Antarktika'da hava giderek şiddetleniyor. Deniz buzunun kaybı, Güney Okyanusu'ndan atmosfere daha fazla ısının girmesi anlamına geldiğinden, havada bulunan enerji artar. İngiliz bir bilim ekibi, 1990'dan 2023'e kadar olan döneme ait uydu ve yerinde ölçüm verilerini kullanarak bunu gösterdi: Antarktika'nın incelenen bölgelerinde fırtınalı günlerin sıklığı yedi güne kadar arttı. Araştırma “Nature” dergisinde yayımlandı.
Daha sonra okuyun Reklamcılık
Daha sonra okuyun Reklamcılık
Deniz buzunun kapsamı için yeni negatif kayıt
Araştırma grubuna göre, Antarktika deniz buzunun kapsamı, 2016'dan itibaren önemli ölçüde azalmadan önce birkaç on yıldır azalıyordu. Buz miktarı geçen yılın şubat ayında yeni bir düşük seviyeye ulaştı ve takip eden Arktik kışında da olumsuz bir rekor kaydedildi.
Daha sonra okuyun Reklamcılık
Daha sonra okuyun Reklamcılık
İngiltere, Southampton'daki Ulusal Oşinografi Merkezi'nden Simon Josey ve meslektaşları, bu düşüşün deniz ve hava arasındaki ısı alışverişini nasıl etkileyeceğini bilmek istediler. Çünkü deniz buzu tabakası bu alışverişi engelliyor.
Araştırmacılar, güney kışında yer alan haziran ve temmuz aylarına ait ölçüm ve analiz verilerini birkaç on yıl boyunca incelediler. Ayrıca çalışma alanını Enderby bölgesinin kuzeyindeki denizle ve Güney Okyanusu'nun üç kenar deniziyle sınırlandırdılar: Weddell Denizi, Ross Denizi ve Bellingshausen Denizi.
Marjinal denizlerin bazı bölgelerinde, 2023 yılında deniz buzundaki düşüş, 1991-2020 dönemine kıyasla yüzde 80'e kadar çıktı. Isı akışı, Antarktika kışının başlangıcında buna bağlı olarak arttı.
Neden gittikçe daha fazla şirket iklim korumasından çekiliyor?
Şirketlerin iklim korumaya yönelik yatırımları ile federal hükümetin hedefleri arasında büyük bir fark var. Çok sayıda orta ölçekli işletme çekiliyor. Devlet bankası KfW'nin başkanı daha iyi çerçeve koşulları çağrısında bulunuyor.
Yedi ek fırtına gününe kadar
Atmosferdeki daha fazla ısının sonuçları vardır: Rüzgârlara daha fazla enerji sağlayarak onların daha güçlü olmalarını sağlar. Josey'nin ekibi, çalışma alanındaki fırtınalı gün sayısının ortalama 9,1'den 11,6'ya, yani 2,5 gün arttığını buldu. Kuzey Weddell Denizi'nde fırtınalı günlerin sayısı yedi güne kadar arttı.
Daha sonra okuyun Reklamcılık
Daha sonra okuyun Reklamcılık
“Analizimizin fırtınalara ek olarak diğer kuvvetli rüzgar olaylarını da içermesi mümkündür, ancak her iki durumda da artan rüzgarlar, su yüzeyine yakın fırtınayla ilgili karışım, artan ısı kaybı ve buz kırılması yoluyla okyanus için daha başka sonuçlara yol açabilir.” araştırma grubu yazıyor.
Okyanus akıntıları değişiyor
Ayrıca okyanuslardaki akıntılar da değişmektedir. Deniz buzunun altındaki birçok yerde okyanus çok derin değildir çünkü kıta sahanlığı veya sahanlığı onun altında yer alır. Deniz donduğunda alttaki su daha tuzlu olur çünkü deniz suyu donunca tuz çıkar. Soğuk, tuzlu deniz suyu kıta sahanlığından aşağı doğru akıyor.
Daha sonra kutup çevresindeki derin sularla karışıyor; bu karışım dünyadaki en yoğun deniz suyunu, yani Antarktika'nın dip suyunu oluşturuyor. Bu su büyük miktarlarda karbondioksiti (CO₂) emebilir. Ancak deniz buzu yoksa mekanizma çalışmıyor.
Üniversite Atmosfer Araştırmaları Kurumu'ndan Laura Landrum ve Alice DuVivier şöyle yazıyor: “Güney Okyanusu'nun emebileceği karbon miktarı, Antarktika dip suyunun hacminden ve yüzeye dönmeden önce büyük derinliklerde kalma süresinden etkileniyor.” Boulder, ABD'de bir yorumda, yine “Doğa”da. Şunu vurguluyorlar: Kışın buz kaybı önümüzdeki yıllarda da devam ederse, çalışmada bahsedilen etkilerin küresel etkileri olabilir.
