Hiçbir soruyu cevapsız bırakmıyorlar. Biri başlar, diğeri senkronize olarak, birbirinin üzerine basmadan, birbirini tamamlamadan devam eder. Neredeyse üç yaşındayken tanıştıklarından beri yaptıkları gibi. Bir zamanlar iki arkadaş arasında paylaşılan Spotify profili artık bir grup haline geldi. Besmaya'nın arkasında Barselona ve San Sebastián'dan Javi Ojan ve Javi Echávarri yer alıyor. Şimdi ilk albümleri 'Nuevos lemas'ı yayınlıyorlar, ancak 2020'den beri şarkılarının aktardığı “iyi hisler” ve “enerji”nin küçük dozlarını da yayınlıyorlar.
Tanrım, bir partiye gitmek ya da karşılıksız aşk. Halkın ilk haftasında “çok olumlu” bir şekilde karşıladığı “rahat pop” önerileri için herhangi bir etiket yok. Gerçi daha önce yayınladıkları diğer konuları da unutmuyorlar. Modern yaşamın ritminin nasıl yediğini anlatan 'Gas' ya da Tanrı'ya yapılan açık göndermelerle anlaşılabilecek ama kapalı bir anlamı olmayan, 'ne istersen'i anlatan 'Cuerda auxiliar' şarkısı .” Bırak onu.” Gerçi bu yeni aşamanın giriş mektubu çok açık. Albümün aynı adlı ilk şarkısı 'Nuevos lemas'ın ilk dizesinde bunu açıkça söylüyorlar, mottolarını sorduğumuzda da bunu doğruluyorlar: “Alnıma dövme yaptıracağım bir mottom var: ne yaparsan yap” her zaman istiyorsun ve insanları 'sikiyorsun'”. İnsanlara “onları en çok heyecanlandıran, en çok sevdikleri şeyi” yapmalarını söylemektir. Çünkü biri sizi muayene ederken kendinizi şartlandırmanız çok kolaydır.
Her ne kadar albümün “güçlü bir sanatsal teklif” olduğu için kendilerine “büyük saygı” kazandırdığını kabul etseler de, ilk haftaya bakıldığında kendilerini “çok mutlu” hissediyorlar. Bu iki arkadaş aldıkları eleştirilerin çok olumlu olduğunu söylüyor. Tüm bunlar, çok çeşitli tekliflerin olduğu bir sektörde ve kullanıcının şarkıları seçip kendi çalma listesini oluşturduğu bir dünyada pek yaygın olmayan bir şeyin prodüksiyona dahil edilmesine rağmen.
Besmaya'da durum farklı. Şarkıları birbiriyle bağlantılı, yani biri öncekinin sonuyla başlıyor. Şarkılar arasındaki bağlantıyı gerekçelendirirken “En sevdiğiniz şarkılardan bir çalma listesi yapabiliyorsanız, bir albümün tamamını dinlemek için ne gibi nedenleriniz var?” diye havaya atıyorlar. Yapmak istedikleri bir “frikada” – gülüyorlar – ve birçok insanın bunu satın aldığını söylüyorlar. “Sanırım halk, albümü yapma amacımızı ve ona gösterdiğimiz özeni anladı, böylece genel olarak anlamlı oldu.”
“Yakınlık”ı aktarın
Ancak onları tanımlayan tek bir kelime varsa, o da “rahatlamak”tır diye inanıyorlar. İkisi arasındaki yakınlığı “aktarabilen” ancak konserlerindeki izleyiciyi de içine alan bir albüm çıkarabildikleri için kendilerini “şanslı” hissediyorlar. “Çalırken birbirimize bakıyoruz ve aynı bakışla kulübe hitap ederken de aynı bakışı kullanıyoruz, bu yüzden halkın da dahil olduğu bir arkadaş grubu gibiyiz” diyor müzik Javis'leri, bu gerçeğin böyle olduğunu görüyorlar. Müzik endüstrisi gibi “izleyicinin size yer açtığı” bir sektörde çalışmak söz konusu olduğunda, çok fazla Suç Ortaklığı ve birbirini bu kadar çok tanımak “zorluk yerine yardımdır”.
