Ayın insanlara olan çekiciliği kesintisizdir. Gökkubbede çok yakın görünen ama gerçekte çok uzak olan, parlak bir şekilde parlayan gök cismi için her zaman bu büyülenme olmuştur. Son insanın aya ayak basmasının üzerinden 50 yıldan fazla zaman geçti. Şimdi ay için bir yarış yeniden başladı – ve sadece Nasa ve Esa gibi devlet uzay ajansları dahil değil. Özel bir uzay şirketi “Hakuto-R” ile ilk kez aya iniş girişiminde bulundu. Japon ay sondasının nerede olduğu Çarşamba sabahı hala belirsizdi.
Ancak uzay yolculuğunun tek amacı ay değildir. Dünyanın gezegen komşuları da görev hedefleri olarak odak noktasına geliyor. Hepsi hakkında bilimsel veriler olmasına rağmen – zaten birkaç kez araştırıldılar – astronomlar hala tekrar tekrar araştırma boşluklarıyla karşılaşıyorlar. Bunlar gelecekteki görevleri doldurmalıdır.
:format(webp)/cloudfront-eu-central-1.images.arcpublishing.com/madsack/DMGOZCVWFNFMJBUMXEZCJBR5CM.jpg)
hayat ve biz
Sağlık, esenlik ve tüm aile için rehber – her ikinci Perşembe.
Bir bakışta gezegen misyonları
Merkür
Merkür, güneş sistemindeki en küçük gezegendir ve aynı zamanda en az keşfedilenlerden biridir. Avrupa uzay ajansı Esa ve Japon uzay ajansı Jaxa, gezegenin nasıl oluştuğunu, iç yapısının nasıl olduğunu ve manyetik alanının nasıl değiştiğini öğrenmek istiyor. Sondaj onlara bu konuda yardımcı olmalı “Bepi Colombo”Ekim 2018’de Fransız Guyanası’ndaki Kourou uzay limanından bir Ariane 5 roketiyle fırlatıldı. Sondada, 2026’nın başlarında Merkür hakkında veri toplamaya başlaması planlanan iki uydu – Merkür Gezegen Yörünge Aracı ve Merkür Manyetosferik Yörünge Aracı – bulunuyor.
“BepiColombo”, hedef gezegeninin ilk siyah beyaz görüntülerini Şubat 2021’de Dünya’ya gönderdi. Sonda, 199 kilometre yükseklikte Merkür’ün yanından geçti. ESA’nın Uzay Aracı Operasyonları Müdürü Elsa Montagnon, “Uzay aracının bakış açısına göre uçuş kusursuzdu ve sonunda hedef gezegenimizi görmek harika,” dedi. Görüntüler, gezegenin yüzeyinde asteroitlerin ve kuyruklu yıldızların bıraktığı çarpma kraterlerini net bir şekilde gösteriyor.
:format(webp)/cloudfront-eu-central-1.images.arcpublishing.com/madsack/B772RMCPUQZT4574EMKJEXAKAA.jpg)
ESA tarafından yayınlanan bu görüntüde Merkür’ün yüzeyi görülüyor.
© Kaynak: -/ESA/BepiColombo/MTM/dpa
Venüs
Japon uzay aracı “Akatsuki” 2015’ten beri Venüs’ün yakınında bulunuyor. Gezegenin çoğunlukla karbondioksitten oluşan atmosferi hakkında veri topluyor. Venüs’e bir sonraki görevlerin ne zaman başlayacağı henüz belli değil. Önümüzdeki on yıla kadar başlamaları beklenmiyor.
Örneğin, ESA yeni bir araştırma üzerinde çalışıyor. “Tasavvur”, gezegeni dışarıdan içeriye incelemek için tasarlandı. Venüs ve Dünya’nın nasıl ve neden bu kadar farklı geliştiğini açıklığa kavuşturmak amaçlanıyor. ESA Bilim Direktörü Günther Hasinger iki yıl önce “Güneş sistemindeki en yakın ama yine de tamamen farklı komşularımızın keşfinde yeni bir dönem bizi bekliyor” dedi. Uzay ajansı, “EnVision” için en erken başlangıç tarihinin 2031 olduğunu tahmin ediyor.
