“Hayatım bu kitabın güzelliğini hak etmiyor.” Yazar Luis Mateo Díez'in Venezüellalı Lisbeth Salas'ın fotoğrafları ve 2023 Cervantes Ödülü'nden metinlerin yer aldığı “görsel bir şiir” olan 'Günler ve Şeyler' kitabının sunumunda işte bu kadar güçlü ve samimiydi. ışık, 23 Nisan'da Alcalá de Henares Oditoryumu'nda gerçekleştirilen bu ödülün takdimi ile tam olarak aynı zamana denk geliyor.
«Lisbeth, dışarının görüntüsüyle, canlandırdığı her kişinin içini derinlemesine araştırabilen bir portre şairidir. Aynı şey, Luis Mateo Díez'i kendi tavan arasına götürüp onu grafik şiire dönüştürmeyi başardığı kitapta da oluyor,” dedi Cervantes Enstitüsü Kültür müdür yardımcısı Ernesto Pérez Zúñiga, bu kitabın sunumunda Leon'lu yazarın çocukluğundan – Díez'in sağladığı görüntülerle – Villablino'nun anlatıcısının doğru ve benzersiz kaleminin eşlik ettiği nesnelerin ve anların fotoğrafları aracılığıyla güncel günlük yaşamına kadar uzanan yaşamını kapsayan çalışma.
Gazeteci Jesús Marchamalo'nun, anekdotlar arasında kaybolduğunda diyaloğu tekrar rayına oturtmaya çalışmak için vicdanın sesi olarak törenlerin şefi olarak hareket ettiği, ikili arasındaki harika sohbette Díez ve Salas, geliştirdikleri suç ortaklığını gösterdiler. şu anda basılan bu kitabın oluşturulması sırasında.
“Beni kendimden daha az ilgilendiren hiçbir şeyin olmadığını zaten söylemiştim. Ve her şeyin kişisel dünyayla bağlantılı olması bende belli bir endişe yarattı. Ama benim için onun arama arzusuyla evime girmesi muhteşem bir onur,” dedi 'Günler ve Şeyler'in Luis Mateo'ya ait bir kitap olmadığını alçakgönüllülükle kabul eden Cervantes Ödülü sahibi, “bu bir kitap. Lisbeth, Luis Mateo hakkında». “Bu harika bir çalışma çünkü bana değil, yaratıcılığa adanmış” dedi.
Kitap
Yazar, fotoğrafçının kendisine kendisini “ilk günden beri açık bir kitap gibi” gösterdiği için teşekkür etmeden önce “Lisbeth eve şevkle ve arayış ruhuyla ama lirik bir içgüdüyle geldi” diye detaylandırdı. Konuşmada, “çok konuştuğumuz” o uzun günlerin bazı hobilerinin tanınması da eksik değildi – yazarın evindeki 'buluşmaları' sabah 9'dan önce başlıyordu. «Geldim, ellerimi yıkadım ve bana bir bardak su verdi. Sanki rutinimizin bir parçasıydı,” dedi Venezüellalı sanatçı, kamerasıyla Leonese'nin özünü nasıl yakaladığını açıklamaya çalışırken: “Mateo'nun kişiliğine girdim. Beni ilgilendiren şey buydu. Yazar Matthew'dan daha fazlası. Aslında Leonese'nin evine şaşırdığını çünkü her yerde kitap beklediğini itiraf etti. Ve yok. Bulunan şey filmlerdi. “Her yerdeydiler… Sanırım banyo dışında” dedi gülerek.
Başlığa gelince, Venezüellalı oyuncu “buna ulaşana kadar elimizde çok şey vardı” dedi. Kapak konusuna gelince, hem eserinin hem de diyaloglarının karakteristik mizah anlayışını sunumda bir kez daha sergileyen yazar, kapağa sinen yeşil renge “aşık” olduğunu itiraf etti. Marchamalo şakayı açıklığa kavuşturuncaya kadar muzip bir şekilde “Bunu sevdim” diye itiraf etti: “Bu, Luis Mateo'nun genellikle yaz aylarında giydiği keten gömleklerden birinin fotoğrafı.”
