Acil tabibi bahtını değiştirdi… senelerca terapi gördü, ilaç kullandı lakin gerçek fazlaca diğerdi

celikci

New member
23 yaşındaki hasta, bir polis arabasının gerisinde acil servise geldiğinde elleri ve ayakları sedyeye bağlıydı. Chloe R. Kral, son altı ayını bipolar bozukluk ve depresyon tedavisi gördüğü özel bir merkezde geçirmişti. Tam manasıyla düzelemeyen bilakis öfkeli hale gelen Chloe, işçiye ziyan vermek ve kendini öldürmekle tehdit ettiğinde, bir akıl hastanesine sevk edilmesine karar verildi.

Polis, hastayı sevk etmedilk evvel kıymetlendirilmesi üzere 17 Mart 2021’de Los Angeles’taki Cedars-Sinai Marina del Rey Hastanesi’ndeki acil servise getirdi. Chloe, acil servis tabibi Elizabeth Mitchell’e uyuşturucu yahut alkol kullanmadığını, bunun haricinde ise vakit zaman tutarsız davranışlar sergilediğini söylemiş oldu.

Fakat Tabip Mitchell, hastanın zihinsel durumunu daha düzgün kıymetlendirmek için bir CT taraması istedi. Bunun ise aslında somut bir niçini yoktu. Elizabeth Mitchell, hastayı daha ayrıntılı değerlendirmesi gerektiğine niye karar verdiğini, “Aslında tanımlanamayacak bir şey. 20 yıllık tecrübenin verdiği bir şey ya da bir içgüdü” kelamlarıyla anlattı.

TARAMA SONUÇLARI NEFESİNİ KESTİ

Tarama neticelerina bakarken Mitchell’in nefesi kesildi. Daha evvel hiç bu biçimde bir şey görmediğini söyleyen tabip, meslektaşlarını topladı ve sonuçlara tüm acil servisteki uzmanların bakmasını istedi.

O anları, “Sessiz kaldım. Tek düşünebildiğim şey şuydu; kimse bunu epey vakittir nasıl anlayamadı?” kelamlarıyla anlatan Mitchell, Chloe’nin annesiyle konuştuktan daha sonra bu sorunun zihninde daha derinden yankılandığını söylemiş oldu.

Pekala Chloe’nin beyninde ne vardı da acil tabibi Elizabeth Mitchell bu kadar büyük bir şaşkınlık yaşadı?

Gelin öykünün en başına geri dönelim…


Chloe R. Kral



MESKENDEN UZAK KALINCA DAYANAMADI

Chloe, Ağustos 2015’te New York Moda Teknoloji Enstitüsü’nde üniversiteye başlamak için ailesinin Kaliforniya’daki konutundan ayrıldı. Birinci periyodu ziyadesiyle zorluydu. “Çok çaba ettim ve epeyce hasret kaldım” diyen, yaşadığı zorlukları tek başına aşamayan Chloe, tatil için konuta dönünce bir terapistten yardım almaya karar verdi. Hekim tavsiyesi ile antidepresan kullanmaya başladı ve yardımını da gördü.

Annesi, kızının ikinci sınıf için okula dönmeye sabırsızlandığını söylemiş oldu. Lakin Ekim 2016’da Chloe annesini aradı ve “Ben yapamıyorum, konuta gelmek istiyorum” dedi.

KOLAY DİREKTİFLERİ BİLE ANLAMAMAYA BAŞLADI

Chloe’nin babası ömür koçu Alison Houghton Kral, güzel olduğundan emin olmak için New York’a gittiğinde kızının altı haftadır yatakta olduğunu ve okula gitmediğini öğrendi. “Kitapları raftan al, daha sonra kutuya koy üzere sıradan direktifleri bile algılayamayacak durumdaydı” diyen Alison, kızının davranışlarını şiddetli depresyona bağladı ve onu meskene geri getirdi.

Chloe meskene döndüğünde terapistini bir daha görmeye başladı. bu biçimdeları Chloe, “Kendimi hayli depresif hissediyordum lakin tam olarak beni neyin bunalttığını bilmiyordum. Odaklanma problemim vardı, verilen talimatları anlayamıyordum. Çok üzücüydü” kelamlarıyla anlattı.