:format(webp)/cloudfront-eu-central-1.images.arcpublishing.com/madsack/UTGXWOMDM4YG26BMJVJQ3EL3FU.jpg)
Venüs’ün atmosferi çoğunlukla karbondioksitten oluşur.
© Kaynak: dpa
NASA da Venüs’e gitmek istiyor. İki misyon için çabalıyor: Birincisi, “Davinci+”, gezegenin atmosferini incelemek ve “tesseraların” ilk yüksek çözünürlüklü görüntülerini almak için tasarlanmış bir tür uçan kimya laboratuvarı. Tesserae, Venüs’ün yüzeyinde Dünya’nın kıtalarıyla karşılaştırılabilecek jeolojik yapılardır. Bu, 1978’den beri Venüs’ün atmosferine yapılan ilk ABD liderliğindeki görev olacaktı.
Öte yandan, sonda “Veritas” 2028’de Venüs’e doğru yola çıktık. Amaç, gezegenin jeolojik geçmişini anlamak için ideal olarak üç boyutlu olarak bile yüzeyinin haritasını çıkarmak. Sonda ayrıca gezegen yüzeyinin kaya bileşiminin ilk haritalarını da oluşturmalıdır. NASA’nın bilimden sorumlu yönetici yardımcısı Thomas Zurbuchen iki yıl önce şu açıklamayı yaptı: “Bu sadece gezegenlerin evrimini ve kendi güneş sistemimizde yaşanabilirliği anlamakla ilgili değil, aynı zamanda bu sınırların ötesine, heyecan verici ve gelişmekte olan bir araştırma alanı olan ötegezegenlere doğru genişlemekle ilgili.” NASA’da.
Mars
Mars’a birçok görev yapıldı. Her şeyden önce, uzay sondaları ve geziciler kızıl gezegeni keşfettiler. Şubat 2021’de Mars’a inen son gezici “sabır“. Yaşam belirtileri arayacak ve kaya örnekleri toplayacak. Mareşal helikopteri alt tarafına takıldı “yaratıcılık“. Başka bir gezegende ilk motorlu, kontrollü uçuşu gerçekleştirdi. Helikopter bugüne kadar toplam 51 uçuşu başarıyla tamamladı. Mühendisler artık geleceğin gezici araçlarının ve keşif uçaklarının birlikte nasıl çalışabileceğini test etmek için Azim ve Zekayı kullanıyor.
:format(webp)/cloudfront-eu-central-1.images.arcpublishing.com/madsack/BYDLI57PKNDANM4RIHDJS4HKM4.jpeg)
NASA’nın Ingenuity helikopteri, Perseverance gezgininin arka kamerası tarafından yakalanan Mars’ta görülüyor.
© Kaynak: NASA/JPL-Caltech/dpa
İlk Çinli Mars gezgini şu anda Mars’ta “Zhurong” Açık. Ancak, şu anda kış uykusunda. Çin’in gezegen keşif programının baş tasarımcısı Zhang Rongqiao, Salı günü Çin devlet televizyonunda yaptığı açıklamada, geziciye güç sağlayan güneş panellerinin kum ve tozla çok kalın olduğunu açıkladı. “Toz örtüsü seviyesi kapasitemizin yüzde 40’ını aşarsa, gezici bir daha asla uyanamaz.”
Aydan sonra Mars, uzay ajansları ve şirketleri için en popüler görev hedefidir. Amacınız sadece gezegeni keşfetmek değil. Onlar da bir gün insanları oraya getirmek istiyorlar. Örneğin Elon Musk’ın özel uzay şirketi SpaceX kendi roketi üzerinde çalışıyor. “Yıldız gemisi” astronotları Mars’a uçmaya çağırdı. İlk test uçuşu sadece birkaç gün önce ters gitti.
Japon uzay ajansı Jaxa da Mars’ın iki uydusu Phobos ve Deimos’u hedef aldı. Önümüzdeki yıl projesine başlamak istiyor “Mars Ayının Keşfi”, kısaca MMX, başlayın. Bir uzay sondası, bilimsel verileri toplamak ve ardından yüzeyinden örnekler almak için Phobos ayına bir gezici yerleştirmektir. Diğer şeylerin yanı sıra Jaxa, Mars uydularının nasıl oluştuğunu açıklığa kavuşturmak istiyor.
