Latin Amerika ‘patlamasının’ son seslerinden biri olan Jorge Edwards, Borges, Cortázar, García Márquez ya da Vargas Llosa’nın şöhretine ulaşamadı. Ancak hiçbirinin boy ölçüşemeyeceği bir erdemi var: Tek bir kitapla hem sol görüşlü bir diktatörü hem de sağ görüşlü bir diktatörü o kitabın yayınlanmasını yasaklayacak kadar sinirlendirmeyi başardı. Kitap ‘Persona non grata’ ve içinde 1971’de Şili’nin Küba büyükelçisi olarak ancak üç ay gibi kısa kalışını anlatıyor. 1999’da Cervantes’i kazandı, ancak bu kesinlikle tüm bir kariyerin ödülü. 2010’dan beri İspanyol vatandaşlığına da sahip olan Edwards, bu Cuma günü 91 yaşında Madrid’de öldü.
ANAHTARLAR
büyükelçi olarak üç ay
‘Padilla davası’nın zirvesindeyken Allende tarafından gönderilen bir büyükelçi olarak Küba başkentine geldi. Şairin maruz kaldığı -ve ‘patlama’nın yazarlarını siyasi olarak sonsuza dek bölen- mahkeme-kocamanlığına yönelik eleştirisi, ona Castro hükümeti tarafından ‘istenmeyen adam’ ilanını kazandırdı. Görevde sadece üç ay olan kısa bir büyükelçilik deneyimi, en ünlü kitabı olacak bir tarihçe yazmasına yardımcı oldu. 1973’te yayınlanan, Pinochet’nin bir darbeden sonra La Moneda sarayına yerleştiği ve acımasız bir baskıya öncülük ettiği Küba’da ve Şili’de de yasaklanan bir çalışma.
Alakalı haberler
Cervantes jürisi ona ödülü verirken vurguladığı şey, bir kurgu yaratıcısı olarak kariyerine ek olarak, bir vakanüvis olarak tam da bu karakterdi. O zamana kadar Edwards İspanya’da editör olarak çalışmış, bir süreliğine diplomasiye dönmüş -Unesco’nun büyükelçisiydi- ve biraz cimrilikle kentsel temalar üzerine bir dizi eser yayınlıyordu. Sıklıkla gerçek karakterlerin kullanıldığı (burada Paris Büyükelçiliği’nde bir süre emrinde çalıştığı Neruda’nın ortaya çıktığı yer) ve ‘büyülü gerçekçilik’ abartısından oldukça uzak, zarif ve özlü bir dille yazılmış eserler.
En çok okunan iki romanı olan ‘El peso de la noche’ ve ‘El origen del mundo’nun yazarı aynı zamanda hevesli bir köşe yazarıydı ve metinlerini EL CORREO da dahil olmak üzere çeşitli Latin Amerika ve İspanyol gazetelerinde yayınladı. Kariyeri boyunca çok sayıda ödül kazanmasına ve Fransa’da Legion of Honor Şövalyesi ve İspanya’da Alfonso X the Wise Grand Cross nişanı almasına ve diğer pek çok ödüle rağmen, hiçbir zaman popülerlik kazanmadı veya okuyucuların çoğunluğu, kendi kuşağının büyük figürleri tarafından beğenildi.
Kesinlikle, Cervantes bu daha az tanınmayı hafifletmeye çalıştı. Vargas Llosa ödülü açıklarken şunları söyledi: “O bir biyografi ustası, büyük bir anma uzmanı ve her şeyden önce, bu kronik türe alışılmadık bir çeşitlilik kazandırmayı başaran harika bir tarihçi.” Diktatörlüklerin takdir etmediği bazı edebi değerler.
ANAHTARLAR
Onun kariyeri
Diplomat olmasının yanı sıra bir dönem İspanya’da bir yayınevinin yöneticiliğini de yaptı.
Ünlü
Meslektaşları tarafından çok takdir edildi, hiçbir zaman ‘patlama’nın büyüklerinin şöhretine ve popüler başarısına ulaşamadı.
büyükelçi olarak üç ay
‘Padilla davası’nın zirvesindeyken Allende tarafından gönderilen bir büyükelçi olarak Küba başkentine geldi. Şairin maruz kaldığı -ve ‘patlama’nın yazarlarını siyasi olarak sonsuza dek bölen- mahkeme-kocamanlığına yönelik eleştirisi, ona Castro hükümeti tarafından ‘istenmeyen adam’ ilanını kazandırdı. Görevde sadece üç ay olan kısa bir büyükelçilik deneyimi, en ünlü kitabı olacak bir tarihçe yazmasına yardımcı oldu. 1973’te yayınlanan, Pinochet’nin bir darbeden sonra La Moneda sarayına yerleştiği ve acımasız bir baskıya öncülük ettiği Küba’da ve Şili’de de yasaklanan bir çalışma.
Alakalı haberler
Cervantes jürisi ona ödülü verirken vurguladığı şey, bir kurgu yaratıcısı olarak kariyerine ek olarak, bir vakanüvis olarak tam da bu karakterdi. O zamana kadar Edwards İspanya’da editör olarak çalışmış, bir süreliğine diplomasiye dönmüş -Unesco’nun büyükelçisiydi- ve biraz cimrilikle kentsel temalar üzerine bir dizi eser yayınlıyordu. Sıklıkla gerçek karakterlerin kullanıldığı (burada Paris Büyükelçiliği’nde bir süre emrinde çalıştığı Neruda’nın ortaya çıktığı yer) ve ‘büyülü gerçekçilik’ abartısından oldukça uzak, zarif ve özlü bir dille yazılmış eserler.
En çok okunan iki romanı olan ‘El peso de la noche’ ve ‘El origen del mundo’nun yazarı aynı zamanda hevesli bir köşe yazarıydı ve metinlerini EL CORREO da dahil olmak üzere çeşitli Latin Amerika ve İspanyol gazetelerinde yayınladı. Kariyeri boyunca çok sayıda ödül kazanmasına ve Fransa’da Legion of Honor Şövalyesi ve İspanya’da Alfonso X the Wise Grand Cross nişanı almasına ve diğer pek çok ödüle rağmen, hiçbir zaman popülerlik kazanmadı veya okuyucuların çoğunluğu, kendi kuşağının büyük figürleri tarafından beğenildi.
Kesinlikle, Cervantes bu daha az tanınmayı hafifletmeye çalıştı. Vargas Llosa ödülü açıklarken şunları söyledi: “O bir biyografi ustası, büyük bir anma uzmanı ve her şeyden önce, bu kronik türe alışılmadık bir çeşitlilik kazandırmayı başaran harika bir tarihçi.” Diktatörlüklerin takdir etmediği bazı edebi değerler.