İSTİKRAR MESELELERİ, BAYILMALAR ORTAYA ÇIKTI

Yogaya meraklı olan anne, kızının ruh halini de bu türlü güzelleştirebileceğini düşündü. birlikte yoga yaparken annesi Chloe’nin elleri ve dizleri üzerinde yerde düz durduğu temel durumlarda bile zorlandığını, bedeninin titrediğini fark etti.

Yoga sırasında kızının yaşadığı zorlanmayı nazarann annesi, geçmişe dair kıymetli ayrıntılar hatırladı. Chloe’nin fizikî dengesizlikleri aslında ergenlik periyodunda başlamıştı. Yürürken istikrar sorunları yaşayan, kimi vakit merdiven çıkarken dahi tökezleyen Chloe, güzel bir kayakçı bulunmasına karşın hayli sık düşmeye başlayınca sporu bırakmak zorunda kalmıştı.

Terapist görüşmelerinden sonuç alamayan Chloe, 2018’in başlarında ise bayılma sorunu yaşadı. Birkaç kere bayıldığında ambulansla acil servise gdolayıldü fakat niçini bir türlü bulunamadı. Baba Alison, hekimi ile konuştuğunda “Bazı beşerler epey bayılıyor” yanıtını aldı.

2018’in sonlarında Alison’ın bir terapist arkadaşı Chloe’nin sıkıntısının dikkat eksikliği/hiperaktivite bozukluğu olabileceğini öne sürdü. Yapılan kimi testler, Chloe’nin şiddetli bir tasa yaşadığını ortaya çıkardı.

2019’DA SEMPTOMLAR CİDDİLEŞTİ

Terapiye ve çeşitli ilaç kombinasyonlarına karşın Chloe daha berbat görünüyordu. 2019’da Chloe daha önemli semptomlar göstermeye başladı; uyumuyordu, süratli konuşuyordu ve sıra dışı biçimde saldırgandı. Birtakım vakit içinder ise annesine sarılıyor ve onu küçük bir çocuk üzere saatlerce konutun ortasında takip ediyordu. Bir seferinde iki gün ortadan kayboldu.

Chloe’nin yaşadıkları bipolara işaret ediyordu. Bipolar olduğunu düşünen ve tedavi etmek için ilaç yazan psikiyatristi, Alison’a kızının derealizasyon (kişinin etrafından kopması) belirtileri gösterdiğini de söylemiş oldu. Zira Chloe, bestekar bir çiftin anne-babası olduğundan şüphelendiğini düşünmeye başlamış ve bunu lisana getirmişti.

Kullanılan hiç bir ilaç, gidilen hiç bir terapi Chloe’ye yardımcı olmadı.

BANYO YAPMAYI, DİŞLERİNİ FIRÇALAMAYI UNUTTU, ALTINA KAÇIRMAYA BAŞLADI

2020 yazında Alison, kızının yürürken kimi vakit sağ ayağını sürüklediğini fark etti. Alison, “O kadar fazlaca fazla şey oluyordu ki artık kızımı yeni bir doktora götürmekten endişeleniyordum, gelmek istemeyeceğinden korkuyordum. Bu ayak sürükleme probleminin de berbatlaşan akıl sıhhatinin öteki bir işareti olduğunu düşündüm” diye anlattı.

Chloe günlerini oturma odasındaki kanepede hareketsiz bir biçimde geçiriyordu. Durum o denli bir hal almaya başladı ki Chloe, banyo yapmayı, dişlerini fırçalamayı dahi unuttu. Hatta bir kezinde annesinin otomobiline binerken altına kaçırdı.

Ailesi daha evvel görüştükleri psikiyatrist Chloe’nin hastaneye yatırılması gerektiğini söyleyince ikinci bir görüş daha almak istedi. Öbür psikiyatrist de hastane konusunda hemfikir olunca ailesi Chloe’yi 2020 Eylül’de ağır psikoterapi sağlayan bir tesise yatırdı.