Elbette “savunduğunuz şey konusunda kendinizi çok rahat” hissetmenin önemli olduğu konusunda çok netler. Ve bunu tamamen stüdyoda kaydedilmemiş bir çalışmayla başardıklarını düşünüyorlar. “Bir evde kaydedilen şeyler var ama biz kayıtta biraz profesyonelliği kaybetmeyi ve çalışırken daha rahat hissetmeyi tercih ediyoruz” diyenler bunu bir süredir “müzikal projelerle inanılmaz derecede güçlüler ki birçok engeli aşıyorlar” ” Herkesin yabancı müziği “kopyalamak istediği” bir dönemden sonra. “Çoğu zaman biz İspanyollar, kendimizi bu komplekslerden kurtardığımız bir aşağılık kompleksine sahibiz ve Batı ve İspanyol kültürünün sahip olduğu tüm güç ve gelenekle, ulusal olanı talep eden sanatçılar ortaya çıktı.”
İspanyol müzik endüstrisinin ve burada olup yurt dışında olmayan sanatçıların savunmasına rağmen ne Ojan ne de Echávarri festivaller veya büyük konserler arasında ıslanmıyor. Ve bunların farklı deneyimler olduğunu görüyorlar, “Bir festival meslektaşlarınızla bir kulübe gitmeye benzer ve süper dışa dönük olmanız gerekir. Ve konser arkadaşlarınızla akşam yemeğine benzer, daha samimi bir şeydir. “İkisi de harika planlar ama farklılar.”
Esin
Javi Ojan, “Bu hamlenin hatası Cupido ve Alizz'de” diye itiraf ederken, Echávarri ikna olmuş bir şekilde başını sallıyor. Onun müziği, onların “İspanyolca müzikle, diğer sanatçıların bizi asla bağlayamadığı bir şekilde bağlantı kurmasını” sağlayan şeydi. Onlarla işbirliği yapmak istediklerini bir keresinde söylemişlerdi ama “zaman zaman bazı şeyler olması gerektiği zaman oluyor.”
İşbirliği yaptıkları kişi Sidonie'dir. Geçen Şubat ayında, yeni albümün nasıl olacağına dair küçük bir ön izleme olan 'Instante'i birlikte yayınladılar. «Müzik aşkından asla vazgeçilemeyeceğini bize gösterdiler. Turneleri, yayınladıkları şarkılar, albümleri konusunda heyecanlıydılar ve ayrıca 25 yıldır projede olduklarını ve hala süper arkadaşlar olduklarını gördük. Ve bu oldukça önemli bir hayat dersi gibiydi” diyorlar.
Öyle de olsa, müzikteki amaçları nettir. Ve halka bunu söylüyorlar. “Nazik ve alçak bir şey istiyorsanız Besmayaları dinleyin.”
Tanrım, bir partiye gitmek ya da karşılıksız aşk. Halkın ilk haftasında “çok olumlu” bir şekilde karşıladığı “rahat pop” önerileri için herhangi bir etiket yok. Gerçi daha önce yayınladıkları diğer konuları da unutmuyorlar. Modern yaşamın ritminin nasıl yediğini anlatan 'Gas' ya da Tanrı'ya yapılan açık göndermelerle anlaşılabilecek ama kapalı bir anlamı olmayan, 'ne istersen'i anlatan 'Cuerda auxiliar' şarkısı .” Bırak onu.” Gerçi bu yeni aşamanın giriş mektubu çok açık. Albümün aynı adlı ilk şarkısı 'Nuevos lemas'ın ilk dizesinde bunu açıkça söylüyorlar, mottolarını sorduğumuzda da bunu doğruluyorlar: “Alnıma dövme yaptıracağım bir mottom var: ne yaparsan yap” her zaman istiyorsun ve insanları 'sikiyorsun'”. İnsanlara “onları en çok heyecanlandıran, en çok sevdikleri şeyi” yapmalarını söylemektir. Çünkü biri sizi muayene ederken kendinizi şartlandırmanız çok kolaydır.
Her ne kadar albümün “güçlü bir sanatsal teklif” olduğu için kendilerine “büyük saygı” kazandırdığını kabul etseler de, ilk haftaya bakıldığında kendilerini “çok mutlu” hissediyorlar. Bu iki arkadaş aldıkları eleştirilerin çok olumlu olduğunu söylüyor. Tüm bunlar, çok çeşitli tekliflerin olduğu bir sektörde ve kullanıcının şarkıları seçip kendi çalma listesini oluşturduğu bir dünyada pek yaygın olmayan bir şeyin prodüksiyona dahil edilmesine rağmen.