Daha sonra okuyun Reklamcılık
Daha sonra okuyun Reklamcılık
Haberler
Daha sonra okuyun Reklamcılık
Daha sonra okuyun Reklamcılık
Deniz buzunun kapsamı için yeni negatif kayıt
Araştırma grubuna göre, Antarktika deniz buzunun kapsamı, 2016'dan itibaren önemli ölçüde azalmadan önce birkaç on yıldır azalıyordu. Buz miktarı geçen yılın şubat ayında yeni bir düşük seviyeye ulaştı ve takip eden Arktik kışında da olumsuz bir rekor kaydedildi.
Daha sonra okuyun Reklamcılık
Daha sonra okuyun Reklamcılık
İngiltere, Southampton'daki Ulusal Oşinografi Merkezi'nden Simon Josey ve meslektaşları, bu düşüşün deniz ve hava arasındaki ısı alışverişini nasıl etkileyeceğini bilmek istediler. Çünkü deniz buzu tabakası bu alışverişi engelliyor.
Araştırmacılar, güney kışında yer alan haziran ve temmuz aylarına ait ölçüm ve analiz verilerini birkaç on yıl boyunca incelediler. Ayrıca çalışma alanını Enderby bölgesinin kuzeyindeki denizle ve Güney Okyanusu'nun üç kenar deniziyle sınırlandırdılar: Weddell Denizi, Ross Denizi ve Bellingshausen Denizi.
Marjinal denizlerin bazı bölgelerinde, 2023 yılında deniz buzundaki düşüş, 1991-2020 dönemine kıyasla yüzde 80'e kadar çıktı. Isı akışı, Antarktika kışının başlangıcında buna bağlı olarak arttı.
Neden gittikçe daha fazla şirket iklim korumasından çekiliyor?
Şirketlerin iklim korumaya yönelik yatırımları ile federal hükümetin hedefleri arasında büyük bir fark var. Çok sayıda orta ölçekli işletme çekiliyor. Devlet bankası KfW'nin başkanı daha iyi çerçeve koşulları çağrısında bulunuyor.
Yedi ek fırtına gününe kadar
Atmosferdeki daha fazla ısının sonuçları vardır: Rüzgârlara daha fazla enerji sağlayarak onların daha güçlü olmalarını sağlar. Josey'nin ekibi, çalışma alanındaki fırtınalı gün sayısının ortalama 9,1'den 11,6'ya, yani 2,5 gün arttığını buldu. Kuzey Weddell Denizi'nde fırtınalı günlerin sayısı yedi güne kadar arttı.
Daha sonra okuyun Reklamcılık
Daha sonra okuyun Reklamcılık
“Analizimizin fırtınalara ek olarak diğer kuvvetli rüzgar olaylarını da içermesi mümkündür, ancak her iki durumda da artan rüzgarlar, su yüzeyine yakın fırtınayla ilgili karışım, artan ısı kaybı ve buz kırılması yoluyla okyanus için daha başka sonuçlara yol açabilir.” araştırma grubu yazıyor.
Okyanus akıntıları değişiyor
Ayrıca okyanuslardaki akıntılar da değişmektedir. Deniz buzunun altındaki birçok yerde okyanus çok derin değildir çünkü kıta sahanlığı veya sahanlığı onun altında yer alır. Deniz donduğunda alttaki su daha tuzlu olur çünkü deniz suyu donunca tuz çıkar. Soğuk, tuzlu deniz suyu kıta sahanlığından aşağı doğru akıyor.
Daha sonra kutup çevresindeki derin sularla karışıyor; bu karışım dünyadaki en yoğun deniz suyunu, yani Antarktika'nın dip suyunu oluşturuyor. Bu su büyük miktarlarda karbondioksiti (CO₂) emebilir. Ancak deniz buzu yoksa mekanizma çalışmıyor.
Üniversite Atmosfer Araştırmaları Kurumu'ndan Laura Landrum ve Alice DuVivier şöyle yazıyor: “Güney Okyanusu'nun emebileceği karbon miktarı, Antarktika dip suyunun hacminden ve yüzeye dönmeden önce büyük derinliklerde kalma süresinden etkileniyor.” Boulder, ABD'de bir yorumda, yine “Doğa”da. Şunu vurguluyorlar: Kışın buz kaybı önümüzdeki yıllarda da devam ederse, çalışmada bahsedilen etkilerin küresel etkileri olabilir.
Daha sonra okuyun Reklamcılık
Daha sonra okuyun Reklamcılık
Haberler