Alison, kızını tesise götürdüklerinde hekimlere her ayrıntısı anlattığını söylemiş oldu, “Onlara idrar sıkıntısından ayağını sürüklemesine kadar her şeyi anlattım. Tabip da bana Chloe’nin tuhaf yürüyüşünü fark ettiğini söylemiş oldu” dedi.

Aile, kızlarını hastaneye kabulünden birkaç hafta daha sonra ziyarete gittiğinde üzücü bir durumla karşılaştılar; Chloe ailesi ile otururken bir daha idrarını kaçırdı. Alison çabucak çalışana haber verdi ve “Belki de idrar yolu enfeksiyonudur” yanıtını aldı.

Lakin Chloe’nin idrar yolu enfeksiyonu testi negatif çıktı. Üstelik öfke durumu da artmıştı. İşte artık hastane yatışının da sonu gelmiş üzere görünüyordu…

AKIL HASTANESİNE GİDİYORDU Kİ TABİP MITCHELL KARŞISINA ÇIKTI

Chloe’nin hastanede gördüğü altı aylık tedavi, ailesine 180 bin dolara mal oldu. Bu paranın birikimleri ve kızının üniversite fonunun bir kısmı olduğunu söyleyen Alison, “Hastane bize hayli değerliye geldi, üstelik kızımın durumu daha da berbatlaştı. Lakin öbür seçeneğimiz mi vardı? Bu da işe yaramazsa ne yapacağız diye kara kara düşündüğümü hatırlıyorum” diye anlattı.

Durumunda hiç bir düzelme olmayan, öfke nöbetleri geçirmeye başlayan Chloe son deva olarak bir akıl hastanesine sevk edildi. Sevktilk evvel polis tarafınca acil servise denetime getirilen Chloe için dönüm noktası ise tam da burada başladı.

Acil servis hekimi Elizabeth Mitchell, kısa bir muayene ile göndermek istemediği Chloe’ye çeşitli testler ve CT taraması yaptı.


‘GÖRDÜĞÜM EN ŞİDDETLİ VAKA…’

Tarama sonuçlarını görür görmez şoke olan Mitchell, bomba üzere bir haber vermek için çabucak Chloe’nin ailesini aradı. Chloe, Mitchell’in “Gördüğüm en şiddetli hidrosefali olayı” olarak nitelendirdiği ömrü tehdit eden bir duruma sahipti ve olabilecek en kısa müddette bir beyin ameliyatına muhtaçlığı vardı. Mitchell, Chloe’yi acil biçimde ağır bakım ünitesine yönlendirdi.

Halk içinde ‘beyindeki su’ olarak bilinen hidrosefali, beyin omurilik sıvısının ventrikül olarak bilinen boşluklarda birikmesinden kaynaklanıyor. Hidrosefali özetlemek gerekirse, beyin omurilik sıvısının çoğalmasıyla, beyin karıncıklarının, kimi bazı da kafatasının büyümesine yol açan bir hastalık olarak tanımlanıyor. Beyin omurilik sıvısı, fazlaca çeşitli beyin fonksiyonları için kritik bir kıymete sahiptir.

Doğum sırasında var olabilen yahut hayatın ilerleyen periyotlarında ortaya çıkabilen hidrosefali, şayet tedavi edilmezse beyin hasarına, komaya ve hatta vefata dahi niye olabiliyor.

Chloe’nin de durumu çok ciddiydi. Fazla sıvı, beynin hafıza, karar verme ve histen sorumlu ön loblarını Chloe’nin kafatasının içine sıkıştırıyordu.

Alison, hidrosefaliyi hiç duymamıştı. Hekim Mitchell’e, Chloe’ye bu vakte kadar hiç beyin taraması yapılmadığını söylemiş oldu.