Jüpiter
Sadece birkaç gün önce Esa, Jüpiter’e yeni bir sonda gönderdi: kısaca “Jüpiter Buzlu Ayları Kaşifi” “Meyve suyu”. Jüpiter’i incelemek için gemide on bilimsel aracı var, ama hepsinden önemlisi üç buzlu uydusu Callisto, Europa ve Ganymede. Araştırmacılar, sıvı su okyanuslarının, yaşamın başlamış olabileceği kilometrelerce kalınlıktaki buz tabakalarının altında gizlenmiş olabileceğinden şüpheleniyorlar. Ancak, bu konudaki verileri değerlendirebilmeleri için sabırlı olmaları gerekecek: Her şey yolunda giderse, Juice kullanım yerine Temmuz 2031’e kadar varamayacak.
Jüpiter misyonu: Avrupa araştırması “Juice” başlatıldı
Jüpiter sondası “Juice”, bir Ariane 5 fırlatma aracında. “Juice”, Esa’nın Darmstadt’taki kontrol merkezinden kontrol ediliyor.
© Kaynak: Reuters
NASA sondası çoktan Jüpiter’e ulaştı “Juno”. Ağustos 2011’de gezegene fırlatıldı. Görev hedefiniz: gezegenin yoğun bulutlarını keşfetmek ve Jüpiter’in, güneş sistemimizin ve genel olarak evrendeki dev gezegenlerin oluşumu ve gelişimi hakkındaki soruları yanıtlamak. “Juno”, Jüpiter’in yörüngesinde 35 kez döndü ve üç terabitten fazla bilimsel veri topladı. Sondanın -o zamana kadar çalışır durumda kalması kaydıyla- Eylül 2025’e kadar çalışmalarına devam etmesi planlanıyor.
Uzay ajansı, ikmal ile çoktan ilgilendi: önümüzdeki yıl, sonda “Avrupa Kırpıcı” Jüpiter’e, daha doğrusu uydusu Europa’ya doğru yol alırlar. NASA’nın şimdiye kadar bir gezegen görevi için tasarladığı en büyük uzay aracı olacaktı. Buzlu ayı birkaç kez çevrelemeli ve yüzeyinde veya altında yaşamın mümkün olup olmadığını analiz etmelidir. Ekim 2024’te fırlatılacak olan sonda, Nisan 2030’da Jüpiter’de olacak.
Satürn
Satürn ve uydularına yapılan son görev, “Cassini-Huygens Misyonu”. Ekim 1997’de fırlatıldı ve 2017’de sona erdi. Görev iki farklı uzay sondasından oluşuyordu: “Cassini” sondası Satürn’ü, halka sistemini, manyetosferini ve yedi uydusunu keşfederken, “Huygens” sondası Satürn’ün en büyük uydusuna odaklandı. ay titanyum. O zamandan beri Satürn’e başka görev yapılmadı.
Uranüs
Nasa zaten geçen yıl Uranüs’e yapacağı bir görev için isim arıyordu. Twitter kullanıcıları #namethemission etiketini kullanarak isim önerebilir. Güneş sistemindeki üçüncü en büyük gezegene yönelik bir görevin ne zaman başlayacağı henüz belli değil. Önemli bir NASA araştırma komitesi geçen yıl “Gezegen Bilimi ve Astrobiyoloji için Decadal Stratejisi 2023-2032″de Uranüs’ü daha yakından keşfetmeyi önerdi. Örneğin, komitenin önerdiği gibi, örneğin bir “Uranüs Yörünge Aracı ve Sondası”, yani bir uydu ve örneğin gezegenin atmosferini veya içini inceleyebilecek bir iniş sondası ile.
Neptün
Neptün ile neredeyse unutulmuş gezegenden söz edilebilir. Çünkü neredeyse keşfedilmemiştir.
:format(webp)/cloudfront-eu-central-1.images.arcpublishing.com/madsack/OVTHT6W7XNDR7CAFMEGP55UBOY.jpeg)
James Webb Telescope tarafından yakın kızılötesi kamerası kullanılarak çekilen bu görüntü, Neptün’ü ve halkalarını gösteriyor.
