geri Dönüyor' (Gezegen) kahramanı Cecilia. Sadık okuyucular lejyonlarından sevinmek için yazar, Sira de 'dikişler arasındaki zamana' bile bir karakterin maceraları ile kökenlerine geri döner. Atlantik'in her iki tarafında 18 ülkede 500.000 kopya ile editörlerinin yılının lansmanı.
Fransa tarafından asimile edilen unutulmuş 'pieds-noirs' İspanyol, göçmenler ve sürgünlerin gömülü hafızasını kurtarmak için Kuzey Afrika'ya geri döner. Yirminci yüzyılın ilk üçte birinden Cezayir'de yaşayan ve gelişen 130.000 kişiden oluşan bir kolektif ve ruh kırılmış ve boş ellerle geri döndü.
Onlarla birlikte, Hacı İspanya'nın başka bir karanlık bölümü aydınlatılıyor. 1927'de, Cecilia Belmonte – çalınan isim – Cartagena'dan sefil bir hayattan kaçtığında ve kendini kurtarmak için bir vahşet verdikten sonra tek miras olarak gelecek ve korku olmadan kaçar. 1962'de Fransa'da terörün hüküm sürdüğü ve Cecilia'nın bir pembe üretici olarak geliştiği yeni bağımsız bir Cezayir terk ettiğinde sona erer.
María Dueñas.
Javier Ocaña.
Sadece otuz yıllık sahibinin bu yayında, trajik sömürge patlaması ve Fransız Cezayir'in düşüşüne ve düştüğünü gördüğümüz bir Dickensian karakterinin destanını anlatıyor. Valencian, İspanyol, Fransızca ve Arapça'nın bir karışımı olan üç boğa ve 'turuncu' olan on beşinci yüzyıldan beri İspanyol varlığıyla Oran'ın “İspanyol ruhu” na.
“Alicante veya Cartagena'dan Oran'a gitmesi Madrid'e daha az gittiğinde Cezayir'de yeni bir hayat arayan birçok İspanyol vardı.” Romanı Alicante'de, dördünün “suç ortağı” ile çevrili, bugün Oran'da çocukluklarını ve gömülü bir hafızanın koruyucularını geçen saygıdeğer yaşlılarla sundu.
Cecilia, bir “ekşi ve saldırı” ve kendi kendine yapılan bir kadında püskü bir yaratıktı. Otuz yıl önce onu fırlatan roman olan 'dikişler arasındaki zamanın' kahramanı Sira ile “az ve çok” olan Dueñas'ı tanıyor. «Her ikisi de sıkıntının belirsiz bir gelecekle karşı karşıya olduğu genç kadınlar. Bizi iflasın önünde yansıtıyorlar, hayatın darbeleri ve düşüşleri ”diyor. Cecilia'nın gerçek adını asla bilemeyecek olan okuyucu, sevgilileriyle, iki kocasıyla ve İç Savaş, II. Dünya Savaşı, Cezayir Savaşı ve bağımsızlığı sırasında zaferleriyle buluşacak.
Kuzey Fas'taki İspanyol kolonisinin tarihini çözerken, yeni romanını aştı. “Her zaman Oran'da yazacak bir roman olduğunu düşündüm,” diyor bir yazar “sahne genellikle karakterden önce”. “Oran'da Fransızca'dan daha fazla İspanyol vardı, ama hafızası gömüldü,” diye ehliyetler nedeniyle. “Köklerin seni kestiğinde,” diyor bu transterred İspanyollar. Hafızasını kurtarmak için “orada yaşayan ve çalışan İspanyol ailelerin varisleri vardı: Bastos, Anason Galiana'nın Likormerleri, Dondurma Dükkanları veya Turyonlar gibi tütünler.”
Daha akıllı
Deneyim, “başarı baskısını tartmayan” olan Dueñas için bir derece değildir. «İlk romanım gibi hissediyorum. Sığırlar için hiçbir şey vermiyorum ve her satırda cildimi bırakıyorum ”diyor romanlarının on milyondan fazla kopyasını satan, 35 dile dönüşen ve televizyon dizisine yol açan yazar.« Ama ben bu kitaptan önce ve sonra aynı değilim. Altı eski roman, on altı yaş büyük ve daha bilge, daha bilge, “”
Sömürge Oran Belediye Meclisi.
RC
Bu, “İspanya'nın göçmenlerden oluşan bir ülkesi olmanın konuyla ilgili çok az literatürümüz olduğunu” çatışıyor. “Bu parçalanmış, yoksulluk ve sefaletin geçmişini unutma arzusundan kaynaklanıp kaynaklanmadığını bilmiyorum,” diye “yakın tarihimizden kayıp bölümleri kurtarmak” için mutlu.
