María del Carmen Martínez-Villaseñor Barrasa beş yıl önce her şeyi bırakıp kendi cennetine taşınmaya karar verdi; burası Tenerife’nin Puerto de la Cruz kasabasında bulunuyordu. Bu transferde ona “çocukları” eşlik ediyordu: safkan bir ördek olan Nícol; Konuşkan genç Daisy; Duyarlı aslan Rodolfo ve huysuz yaşlı Doña Rogelia. Onu yıldızlığa taşıyan dört ‘genç’. Mari Carmen uzun süredir oyunculuğu sürekli olarak bırakmış olsa da, onlardan hiç ayrılmadı. Bu Perşembe, dördü öksüz kaldı. ‘Annesi’, evinde merdivenlerden düştüğü anlaşılan bir düşüşten sonra 80 yaşında öldü.
Cuenca’da (Horcajo de Santiago, 1943) doğdu, kendisi tiyatro ve yorumlama dünyasının onu cezbettiğini ve onu yakalayanın vantrilok olduğunu söyledi. 14 yaşındayken, kendisini profesyonel olarak adamak istediği şeyin kuklalar dünyası olduğunu anlamıştı. Madrid’e taşındı ve burada iç savaştan sonra Madrid’de kuklalar dünyasını kurtaran José Luis Moreno’nun babası ‘Talio’ Natalio Rodríguez ile tanıştı. Henüz yirmi yaşında olan Talio ve Mari Carmen, İspanya’nın her yerini gezdiler. Öğretmen ilk iki bebeğini yaptı: Daisy ve Nícol. Rodriguez’in bir öğrencisi olan Manuel Meroño, Rodolfo ve Doña Rogelia’nın mimarıydı.
Rakamları Televisión Española’nın sorumlularının dikkatini çekti ve onu 1967’de zamanında ‘Cumartesi Gecesi’ne katılmaya davet etti. 1971’de Mariano Ozores tarafından), televizyona odaklandı. Luis del Olmo ile ‘Las seven fourt musical’de (1973), Valerio Lazarov ile ‘¡Señoras y señores!’da çalıştı. (1974-1975) ve José Luis Uríbarri’nin yönettiği ‘Aplauso’ (1970-1980) filmlerinde.
Yukarıdaki görselde Mari Carmen, en tanınmış karakterlerinden biri olan ördek Nícol ile birlikte; aşağıda, muhtemelen sahne ‘çocuklarının’ en ünlüsü olan Doña Rogelia ile vantrilok; ve son olarak, sanatçı son halk görünümlerinden birinde.
TVE, RC ve EP
Mari Carmen’in kendisini yükselten ortamda da sorunları vardı. Bir süre ‘Galas del sábado’da Rodolfo’yu dolaptan çıkardığı için televizyonda çalışmayı bıraktı. Askısı ve her şeyiyle. «Şefkat uyandırır ve asla bayağılıkta sınır tanımaz. Bunlar farklı zamanlardı ve onun yüzünden İspanya’yı terk etmek zorunda kaldım, “diye itiraf etti El Correo ile altı yıl önce yaptığı bir röportajda, birkaç medya kuruluşu onu ölüme terk ettiğinde. Hedefi, en hassas ve iyi huylu kediyle zafer kazandığı Venezuela ve Meksika idi.
“İyi tat asla kaybolmamalı. Benim çocuklarım kimseyi kaçırmadan kahkaha ararlar” diyen vantrilok, oyuncak bebeklerinin “bağımsız” olduğunu garanti ederek istediklerini söyledi. “Karakter elime geçtiğinde kendimi ortaya koyuyorum ve senaryoyu zaten onun teninde düzeltiyorum” diye itiraf etti. İlk eseri olan Nícol, sesinin karmaşıklığından dolayı en zor olanıydı; ve en “tehlikeli” olan Doña Rogelia. «Macario’yu çok seviyor. Bazen beni Moreno’yla (sanatçının bir arkadaşı) gitmekle tehdit ediyor”, dedi mizahtan yoksun olmadan.
Kral ve Julio Iglesias
Geçen yüzyılın seksenlerinde ve doksanlarında, Mari Carmen sürekli olarak devlet televizyonundaki varyete programlarında ve özel yeni doğanlarda görünmeye devam etti. ‘Cumartesi gecesi’ne katıldı, ‘Ama bu nedir?’ ve Telecinco’daki ikinci program olan “Humor cinco estrellas”. 1992 ve 1993 yılları arasında Juan Manuel Parada’nın katılımıyla ‘Ay vida mía’yı sundu ve daha sonra onu ‘Cinema de barrio’nun konuğu olarak birçok kez aradı.