Cervantes Enstitüsü Kültür müdür yardımcısı Ernesto Pérez Zúñiga, “Bu yaşta ve yakın zamanda aldığı Cervantes Ödülü ile bu kitaptan daha rahat şeyler yapabilirdi… Ama bu böyle” diye vurguladı. Bu fikir Kitaplar, Çizgi Romanlar ve Okuma'nın genel müdürü María José Gálvez tarafından da desteklendi ve her iki kahramana da bu çalışmada “çok cömert” davrandıkları için teşekkür etti.
«Lisbeth, dışarının görüntüsüyle, canlandırdığı her kişinin içini derinlemesine araştırabilen bir portre şairidir. Aynı şey, Luis Mateo Díez'i kendi tavan arasına götürüp onu grafik şiire dönüştürmeyi başardığı kitapta da oluyor,” dedi Cervantes Enstitüsü Kültür müdür yardımcısı Ernesto Pérez Zúñiga, bu kitabın sunumunda Leon'lu yazarın çocukluğundan – Díez'in sağladığı görüntülerle – Villablino'nun anlatıcısının doğru ve benzersiz kaleminin eşlik ettiği nesnelerin ve anların fotoğrafları aracılığıyla güncel günlük yaşamına kadar uzanan yaşamını kapsayan çalışma.
Gazeteci Jesús Marchamalo'nun, anekdotlar arasında kaybolduğunda diyaloğu tekrar rayına oturtmaya çalışmak için vicdanın sesi olarak törenlerin şefi olarak hareket ettiği, ikili arasındaki harika sohbette Díez ve Salas, geliştirdikleri suç ortaklığını gösterdiler. şu anda basılan bu kitabın oluşturulması sırasında.
“Beni kendimden daha az ilgilendiren hiçbir şeyin olmadığını zaten söylemiştim. Ve her şeyin kişisel dünyayla bağlantılı olması bende belli bir endişe yarattı. Ama benim için onun arama arzusuyla evime girmesi muhteşem bir onur,” dedi 'Günler ve Şeyler'in Luis Mateo'ya ait bir kitap olmadığını alçakgönüllülükle kabul eden Cervantes Ödülü sahibi, “bu bir kitap. Lisbeth, Luis Mateo hakkında». “Bu harika bir çalışma çünkü bana değil, yaratıcılığa adanmış” dedi.
Kitap
Yazar, fotoğrafçının kendisine kendisini “ilk günden beri açık bir kitap gibi” gösterdiği için teşekkür etmeden önce “Lisbeth eve şevkle ve arayış ruhuyla ama lirik bir içgüdüyle geldi” diye detaylandırdı. Konuşmada, “çok konuştuğumuz” o uzun günlerin bazı hobilerinin tanınması da eksik değildi – yazarın evindeki 'buluşmaları' sabah 9'dan önce başlıyordu. «Geldim, ellerimi yıkadım ve bana bir bardak su verdi. Sanki rutinimizin bir parçasıydı,” dedi Venezüellalı sanatçı, kamerasıyla Leonese'nin özünü nasıl yakaladığını açıklamaya çalışırken: “Mateo'nun kişiliğine girdim. Beni ilgilendiren şey buydu. Yazar Matthew'dan daha fazlası. Aslında Leonese'nin evine şaşırdığını çünkü her yerde kitap beklediğini itiraf etti. Ve yok. Bulunan şey filmlerdi. “Her yerdeydiler… Sanırım banyo dışında” dedi gülerek.
Başlığa gelince, Venezüellalı oyuncu “buna ulaşana kadar elimizde çok şey vardı” dedi. Kapak konusuna gelince, hem eserinin hem de diyaloglarının karakteristik mizah anlayışını sunumda bir kez daha sergileyen yazar, kapağa sinen yeşil renge “aşık” olduğunu itiraf etti. Marchamalo şakayı açıklığa kavuşturuncaya kadar muzip bir şekilde “Bunu sevdim” diye itiraf etti: “Bu, Luis Mateo'nun genellikle yaz aylarında giydiği keten gömleklerden birinin fotoğrafı.”
Cervantes Enstitüsü Kültür müdür yardımcısı Ernesto Pérez Zúñiga, “Bu yaşta ve yakın zamanda aldığı Cervantes Ödülü ile bu kitaptan daha rahat şeyler yapabilirdi… Ama bu böyle” diye vurguladı. Bu fikir Kitaplar, Çizgi Romanlar ve Okuma'nın genel müdürü María José Gálvez tarafından da desteklendi ve her iki kahramana da bu çalışmada “çok cömert” davrandıkları için teşekkür etti.