Teslim edilen okuyucuları, Cecilia'nın karizmatik Sira Quiroga'nın 'Dikişler' ve 'Sira' nın tanıklarını topladığını takdir edecek. Ayrıca, heyecan verici ilk önlemlerinden görüntüleri tercüme etmek için kanca yapan ve ağlayan bir hikayenin hakları için güçlü teklif verecek görsel -işitsel üreticiler.
Roman, Cecilia'nın Cezayir'den geri dönmesi, başka bir 30.000 İspanyol gibi sona eriyor. Franco tarafından Fransız Hükümeti'nin kurallarına karşı gönderilen iki gemide yaklaşık 3.000 kişi kaçtı: Afrika Bakire ve Victoria, Trasmediterranean şirketinin ikiz gemileri. “O zamanlar mutlak bir yenilik olan çamaşırhaneler, süpermarketler, gayrimenkul veya diskolar açtıkları İspanya'ya katıldıkları İspanya'ya geri dönüyorlar.” Dedi.
Romanı, açık bir son ve ikinci bölümde bir kurgunun son aşaması olan Alicante'den Oran'a bakarak sunmak istedi. Akdeniz evini kalabalıklaştıran beş yüz kişiden önce, tarihçi Juan Ramón Roca'nın dört 'pieds-noirs' ile konuşmasından önce yaptı; Oranese işadamlarının torunu Carlos García Ramos; Cumhuriyetçi sürgün hafızasının koruyucusu Eliane Ortega Bernabeu ve 95 yaşında İspanyol Oran'ın kayıp ihtişesini heyecanla hatırlatan eski OAS aktivisti Josep Torroja. Bir toplum, ayda bir milyondan fazla Avrupalı kovan ve yılda 5.500'den fazla cinayetle cehenneme giren Cezayir bağımsızlığıyla ufalandı.
María Dueñas ve 'suç ortağı' 'Pieds-nioirs' ile sunum.
Javier Ocaña
Fransa birçok milliyet verdi ve 'pieds-noirs', kelimenin tam anlamıyla siyah ayaklar, kimin ve nasıl kullanılacağına bağlı olarak aşağılayıcı veya olumlu çağrışımın mezhebi oldu. “Bazıları bunu yoksulluğa referansla söylüyor, ancak terimi ilk Fransız askeri yerleşimcilerini geçiren siyah botlarla ilişkilendiren teoriler var.”
İngiliz Filolojisi Doktoru, yirmi yıl sonra Dueñas'ın öğretimine adanmış, 2009 yılında edebi dünyada 'dikişler arasındaki zaman' ile kasırga olarak girdi. Beklenmedik editoryal fenomen, ağız kulağından 3.500 kopyadan oluşan ilk rulo patladı. Yüz baskıyı aştı ve televizyon uyarlaması başka bir bombalamaydı.
Oran'ın taranması ve romanı tasvir eden zaman.
RC
Etnik ve kültürel pota
«Cezayir Fransızları, öngörülemeyen karışımlardan yapılmış bir piç cinsidir. İspanyollar ve Alsatyalılar, İtalyanlar, Malta, Yahudiler ve Yunanlılar kendilerini bu topraklarda buldular ». 1953'te Albert Camus, Cezayir Fransızca ve Menorquines'in anne hattı tarafından soyundan ayrıldı. Duas ñas, bu varlıkların çoğuna yüzleri, ruhları ve maceraları koyarak etnik, sosyal ve kültürel pota yeniden yaratır.
İlk İspanyol mesleği, İspanya'nın 'La Corte Chica' olarak bilinirken 1509 ve 1708 arasında gerçekleşti. İkincisi 1732 ve 1791 arasında meydana geldi. Cezayir 1830'da Fransız oldu, ancak İspanya'ya yakınlık on binlerce göçmenin yoksulluktan kaçmasına yol açtı. İç Savaştan sonra, sürgün edilen Cumhuriyetçilerle dolu gemilerle diğer dalgalar geldi.
“Oran her zaman işaretli bir İspanyol ruhu olan bir şehir olmuştur,” diye açıklıyor romanını heybetli askeri binaları, mahalleleri ve İspanyol işlerini ve müzik, boğalar, San Juan'ın ateşleri veya gastronomi gibi gelenekleri yansıtır.
Bu İspanyolların çoğu Fransız uyruğunu, dillerini ve rutinlerini ve hatta pil isimlerini benimsedi. Oran Jean Pierre Martínez, Pauline García, Agnès Moreno veya Maurice Rubio ile doluydu. Elitlere mükemmel bir Fransız ile katıldılar. İşletmeleri Roman'ı Büyük Tabade Bastos, ünlü Anís Galiana'nın üreticileri veya Gran Hotel de Martínez'in sahibi olarak gören İspanyol sanayiciler vardı. Ancak resmi olarak Fransız olmasına rağmen, İspanyollar metropolden Gauls ile aynı haklara sahip değildi ve genellikle aşağılayıcı bir şekilde muamele gördüler.
Yorum
Bir Hata Bildir