Besmaya'da durum farklı. Şarkıları birbiriyle bağlantılı, yani biri öncekinin sonuyla başlıyor. Şarkılar arasındaki bağlantıyı gerekçelendirirken “En sevdiğiniz şarkılardan bir çalma listesi yapabiliyorsanız, bir albümün tamamını dinlemek için ne gibi nedenleriniz var?” diye havaya atıyorlar. Yapmak istedikleri bir “frikada” – gülüyorlar – ve birçok insanın bunu satın aldığını söylüyorlar. “Sanırım halk, albümü yapma amacımızı ve ona gösterdiğimiz özeni anladı, böylece genel olarak anlamlı oldu.”
“Yakınlık”ı aktarın
Ancak onları tanımlayan tek bir kelime varsa, o da “rahatlamak”tır diye inanıyorlar. İkisi arasındaki yakınlığı “aktarabilen” ancak konserlerindeki izleyiciyi de içine alan bir albüm çıkarabildikleri için kendilerini “şanslı” hissediyorlar. “Çalırken birbirimize bakıyoruz ve aynı bakışla kulübe hitap ederken de aynı bakışı kullanıyoruz, bu yüzden halkın da dahil olduğu bir arkadaş grubu gibiyiz” diyor müzik Javis'leri, bu gerçeğin böyle olduğunu görüyorlar. Müzik endüstrisi gibi “izleyicinin size yer açtığı” bir sektörde çalışmak söz konusu olduğunda, çok fazla Suç Ortaklığı ve birbirini bu kadar çok tanımak “zorluk yerine yardımdır”.
Elbette “savunduğunuz şey konusunda kendinizi çok rahat” hissetmenin önemli olduğu konusunda çok netler. Ve bunu tamamen stüdyoda kaydedilmemiş bir çalışmayla başardıklarını düşünüyorlar. “Bir evde kaydedilen şeyler var ama biz kayıtta biraz profesyonelliği kaybetmeyi ve çalışırken daha rahat hissetmeyi tercih ediyoruz” diyenler bunu bir süredir “müzikal projelerle inanılmaz derecede güçlüler ki birçok engeli aşıyorlar” ” Herkesin yabancı müziği “kopyalamak istediği” bir dönemden sonra. “Çoğu zaman biz İspanyollar, kendimizi bu komplekslerden kurtardığımız bir aşağılık kompleksine sahibiz ve Batı ve İspanyol kültürünün sahip olduğu tüm güç ve gelenekle, ulusal olanı talep eden sanatçılar ortaya çıktı.”
İspanyol müzik endüstrisinin ve burada olup yurt dışında olmayan sanatçıların savunmasına rağmen ne Ojan ne de Echávarri festivaller veya büyük konserler arasında ıslanmıyor. Ve bunların farklı deneyimler olduğunu görüyorlar, “Bir festival meslektaşlarınızla bir kulübe gitmeye benzer ve süper dışa dönük olmanız gerekir. Ve konser arkadaşlarınızla akşam yemeğine benzer, daha samimi bir şeydir. “İkisi de harika planlar ama farklılar.”
Esin
Javi Ojan, “Bu hamlenin hatası Cupido ve Alizz'de” diye itiraf ederken, Echávarri ikna olmuş bir şekilde başını sallıyor. Onun müziği, onların “İspanyolca müzikle, diğer sanatçıların bizi asla bağlayamadığı bir şekilde bağlantı kurmasını” sağlayan şeydi. Onlarla işbirliği yapmak istediklerini bir keresinde söylemişlerdi ama “zaman zaman bazı şeyler olması gerektiği zaman oluyor.”
İşbirliği yaptıkları kişi Sidonie'dir. Geçen Şubat ayında, yeni albümün nasıl olacağına dair küçük bir ön izleme olan 'Instante'i birlikte yayınladılar. «Müzik aşkından asla vazgeçilemeyeceğini bize gösterdiler. Turneleri, yayınladıkları şarkılar, albümleri konusunda heyecanlıydılar ve ayrıca 25 yıldır projede olduklarını ve hala süper arkadaşlar olduklarını gördük. Ve bu oldukça önemli bir hayat dersi gibiydi” diyorlar.
Öyle de olsa, müzikteki amaçları nettir. Ve halka bunu söylüyorlar. “Nazik ve alçak bir şey istiyorsanız Besmayaları dinleyin.”