Madrid. Endülüs’ün kuzeyindeki Cordoba eyaletindeki Pozoblanco’da bir restoran işleten Francisco Luna, “Yıllar önce su kısıtlamaları vardı,” diyor yerel radyo istasyonuna. “Ama içme suyuna sahip olmamak ilk kez oluyor.” 50 kilometre batıda Sierra Boyera rezervuarı var ve Pozoblanco içme suyunu genellikle buradan alıyor. Normalde yılın bu zamanında 28 milyon metreküple yüzde 73 dolu. Geçen yıl sekiz milyon metreküptü. Şimdi sıfır. Rezervuar birkaç haftadır boştu. Pozoblanco’da ve çevredeki diğer 42 köyde halk şu anda içme sularını tankerlerden sağlıyor. 72.000 kişi etkilendi.
İspanya su söz konusu olduğunda üzülmeye alışkındır. Her birkaç yılda bir, ülke büyük bir sıcaklık ve kuraklık altında inliyor. Ancak boş bir rezervuar bir felaket sinyalidir. İspanya’nın ulusal meteoroloji servisi geçen aya ait verileri yayınladı: Nisan 2023, İspanya’da 1961’den bu yana kaydedilen en sıcak Nisan ayıydı. Zirve 27 Nisan’da Córdoba’da kaydedildi: 38,8 derece. Bunlar ağustos sıcaklıkları. Ve sıradan bir Nisan ayının dörtte birinden daha az yağmur yağdı. Galiçya ve doğu Kanarya Adaları gibi birkaç istisna dışında, Şubat ayından bu yana İspanya genelinde neredeyse hiç yağmur yağmadı.
Tarım da zor durumda
Copernicus İklim Değişikliği Servisi direktörü Carlo Buontempo, “El País” gazetesine verdiği bir röportajda “Keşke kuru bir bahar olsaydı” diyor. “Sorun şu ki, bunu çok az yağmur ve yüksek sıcaklıklar ile takip eden bir yıl.” Genelde olduğu gibi, kuraklık özellikle güneyi vuruyor. Batıdan doğuya bir çizgi çizmek için neredeyse bir cetvel kullanabilirsiniz: kuzeyde rezervuarlar oldukça dolu, güneyde ise dolu değiller. İspanya’nın en büyük rezervuarı, İspanya’nın batısındaki güney Extremadura’da bulunan La Serena rezervuarı yüzde 17 doluyken, aynı bölgenin kuzeyindeki ikinci büyük rezervuarı olan Alcántara yüzde 77 dolu. Madrid şimdiye kadarki en kötü kuraklıktan kurtuldu, Barselona – biraz daha kuzeyde ama Akdeniz’de olmasına rağmen – öyle değil.
:format(webp)/cloudfront-eu-central-1.images.arcpublishing.com/madsack/4HZTVGJ6Z5HSJPUVHSHGHG6SDI.jpeg)
İnsanlar güneşli bir yaz gününde kuzey İspanya’daki kuraklıktan etkilenen Yesa rezervuarının kıyısında yürüyor.
© Kaynak: Alvaro Barrientos/AP/dpa
Kuraklığın sonuçlarına ilk katlanan tarımdır. Farklı kaynaklara göre, İspanya’daki suyun üçte ikisi ila beşte dördüne ihtiyacı var. Tam da yağmura güvenilemeyeceği için, ülkedeki tarım arazilerinin yaklaşık dörtte biri yapay olarak sulanıyor. Kuraklıktan ilk etkilenenler, ağırlıklı olarak tahıl ve zeytin yetiştirilen, sulanmayan alanlar oluyor. Yerel “Diario de Mallorca” gazetesi, Akdeniz adasındaki tahılın bu yılki güneş altında normalden bir ay önce olgunlaştığını ve bu nedenle önemli ölçüde daha az ürün verdiğini bildirdi. Geçen yıl İspanya’daki tahıl hasadı 20 milyon tondan 18 milyon tona düştü. Bu yılın ne getireceği henüz belirsiz. Zeytin hasadı söz konusu olduğunda, BBVA Research Endülüs’ün (İspanya’nın zeytinlerinin dörtte üçünün yetiştirildiği yer) bu yıl geçen yılın hasadının yalnızca yarısını almasını bekliyor.