© Kaynak: Uzay Teleskobu Bilim Enstitüsü
Görev “Neptün Destanı”NASA’nın Johns Hopkins Üniversitesi’ndeki Uygulamalı Fizik Laboratuvarı ile işbirliği yaptığı, karanlığa ışık getirmeli. Plan, Neptün’ün yörüngesine oturacak Odyssey adlı bir uzay aracı inşa etmek, gezegen, uyduları, özellikle Triton ve farklı irtifalardan halkalar hakkında veri toplamak. Ek olarak, gezegenin atmosferini keşfetmek için bir atmosfer sondası piyasaya sürülecek.
Misyonun 2033’te başlaması planlanıyor. Ancak verilerin kullanıma sunulması muhtemelen neredeyse on yıl alacak. Neptün’e yolculuk uzun olduğu için: “Odyssey” sondası hedefine ancak 16 yıl sonra ulaşacaktı.
Bu metni 26 Nisan’da güncelledik.
Ancak uzay yolculuğunun tek amacı ay değildir. Dünyanın gezegen komşuları da görev hedefleri olarak odak noktasına geliyor. Hepsi hakkında bilimsel veriler olmasına rağmen – zaten birkaç kez araştırıldılar – astronomlar hala tekrar tekrar araştırma boşluklarıyla karşılaşıyorlar. Bunlar gelecekteki görevleri doldurmalıdır.
hayat ve biz
Sağlık, esenlik ve tüm aile için rehber – her ikinci Perşembe.
Bir bakışta gezegen misyonları
Merkür
Merkür, güneş sistemindeki en küçük gezegendir ve aynı zamanda en az keşfedilenlerden biridir. Avrupa uzay ajansı Esa ve Japon uzay ajansı Jaxa, gezegenin nasıl oluştuğunu, iç yapısının nasıl olduğunu ve manyetik alanının nasıl değiştiğini öğrenmek istiyor. Sondaj onlara bu konuda yardımcı olmalı “Bepi Colombo”Ekim 2018’de Fransız Guyanası’ndaki Kourou uzay limanından bir Ariane 5 roketiyle fırlatıldı. Sondada, 2026’nın başlarında Merkür hakkında veri toplamaya başlaması planlanan iki uydu – Merkür Gezegen Yörünge Aracı ve Merkür Manyetosferik Yörünge Aracı – bulunuyor.
“BepiColombo”, hedef gezegeninin ilk siyah beyaz görüntülerini Şubat 2021’de Dünya’ya gönderdi. Sonda, 199 kilometre yükseklikte Merkür’ün yanından geçti. ESA’nın Uzay Aracı Operasyonları Müdürü Elsa Montagnon, “Uzay aracının bakış açısına göre uçuş kusursuzdu ve sonunda hedef gezegenimizi görmek harika,” dedi. Görüntüler, gezegenin yüzeyinde asteroitlerin ve kuyruklu yıldızların bıraktığı çarpma kraterlerini net bir şekilde gösteriyor.
ESA tarafından yayınlanan bu görüntüde Merkür’ün yüzeyi görülüyor.
© Kaynak: -/ESA/BepiColombo/MTM/dpa
Venüs
Japon uzay aracı “Akatsuki” 2015’ten beri Venüs’ün yakınında bulunuyor. Gezegenin çoğunlukla karbondioksitten oluşan atmosferi hakkında veri topluyor. Venüs’e bir sonraki görevlerin ne zaman başlayacağı henüz belli değil. Önümüzdeki on yıla kadar başlamaları beklenmiyor.
Örneğin, ESA yeni bir araştırma üzerinde çalışıyor. “Tasavvur”, gezegeni dışarıdan içeriye incelemek için tasarlandı. Venüs ve Dünya’nın nasıl ve neden bu kadar farklı geliştiğini açıklığa kavuşturmak amaçlanıyor. ESA Bilim Direktörü Günther Hasinger iki yıl önce “Güneş sistemindeki en yakın ama yine de tamamen farklı komşularımızın keşfinde yeni bir dönem bizi bekliyor” dedi. Uzay ajansı, “EnVision” için en erken başlangıç tarihinin 2031 olduğunu tahmin ediyor.
Venüs’ün atmosferi çoğunlukla karbondioksitten oluşur.