Hekimle konuşurken öğrendiği şeyler karşısında fazlaca şaşıran Alison, kızında yıllardır hidrosefalinin bariz semptomları olduğunu anlayınca inanamadı; istikrar bozukluğu, yürüme problemleri, kişilik değişiklikleri, baş karışıklığı, hafıza kayıpları, idrar kaçırma ve bayılma…

Mitchell, “yıllar boyunca kimsenin CT taraması yapmadığına inanamıyorum. Bu hakikaten pek tuhaf” dedi.

Chloe’ye MRI (Manyetik Rezonans Görüntüleme) taraması yapıldı. Bu tarama kararında ise Chloe’nin hidrosefalisinin, ventriküller içinde tıkanmaya niye olan bir daralma olan akuaduktal stenozdan kaynaklandığını belirlendi.

‘TARAMA YAPILSAYDI TÜM BUNLAR YAŞANMAYACAKTI’

Chloe’yi tedavi eden beyin cerrahı Ray M. Chu, tıkanıklığın doğum sırasında mevcut olduğunu söylemiş oldu ve Mitchell ile hemfikir olarak, “Şayet yolunda gitmeyen bir şeyler var ise beyin görüntülemesi yapmaktan ziyan gelmez. Şayet Chloe’ye tarama daha evvel yapılsaydı senelerca süren bu olağandışı gecikme hiç yaşanmayacaktı” dedi.

Chu, Chloe’nin beynindeki basıncı azaltmak ve sıvının düzgün biçimde boşalmasını sağlamak için endoskopik üçüncü ventrikülostomi gerçekleştirdi.

Ameliyattan yalnızca bir gün daha sonra kızından bir telefon alan baba Alison, “Kızım benden mecmua, kitap istedi. Hastanede sıkıldığını söylemiş oldu. 24 saat evvel hiç bir şey yolunda değilken artık benden mecmua istemesi inanılmazdı. Bir mucize üzereydi” kelamlarıyla yaşadığı memnunluğu anlattı.

Ameliyattan daha sonra beş gün hastanede kalan Chloe, kısa müddette hayli değişti. Mart ayında geçirdiği ameliyatın akabinde Chloe’yi haziranda goren Chu, “Tamamen farklı bir insan olmuştu” dedi.

Chloe üniversiteye döndü, işe girdi ve otomobil kullanmaya bile başladı. hem de psikiyatrik ilaçlarını da almaya devam etti zira tabipler yıllardır yaşadığı tüm semptomların yalnızca hidrosefali ile ilgili olup olmadığını net olarak belirleyemediler.

Hislerini, “Bu niye benim başıma geldi diye düşünüp kızmıyorum. Artık bunu aştım” kelamlarıyla anlatan Chloe, kısa bir süre evvel üniversite periyodunu tamamladı ve şimdilerde konutunda kısa bir orta vermiş durumda.

BABA PİŞMAN, TABİP ŞAŞKIN

Kızının yaşadıkları daha sonrası kendini fazlaca sorgulayan Alison, “Bilhassa Mitchell’e minnettarım. Kendi içimde kızım için farklı olarak ne yapabilirim diye sorgulamaktan geri duramıyorum. Ayağını sürüklemeye başladığını gördüğümde onu doktora götürmediğim için pişmanlık duyuyorum” dedi ve yaşadıklarını şöyleki anlattı:

Kendimi epeyce bunalmış hissediyordum. Kızımın hayatının gözlerimin önünde yok olduğunu görüyor ve ona yardım etmek için ne yapacağımı bilemeyecek kadar güçsüz hissediyordum. Kızımın yaşamak zorunda kaldığı şeylerle ilgili hayli üzgünüm. Hem maddi birebir vakitte manevi olarak hayli sarsıcı vakit içinder yaşadık.

Chloe’nin tahminen de hayatının en büyük bahtı olan Tabip Mitchell ise şunları söylemiş oldu: “Şayet o gün acil servise geldiğinde CT taraması istemeseydim, kısa bir muayene ile işimi bitirseydim Chloe’nin geleceği nasıl olurdu? Bunu düşünmeden edemiyorum. Sanırım bir psikiyatri servisinde yaşamaya devam etmek zorunda kalırdı. daha sonra umarım birileri bunu çözerdi. Lakin bundan pek emin değilim…