Kuraklık sonbahardan sonra da devam ederse – ki bu mümkün ama muhtemel değil – arazilerini sulayan çiftçiler de kısıtlamaları hesaba katmak zorunda kalacak. Neredeyse tüm İspanyol çileği ve yaban mersininin yetiştirildiği Doñana Ulusal Parkı çevresinde, tarım şimdiden susuzluktan muzdarip.
İlk hanelerde su kesilir
Kuraklık dramının son aşaması, şu anda Sierra Boyera rezervuarı çevresindeki köylerde olduğu gibi, hanelerdeki suyun da kesilmesi olacaktır. O zaman, İspanyolların kendileri gibi şimdiye kadar sadece suyu dikkatli kullanmaları istenen turistleri de vuracaktı. Endülüs Turizm Bakanı Arturo Bernal, birkaç hafta önce Costa del Sol’a şu sözü verdi: “Su temini yaz sezonunda güvence altına alınacak.” İspanya Çevre Bakanı Teresa Ribera da önümüzdeki aylarda su borularının geniş alanlarının kuru kalması gibi bir tehlike görmüyor.
:format(webp)/cloudfront-eu-central-1.images.arcpublishing.com/madsack/SWE37LZ52BDJXJUHQAQZLBGQHQ.jpeg)
İspanya’nın güneybatısındaki Doñana Tabiat Parkı’ndaki kuru bir sulak alanda bir su seviyesi göstergesi duruyor.
© Kaynak: Bernat Armangue/AP/dpa
İspanya’nın tarımına, endüstrisine, turizmine ve evlerine su sağlamanın zorluğu uzun vadelidir. Geçtiğimiz on yıllardaki eğilim açık: artan sıcaklık, daha az yağmur. Ülke boş durmuyor. Köylerde ve kasabalarda su tüketimi birkaç yıldır yavaş yavaş azalmaktadır. Ancak deniz suyunun tuzdan arındırılması yaygınlaştırılmadan, arıtılmış servis suyunun kullanımı artırılmadan ve tarım arazilerinin sulanmasında verimlilik artırılmadan, İspanya giderek daha fazla korkacaktır.
İspanya su söz konusu olduğunda üzülmeye alışkındır. Her birkaç yılda bir, ülke büyük bir sıcaklık ve kuraklık altında inliyor. Ancak boş bir rezervuar bir felaket sinyalidir. İspanya’nın ulusal meteoroloji servisi geçen aya ait verileri yayınladı: Nisan 2023, İspanya’da 1961’den bu yana kaydedilen en sıcak Nisan ayıydı. Zirve 27 Nisan’da Córdoba’da kaydedildi: 38,8 derece. Bunlar ağustos sıcaklıkları. Ve sıradan bir Nisan ayının dörtte birinden daha az yağmur yağdı. Galiçya ve doğu Kanarya Adaları gibi birkaç istisna dışında, Şubat ayından bu yana İspanya genelinde neredeyse hiç yağmur yağmadı.