© Kaynak: dpa
NASA da Venüs’e gitmek istiyor. İki misyon için çabalıyor: Birincisi, “Davinci+”, gezegenin atmosferini incelemek ve “tesseraların” ilk yüksek çözünürlüklü görüntülerini almak için tasarlanmış bir tür uçan kimya laboratuvarı. Tesserae, Venüs’ün yüzeyinde Dünya’nın kıtalarıyla karşılaştırılabilecek jeolojik yapılardır. Bu, 1978’den beri Venüs’ün atmosferine yapılan ilk ABD liderliğindeki görev olacaktı.
Öte yandan, sonda “Veritas” 2028’de Venüs’e doğru yola çıktık. Amaç, gezegenin jeolojik geçmişini anlamak için ideal olarak üç boyutlu olarak bile yüzeyinin haritasını çıkarmak. Sonda ayrıca gezegen yüzeyinin kaya bileşiminin ilk haritalarını da oluşturmalıdır. NASA’nın bilimden sorumlu yönetici yardımcısı Thomas Zurbuchen iki yıl önce şu açıklamayı yaptı: “Bu sadece gezegenlerin evrimini ve kendi güneş sistemimizde yaşanabilirliği anlamakla ilgili değil, aynı zamanda bu sınırların ötesine, heyecan verici ve gelişmekte olan bir araştırma alanı olan ötegezegenlere doğru genişlemekle ilgili.” NASA’da.
Mars
Mars’a birçok görev yapıldı. Her şeyden önce, uzay sondaları ve geziciler kızıl gezegeni keşfettiler. Şubat 2021’de Mars’a inen son gezici “sabır“. Yaşam belirtileri arayacak ve kaya örnekleri toplayacak. Mareşal helikopteri alt tarafına takıldı “yaratıcılık“. Başka bir gezegende ilk motorlu, kontrollü uçuşu gerçekleştirdi. Helikopter bugüne kadar toplam 51 uçuşu başarıyla tamamladı. Mühendisler artık geleceğin gezici araçlarının ve keşif uçaklarının birlikte nasıl çalışabileceğini test etmek için Azim ve Zekayı kullanıyor.
NASA’nın Ingenuity helikopteri, Perseverance gezgininin arka kamerası tarafından yakalanan Mars’ta görülüyor.
© Kaynak: NASA/JPL-Caltech/dpa
İlk Çinli Mars gezgini şu anda Mars’ta “Zhurong” Açık. Ancak, şu anda kış uykusunda. Çin’in gezegen keşif programının baş tasarımcısı Zhang Rongqiao, Salı günü Çin devlet televizyonunda yaptığı açıklamada, geziciye güç sağlayan güneş panellerinin kum ve tozla çok kalın olduğunu açıkladı. “Toz örtüsü seviyesi kapasitemizin yüzde 40’ını aşarsa, gezici bir daha asla uyanamaz.”
Aydan sonra Mars, uzay ajansları ve şirketleri için en popüler görev hedefidir. Amacınız sadece gezegeni keşfetmek değil. Onlar da bir gün insanları oraya getirmek istiyorlar. Örneğin Elon Musk’ın özel uzay şirketi SpaceX kendi roketi üzerinde çalışıyor. “Yıldız gemisi” astronotları Mars’a uçmaya çağırdı. İlk test uçuşu sadece birkaç gün önce ters gitti.
Japon uzay ajansı Jaxa da Mars’ın iki uydusu Phobos ve Deimos’u hedef aldı. Önümüzdeki yıl projesine başlamak istiyor “Mars Ayının Keşfi”, kısaca MMX, başlayın. Bir uzay sondası, bilimsel verileri toplamak ve ardından yüzeyinden örnekler almak için Phobos ayına bir gezici yerleştirmektir. Diğer şeylerin yanı sıra Jaxa, Mars uydularının nasıl oluştuğunu açıklığa kavuşturmak istiyor.
Jüpiter
Sadece birkaç gün önce Esa, Jüpiter’e yeni bir sonda gönderdi: kısaca “Jüpiter Buzlu Ayları Kaşifi” “Meyve suyu”. Jüpiter’i incelemek için gemide on bilimsel aracı var, ama hepsinden önemlisi üç buzlu uydusu Callisto, Europa ve Ganymede. Araştırmacılar, sıvı su okyanuslarının, yaşamın başlamış olabileceği kilometrelerce kalınlıktaki buz tabakalarının altında gizlenmiş olabileceğinden şüpheleniyorlar. Ancak, bu konudaki verileri değerlendirebilmeleri için sabırlı olmaları gerekecek: Her şey yolunda giderse, Juice kullanım yerine Temmuz 2031’e kadar varamayacak.