Yeni yüzyılın gelmesiyle birlikte, tiyatrolarda oyunculuğu bırakmasa da zamanla televizyon görünümleri ara verdi. «64 yıldır bir yıl bile izin almadan çalışıyorum. Ve durmuyorum”, diye güvence verdi Nisan ayında Telecinco’nun ‘Deluxe’ programında. Hayatının “en güzel anları” hakkında iki kitap yazıyordu. O da bir itirafta bulundu. Sadece iki kişi çocuklarına dokunabildi: Kral Juan Carlos ve Julio Iglesias. Özel hayatına gelince, hakkında Kanarya Adaları’na olan düşkünlüğü dışında çok az bilgi biliniyordu. 1980 yılında, bir yıl sonra bir oğlu olduğu Manuel Almazor ile evlendi.
Cuenca’da (Horcajo de Santiago, 1943) doğdu, kendisi tiyatro ve yorumlama dünyasının onu cezbettiğini ve onu yakalayanın vantrilok olduğunu söyledi. 14 yaşındayken, kendisini profesyonel olarak adamak istediği şeyin kuklalar dünyası olduğunu anlamıştı. Madrid’e taşındı ve burada iç savaştan sonra Madrid’de kuklalar dünyasını kurtaran José Luis Moreno’nun babası ‘Talio’ Natalio Rodríguez ile tanıştı. Henüz yirmi yaşında olan Talio ve Mari Carmen, İspanya’nın her yerini gezdiler. Öğretmen ilk iki bebeğini yaptı: Daisy ve Nícol. Rodriguez’in bir öğrencisi olan Manuel Meroño, Rodolfo ve Doña Rogelia’nın mimarıydı.
Rakamları Televisión Española’nın sorumlularının dikkatini çekti ve onu 1967’de zamanında ‘Cumartesi Gecesi’ne katılmaya davet etti. 1971’de Mariano Ozores tarafından), televizyona odaklandı. Luis del Olmo ile ‘Las seven fourt musical’de (1973), Valerio Lazarov ile ‘¡Señoras y señores!’da çalıştı. (1974-1975) ve José Luis Uríbarri’nin yönettiği ‘Aplauso’ (1970-1980) filmlerinde.
Yukarıdaki görselde Mari Carmen, en tanınmış karakterlerinden biri olan ördek Nícol ile birlikte; aşağıda, muhtemelen sahne ‘çocuklarının’ en ünlüsü olan Doña Rogelia ile vantrilok; ve son olarak, sanatçı son halk görünümlerinden birinde.
TVE, RC ve EP
Mari Carmen’in kendisini yükselten ortamda da sorunları vardı. Bir süre ‘Galas del sábado’da Rodolfo’yu dolaptan çıkardığı için televizyonda çalışmayı bıraktı. Askısı ve her şeyiyle. «Şefkat uyandırır ve asla bayağılıkta sınır tanımaz. Bunlar farklı zamanlardı ve onun yüzünden İspanya’yı terk etmek zorunda kaldım, “diye itiraf etti El Correo ile altı yıl önce yaptığı bir röportajda, birkaç medya kuruluşu onu ölüme terk ettiğinde. Hedefi, en hassas ve iyi huylu kediyle zafer kazandığı Venezuela ve Meksika idi.
“İyi tat asla kaybolmamalı. Benim çocuklarım kimseyi kaçırmadan kahkaha ararlar” diyen vantrilok, oyuncak bebeklerinin “bağımsız” olduğunu garanti ederek istediklerini söyledi. “Karakter elime geçtiğinde kendimi ortaya koyuyorum ve senaryoyu zaten onun teninde düzeltiyorum” diye itiraf etti. İlk eseri olan Nícol, sesinin karmaşıklığından dolayı en zor olanıydı; ve en “tehlikeli” olan Doña Rogelia. «Macario’yu çok seviyor. Bazen beni Moreno’yla (sanatçının bir arkadaşı) gitmekle tehdit ediyor”, dedi mizahtan yoksun olmadan.
Kral ve Julio Iglesias
Geçen yüzyılın seksenlerinde ve doksanlarında, Mari Carmen sürekli olarak devlet televizyonundaki varyete programlarında ve özel yeni doğanlarda görünmeye devam etti. ‘Cumartesi gecesi’ne katıldı, ‘Ama bu nedir?’ ve Telecinco’daki ikinci program olan “Humor cinco estrellas”. 1992 ve 1993 yılları arasında Juan Manuel Parada’nın katılımıyla ‘Ay vida mía’yı sundu ve daha sonra onu ‘Cinema de barrio’nun konuğu olarak birçok kez aradı.
Yeni yüzyılın gelmesiyle birlikte, tiyatrolarda oyunculuğu bırakmasa da zamanla televizyon görünümleri ara verdi. «64 yıldır bir yıl bile izin almadan çalışıyorum. Ve durmuyorum”, diye güvence verdi Nisan ayında Telecinco’nun ‘Deluxe’ programında. Hayatının “en güzel anları” hakkında iki kitap yazıyordu. O da bir itirafta bulundu. Sadece iki kişi çocuklarına dokunabildi: Kral Juan Carlos ve Julio Iglesias. Özel hayatına gelince, hakkında Kanarya Adaları’na olan düşkünlüğü dışında çok az bilgi biliniyordu. 1980 yılında, bir yıl sonra bir oğlu olduğu Manuel Almazor ile evlendi.