Tarım da zor durumda
Copernicus İklim Değişikliği Servisi direktörü Carlo Buontempo, “El País” gazetesine verdiği bir röportajda “Keşke kuru bir bahar olsaydı” diyor. “Sorun şu ki, bunu çok az yağmur ve yüksek sıcaklıklar ile takip eden bir yıl.” Genelde olduğu gibi, kuraklık özellikle güneyi vuruyor. Batıdan doğuya bir çizgi çizmek için neredeyse bir cetvel kullanabilirsiniz: kuzeyde rezervuarlar oldukça dolu, güneyde ise dolu değiller. İspanya’nın en büyük rezervuarı, İspanya’nın batısındaki güney Extremadura’da bulunan La Serena rezervuarı yüzde 17 doluyken, aynı bölgenin kuzeyindeki ikinci büyük rezervuarı olan Alcántara yüzde 77 dolu. Madrid şimdiye kadarki en kötü kuraklıktan kurtuldu, Barselona – biraz daha kuzeyde ama Akdeniz’de olmasına rağmen – öyle değil.
İnsanlar güneşli bir yaz gününde kuzey İspanya’daki kuraklıktan etkilenen Yesa rezervuarının kıyısında yürüyor.
© Kaynak: Alvaro Barrientos/AP/dpa
Kuraklığın sonuçlarına ilk katlanan tarımdır. Farklı kaynaklara göre, İspanya’daki suyun üçte ikisi ila beşte dördüne ihtiyacı var. Tam da yağmura güvenilemeyeceği için, ülkedeki tarım arazilerinin yaklaşık dörtte biri yapay olarak sulanıyor. Kuraklıktan ilk etkilenenler, ağırlıklı olarak tahıl ve zeytin yetiştirilen, sulanmayan alanlar oluyor. Yerel “Diario de Mallorca” gazetesi, Akdeniz adasındaki tahılın bu yılki güneş altında normalden bir ay önce olgunlaştığını ve bu nedenle önemli ölçüde daha az ürün verdiğini bildirdi. Geçen yıl İspanya’daki tahıl hasadı 20 milyon tondan 18 milyon tona düştü. Bu yılın ne getireceği henüz belirsiz. Zeytin hasadı söz konusu olduğunda, BBVA Research Endülüs’ün (İspanya’nın zeytinlerinin dörtte üçünün yetiştirildiği yer) bu yıl geçen yılın hasadının yalnızca yarısını almasını bekliyor.
Kuraklık sonbahardan sonra da devam ederse – ki bu mümkün ama muhtemel değil – arazilerini sulayan çiftçiler de kısıtlamaları hesaba katmak zorunda kalacak. Neredeyse tüm İspanyol çileği ve yaban mersininin yetiştirildiği Doñana Ulusal Parkı çevresinde, tarım şimdiden susuzluktan muzdarip.
İlk hanelerde su kesilir
Kuraklık dramının son aşaması, şu anda Sierra Boyera rezervuarı çevresindeki köylerde olduğu gibi, hanelerdeki suyun da kesilmesi olacaktır. O zaman, İspanyolların kendileri gibi şimdiye kadar sadece suyu dikkatli kullanmaları istenen turistleri de vuracaktı. Endülüs Turizm Bakanı Arturo Bernal, birkaç hafta önce Costa del Sol’a şu sözü verdi: “Su temini yaz sezonunda güvence altına alınacak.” İspanya Çevre Bakanı Teresa Ribera da önümüzdeki aylarda su borularının geniş alanlarının kuru kalması gibi bir tehlike görmüyor.
İspanya’nın güneybatısındaki Doñana Tabiat Parkı’ndaki kuru bir sulak alanda bir su seviyesi göstergesi duruyor.
© Kaynak: Bernat Armangue/AP/dpa
İspanya’nın tarımına, endüstrisine, turizmine ve evlerine su sağlamanın zorluğu uzun vadelidir. Geçtiğimiz on yıllardaki eğilim açık: artan sıcaklık, daha az yağmur. Ülke boş durmuyor. Köylerde ve kasabalarda su tüketimi birkaç yıldır yavaş yavaş azalmaktadır. Ancak deniz suyunun tuzdan arındırılması yaygınlaştırılmadan, arıtılmış servis suyunun kullanımı artırılmadan ve tarım arazilerinin sulanmasında verimlilik artırılmadan, İspanya giderek daha fazla korkacaktır.