Jüpiter misyonu: Avrupa araştırması “Juice” başlatıldı
Jüpiter sondası “Juice”, bir Ariane 5 fırlatma aracında. “Juice”, Esa’nın Darmstadt’taki kontrol merkezinden kontrol ediliyor.
© Kaynak: Reuters
NASA sondası çoktan Jüpiter’e ulaştı “Juno”. Ağustos 2011’de gezegene fırlatıldı. Görev hedefiniz: gezegenin yoğun bulutlarını keşfetmek ve Jüpiter’in, güneş sistemimizin ve genel olarak evrendeki dev gezegenlerin oluşumu ve gelişimi hakkındaki soruları yanıtlamak. “Juno”, Jüpiter’in yörüngesinde 35 kez döndü ve üç terabitten fazla bilimsel veri topladı. Sondanın -o zamana kadar çalışır durumda kalması kaydıyla- Eylül 2025’e kadar çalışmalarına devam etmesi planlanıyor.
Uzay ajansı, ikmal ile çoktan ilgilendi: önümüzdeki yıl, sonda “Avrupa Kırpıcı” Jüpiter’e, daha doğrusu uydusu Europa’ya doğru yol alırlar. NASA’nın şimdiye kadar bir gezegen görevi için tasarladığı en büyük uzay aracı olacaktı. Buzlu ayı birkaç kez çevrelemeli ve yüzeyinde veya altında yaşamın mümkün olup olmadığını analiz etmelidir. Ekim 2024’te fırlatılacak olan sonda, Nisan 2030’da Jüpiter’de olacak.
Satürn
Satürn ve uydularına yapılan son görev, “Cassini-Huygens Misyonu”. Ekim 1997’de fırlatıldı ve 2017’de sona erdi. Görev iki farklı uzay sondasından oluşuyordu: “Cassini” sondası Satürn’ü, halka sistemini, manyetosferini ve yedi uydusunu keşfederken, “Huygens” sondası Satürn’ün en büyük uydusuna odaklandı. ay titanyum. O zamandan beri Satürn’e başka görev yapılmadı.
Uranüs
Nasa zaten geçen yıl Uranüs’e yapacağı bir görev için isim arıyordu. Twitter kullanıcıları #namethemission etiketini kullanarak isim önerebilir. Güneş sistemindeki üçüncü en büyük gezegene yönelik bir görevin ne zaman başlayacağı henüz belli değil. Önemli bir NASA araştırma komitesi geçen yıl “Gezegen Bilimi ve Astrobiyoloji için Decadal Stratejisi 2023-2032″de Uranüs’ü daha yakından keşfetmeyi önerdi. Örneğin, komitenin önerdiği gibi, örneğin bir “Uranüs Yörünge Aracı ve Sondası”, yani bir uydu ve örneğin gezegenin atmosferini veya içini inceleyebilecek bir iniş sondası ile.
Neptün
Neptün ile neredeyse unutulmuş gezegenden söz edilebilir. Çünkü neredeyse keşfedilmemiştir.
James Webb Telescope tarafından yakın kızılötesi kamerası kullanılarak çekilen bu görüntü, Neptün’ü ve halkalarını gösteriyor.
© Kaynak: Uzay Teleskobu Bilim Enstitüsü
Görev “Neptün Destanı”NASA’nın Johns Hopkins Üniversitesi’ndeki Uygulamalı Fizik Laboratuvarı ile işbirliği yaptığı, karanlığa ışık getirmeli. Plan, Neptün’ün yörüngesine oturacak Odyssey adlı bir uzay aracı inşa etmek, gezegen, uyduları, özellikle Triton ve farklı irtifalardan halkalar hakkında veri toplamak. Ek olarak, gezegenin atmosferini keşfetmek için bir atmosfer sondası piyasaya sürülecek.
Misyonun 2033’te başlaması planlanıyor. Ancak verilerin kullanıma sunulması muhtemelen neredeyse on yıl alacak. Neptün’e yolculuk uzun olduğu için: “Odyssey” sondası hedefine ancak 16 yıl sonra ulaşacaktı.
Bu metni 26 Nisan’da güncelledik.